ผมเฉยๆกับไพรวัลย์นะ

ตอนนี้ผมว่าแกกำลังอยู่ในวิกฤต "ความคาดหวังประชาชน" มากกว่า ขอยกตัวอย่างในประเทศนี้

กรณีร็อคเกอร์นักวิ่ง ที่พอเปิดตัวว่าเป็นสลิ่มตัวพ่อ คนก็ด่า เพราะคาดหวังว่าควรเป็นคนที่เข้าใจประชาชนตอนนี้มากที่สุด แต่ก็แน่นอนนั่นไม่ใช่ตัวเค้า
กรณีเดียวกันกับแต้ว ที่ออกเพลงเต้นมา คนก็ด่า เพราะคาดหวังว่าแต้วควรเรียบร้อย แต่แน่นอนไม่ใช่ตัวตนเค้า
กรณีพระเอกในละคร ชีวิตจริงแบดบอย คาสโนว่า คนก็ด่า เพราะคาดหวังว่าจะต้องหล่อเท่แบบในละคร ซึ่งก็ไม่ใช่ตัวเค้าอีกเช่นกัน
กรณีตลกชั้่นนำในประเทศ เดินหน้าเฉยๆในตลาดก็โดนหาว่าหยิ่ง เพราะคาดหวังว่าเจอเค้าแล้วจะต้องตลกตลอดเวลา ซึ่งก็ไม่ใช่ตัวตนเค้าอีกเช่นกัน

สักพัก ในจุดๆนึงที่ พอคนเลิกคาดหวังในตัวแกและชินกับบทบาทใหม่ๆของแก แรงด่าก็จะเงียบๆไปเองแหละ และไพรวัลย์จะได้เป็นตัวตนแบบที่แกอยากเป็นมาตลอดชีวิตเอง  

ใช่ผมไปนั่งดูย้อนหลังมาแล้วทุกcommentที่โถมใส่แกคือ ทำไมถึงไม่เสียสละในแบบที่กรูอยากได้.....แล้วผมก็ไม่เห็นแกจะตอบ พัง หรือควบคุมสติไม่ได้นะ (การตอบแบบไม่มีสติหรือควบคุมตัวเองไม่ได้ต้องแบบ ณวัฒน์) คือแกเป็นแบบนี้ ไม่เดือดร้อนใคร แล้วก็จะไม่เปลี่ยน อะไรที่คนอื่นคาดหวังว่าจะให้แกทำ แกก็จะทำในเวลาและสถานการณ์ที่เหมาะสมของแกคนอื่นไม่ต้องมายุ่ง ไม่ชอบก็ไม่ต้องติดตาม....จบ  

ผิดหวังที่คนที่เราคิดไม่เป็นอย่างที่คิด?

เอาดีๆนะ มันจะสถานะไหน ถ้าไม่เข้าท่าก็ไม่ต้องให้ค่า  

ผมเฉยๆกับไพรวัลย์นะ

ตอนนี้ผมว่าแกกำลังอยู่ในวิกฤต "ความคาดหวังประชาชน" มากกว่า ขอยกตัวอย่างในประเทศนี้

กรณีร็อคเกอร์นักวิ่ง ที่พอเปิดตัวว่าเป็นสลิ่มตัวพ่อ คนก็ด่า เพราะคาดหวังว่าควรเป็นคนที่เข้าใจประชาชนตอนนี้มากที่สุด แต่ก็แน่นอนนั่นไม่ใช่ตัวเค้า
กรณีเดียวกันกับแต้ว ที่ออกเพลงเต้นมา คนก็ด่า เพราะคาดหวังว่าแต้วควรเรียบร้อย แต่แน่นอนไม่ใช่ตัวตนเค้า
กรณีพระเอกในละคร ชีวิตจริงแบดบอย คาสโนว่า คนก็ด่า เพราะคาดหวังว่าจะต้องหล่อเท่แบบในละคร ซึ่งก็ไม่ใช่ตัวเค้าอีกเช่นกัน
กรณีตลกชั้่นนำในประเทศ เดินหน้าเฉยๆในตลาดก็โดนหาว่าหยิ่ง เพราะคาดหวังว่าเจอเค้าแล้วจะต้องตลกตลอดเวลา ซึ่งก็ไม่ใช่ตัวตนเค้าอีกเช่นกัน

สักพัก ในจุดๆนึงที่ พอคนเลิกคาดหวังในตัวแกและชินกับบทบาทใหม่ๆของแก แรงด่าก็จะเงียบๆไปเองแหละ และไพรวัลย์จะได้เป็นตัวตนแบบที่แกอยากเป็นมาตลอดชีวิตเอง