เห็นหลายคนบอก ฝึกงานแล้วไม่ได้ทำไร โดนใช้ชงกาแฟบ้าง ซื้อขอบาง ผมว่าเลี่ยงไม่ได้ครับข้อนี้
ถ้าใช้แล้วได้ฝึกทำงานก็โอเคนะครับ แต่ถ้าไม่ก็ควรแจ้งมหาลัยขอเปลี่ยนที่ฝึกไปเลย
ตอนผมฝึกงาน ผมได้ทำเยอะมาก ตั้งแต่ชงกาแฟ ถ่ายเอกสาร ซื้อของ และงานจริงด้วยวิธีการขอทำงานจริงๆจากพี่ๆ แล้วหลังฝึกงานจบก็ถูกเรียกกลับไปทำงานที่ฝึกงานเลย ผมว่ามันเป็นใบเบิกทางในการทำงานอีกอย่างที่ผมว่ามันง่ายกว่าไปลุ้นเอาตอนจบแล้วไปหางานครับ
(ตอนฝึกงานปี50ได้ค่าแรง 270 บ/วัน เป็น บ.ทำชิ้นส่วนรถ)

เปลี่ยนจากปรับปรุงหลักสูตร/เวลาเรียน...มาเป็นเปลี่ยนแปลงแนวคิด วิธีปฏิบัติเกี่ยวกับการฝึกงาน น่าจะได้ผลดีกว่ามั๊งครับ

จากที่ทำงานมา หลายๆๆๆๆๆๆบริษัทมาก ไม่ว่าจะเป็นบริษัทใหญ่โตขนาดไหน ก็เห็นแค่เอานักศึกษาฝึกงานไว้ไปเป็นลูกมือเรียกง่ายใช้คล่อง ทำงานพื้นๆซะเป็นส่วนใหญ่ ซึ่งมันไม่ค่อยได้ประโยชน์ ไม่ได้เรียนรู้อะไรมากนัก

กลับกัน เคยมีอยู่ทีนึง ฝ่ายบุคคลเอาประเด็นนี้ไปถามเจ้านาย(ชาวสวิตเซอร์แลนด์ ปัจจุบันย้ายไปเป็นใหญ่เป็นโตที่ดูไบ คุมกิจกรรมทางอากาศยานเกือบครึ่งโลกของบริษัทขนส่งสีเหลือง/แดง)ว่าจะรับนักศึกษาฝึกงานมั๊ย...งานเข้าเลย
แกตอบสั้นๆง่ายๆ "เอามาสิ...แล้วยูทุกแผนกเขียนแผนการสอน/ระยะเวลาในการสอน/วิธีการประเมินผลให้ไอด้วย ให้วนไปเรียนให้ครบทุกแผนก และให้ผู้จัดการประกบสอนให้เท่านั้น !!!!!" ประมาณว่าถ้ามีInternมาขอเรียนรู้งาน ก็ต้องทำตัวเป็นผู้สอนที่ดี ให้ความรู้เขาอย่างจริงจัง ไม่ใช่รับๆมารองมือรองขาเท่านั้น เล่นเอาเหวอทั้งที่ประชุมผู้บริหารเลย แต่ผมมองว่าเป็นแนวความคิดที่เข้าท่า

ถ้าให้ได้เรียนรู้จริงจัง สามเดือนก็ไม่ใช่เวลาที่สั้นไปครับ

แค่ 4 ปี ก็พอแล้ว 5-6 ปี เสียเวลา (ยกเว้นบางคณะ)
ฝึกงานเอาจริง ๆ ทำงานแบบ Basic ไม่ได้ลองงานจริง ๆ จัง ๆ มากเท่าไหร่ แล้วแต่สถานที่

มีน้องคนนึงบอกว่าการเรียนมหาลัยในไทยใช้เวลานานเกินไปในการเรียน กว่าจะจบ 4-5 ปี เธอก็เลยไปลงเรียนต่างประเทศจบไม่แน่ใจว่า 1.5 ปี หรือเปล่า สิ่งที่เธอได้มาแน่ๆคือเรื่องภาษา เธอบอกว่าเรียนในไทย ไม่ได้เลยภาษา แล้วก็สิ่งที่เธอได้มาอีกอย่างคือ เวลาที่เธอเรียนจบเร็ว เธอก็จะมีเวลาทำงานหาเงินเร็วขึ้น

ส่วนตัวผมคิดว่า จะเรียน 4 หรือ 5 ปี ก็ไม่ใช่เรื่องเสียหาย แต่อยากให้สิ่งที่เรียนไปได้เอามาใช้จริงให้มากที่สุด เพราะงานที่ทำเมื่อเรียนจบไปน้อยมากที่จะเอาที่เรียนมาไปใช้งานจริง

ผมเรียนมหาลัยจบสามปีครึ่งนะ คุณจะเสียเวลาฝึกงานทำไม ไปสมัครงานจริงเลยครับ อายุงานสวัสดิการคนละเรื่อง

ทำให้หลักสูตรกะทัดรัดลงดีกว่า ของผมจบ 4 ปี ยังเสียดายเวลา 2 ปีหลังเลย ปี 3-4 อาจารย์สั่งโปรเจคแล้วเจอกันอีกทีส่งงานไฟนัล คิดดู๊วววว 555+

ส่วนเรื่องฝึกงาน มันก็แล้วแต่สาขาอีก อย่างสายผม ทำงานส่งลูกค้า กว่าจะปั้นเด็กฝึกงานทำงานผ่านเกณฑ์ได้ต้องใช้ Man/Hour บุคลากรมาสอนเท่าไหร่ แล้วบุคลากรที่ต้องสอนเด็กฝึกงานก็ควรเป็นผู้ชำนาญการ ระดับ Sup หรือ Senior ซึ่งงานก็ล้นๆ อยู่แล้ว ประสบการณ์ตรงเลย แค่ดูแลงานก็ไม่มีเวลาดูแลเด็กฝึกงานแล้ววว

มองมุมกลับคือ บ ก็มีงานที่ต้องรับผิดชอบ ถ้าต้องหาเด็กฝึกงานมา ภาระหน้าที่ก็เพิ่มขึ้น

ไม่งั้นมันก็ต้องทำข้อตกลง บ กะ ม เขียนหลักสูตรลงลึกไปเลยว่า มาฝึกงานได้อะไรบ้าง 1234 ค่าเทอมค่าหน่วยกิตแทนที่จะเข้า ม ส่วนนึงต้องมาเข้า บ หรือเปล่า เอามาให้บุคลากรที่จะสอนเด็กหรือเปล่า ส่วนทาง บ ถ้าได้รับค่าตอบแทนจิงๆ ก็ต้องรับผิดชอบเด็ก การันตีการเรียนรู้งาน อาจรวมถึงการรับเข้าทำงานด้วยมั้ย บลาๆ

อ่านดูผมอาจจะขวางโลกก็ได้ มาฝึกงานต้องได้ตังดิ แต่นี่เอาตังมาจ่าย บ 555+

ตอนนี้ปัญหาคือหลักสูตรมหาลัยยังไม่เข้มข้นเรื่องการฝึกงานเท่าที่ควร แต่หลังๆ ดีขึ้นที่ว่ามีคอนเนคชั่นระหว่าง ม กะ บ บ้างเพราะมีศิษย์เก่ามาทำงาน ก็สามารถมาฝากเด็กเข้าฝึกงานได้ง่ายขึ้น แต่การตามผลการฝึกงานผมว่ายังมีปัญหาอยู่ บาง บ เด็กมาฝึกงาน ก็ให้เด็กทำโปรเจคฝึกงานเลยแล้วให้พี่ๆ ช่วยมาตรวจ สรุปไม่ได้ทำงานจริงก็มี

แต่ผมไม่เคยใช้เด็กฝึกงานไปชงกาแฟหรือออกไปซื้อของนะ 555+

ขออภัยความคิดอาจจะไม่ตรงใจหลายท่าน

ลดเวลาดีกว่าครับ ไม่ใช่เพิ่ม
วิชาไม่จำเป็นสำหรับคณะก็เยอะแยะ

การเพิ่มเวลา มันต้องมี class discussion กันอีกว่าเจออะไรกันมา
แก้ไขยังไง มี solution มั้ย จะทำให้คณะสอนให้ตรงได้ยังไง ฯลฯ
ไม่ใช่ว่าไปฝึกงาน ออกใบแล้วจบ ก็ไม่ต่างอะไรจากเดิมหรอก

เรื่องฝึกงานและสหกิจศึกษา จริงๆ โดยนันยะจะต่างกัน
ฝึกงานคือฝึกและลองทำงาน ลองสังคมทำงาน เวลา 2-3 เดือน
สหกิจฯ ก็จะเน้นการทำงานจริง อยู่ในทีมงานทีมโปรเจ็คจริงๆ ซึ่งส่วนใหญ่ใช้เวลา 4 เดือน

ตอนนี้หลายมหาวิทยาลัย ขยับตัวให้เป็นสหกิจศึกษากันแล้ว และบางมหาวิทยาลัย ปรับเวลาสหกิจศึกษาเป็น 8 เดือนแล้วด้วย ข้อมูลจากมหาวิทยาลัยพบอัตราได้งานทำจากสหกิจศึกษา สูง ครับ

ผู้ประกอบการก็ชอบสหกิจนาน ๆ ครับ อย่างน้อยก็ในมุม ได้คนทำงานแต่จ่ายอัตรานักศึกษาสหกิจฯ (หมื่นนึงก็หรูแล้ว) ได้เรียนรู้คน ได้ Train คน ตัดเวลาทำงานช่วงโปรฯแล้วบรรจุได้เลย

ส่วนตัวผมก็มองว่า 4 ปี เพียงพอครับ แต่ผู้เรียนก็ต้องรีดความสามารถเช่นกัน

ฝึกงานบ้านเรามันก็ไม่ได้อะไรมากนักหรอกครับ ต่อให้ 1 ปีมันก็ไม่ได้อะไร เพราะคนรับมาทำงานเค้าก็รู้อยู่แล้วว่าคนนี้อีกปีนึงมันก็ออก เค้าก็อาจจะเทรนงานประมาณนึง แต่มันก็ไม่เหมือนทำงาน 100% ที่เค้าจะปั้นเด็กคนนี้มาทำงานต่อหรอก

ถ้าจะให้เรียน 5 ปี เพื่อที่จะเว้นไว้ปีนึงไปฝึกงาน ก็แล้วทำไมไม่ให้จบ 4 ปี แล้วเอาปีที่ 5 ไปเริ่มงานจริงๆจังๆเลยล่ะครับ ทีนี้ได้ทำงานจริงๆด้วย ไม่ใช่แค่ฝึก

ตัดกลับมาที่ภาพลักษณ์ tech school บ้านเรา

ผมนี่เคยสอนเด็กอาชีวะบางทีก็สงสารนะ บางคนไม่ได้ว่าไม่ฉลาดเลย แต่เหมือนขาดการเอาใจใส่หรือชี้นำดีๆ เหมือนโดนเหมารวมว่า เข้าใจยาก หัวไม่ไว แล้วโง่ไปหมด เลยปล่อยปะละเลย ไม่ได้รับการสนใจจากครูตั้งแต่เด็กๆมากพอ

ยกตัวอย่างเพื่อนผมเรียนจบเทคนิคมา ปี 1 อย่าว่าแต่แคลเลย Fundamental Math ที่ผมจบสายสามัญมานี่ไม่เข้าเรียนไม่อ่านหนังสือได้ท็อปแบบ 90+ เต็ม 100 แต่เพื่อนแทบติด F ตอนแรกก็คิดว่าแม่งโง่ไ

พอหลังจากนั้นเหมือนเขาไปเรียนพิเศษกับคนที่สอนเก่งๆ กลับมาเรียนแคล แม่งทำเกรดจี้ผมเฉยเลย พอตัวสุดท้ายไปลง Diff Equa กัน บางข้อสอนผมซะงั้น

ผมเลยคิดว่าบ้านเราให้ความสำคัญกับเด็กเฉพาะกลุ่มเกินไปจริงๆ

ผมว่าแล้วแต่คณะนะ หรือไม่ ผมเสนอว่า หลักสูตร 4 ปี แต่มีทางเลือกหลายทาง เช่น เนื้อหาอย่างเดียว 4 ปี หรือ ฝึกงานแบบเทอมเดียว หรือ ฝึกงาน 1 ปี อะไรประมาณนี้ การเรียนแบบนักศึกษาออกแบบได้ น่าจะเหมาะกับสังคมปัจจุบัน

จะกลายเป็นอีกหน่อยจะ ไม่นิยมการจบ ป.ตรีกันมากขึ้นน่ะสิครับ
เพราะใช้เวลาเรียนนาน และจบมาก็ใช่ว่าจะเก่ง หรือหางานได้ หรือได้งานตรงกับที่เรียนมาอีก

ไม่นับบางคณะที่เค้า 5 ปีอยู่แล้วนะ

ถ้าจะ focus แค่อย่างให้ทำงานได้ ทำงานเป็นหลังจากจบมาจะได้ทำงานได้เลย

ต่อให้เก่งแค่ไหน จบมาก็ต้องเรียนรู้งานในแต่ละที่อยู่ดีครับ
ส่วนใหญ่แล้วมันไม่ได้จะตรงเป๊ะกับที่เรียนนะ

รายละเอียดมันมากกว่านั้น

ว่ากันตามจริงแล้วมันขึ้นอยู่กับ นักศึกษาเป็นหลักนะว่า อยากได้ อยากโดน ในวิชาชีพตัวเองหรือเปล่า
ยกตัวอย่าง ตัวผมเอง ไปฝึกงานตั้งแต่ ปวส. ฝึกเสร็จที่ทำงานที่ไปฝึกก็จ้างให้ทำงานต่อเลย
ทำไปด้วยเรียนไปด้วย ส่วนใหญ่ช่วงนั้นจะเน้น เสาร์-อาทิตย์มากกว่า
(ฝึกงานร้านขายคอมที่พันทิพย์)

เพื่อนที่ไปฝึกด้วยกัน เค้าไม่จ้างต่อ เพราะพวกมันทำได้แค่ เข็นรถส่งของ
ในขณะที่ผมไปยืนทะลึ่งดูพวกพี่ ๆ ในร้าน ลง windows, set ประกอบเครื่อง และแก้ปัญหาที่ลูกค้าแบกมาให้แก้

พอมาเรียน ป.ตรี 2 ปีต่อเนื่อง (จาก ปวส.)
เลิกทำร้านแล้ว ก็หางานพิเศษจาก event จำได้แม่น ๆ เลยก็เป็นคนแนะนำของ canon

ยังไม่ทันเรียนจบ ก็มีผู้จัดการแผนกนึงของโรงแรมนึง โทรมาชวนให้ไปทำงาน IT Support
ก็ไปสมัครตอนเหลืออยู่เทอมสุดท้าย (เลือก project อย่างเดียว)
ก็แว๊บ ๆ ไปแบบ บอกผู้ใหญ่ไว้ล่วงหน้า

สำหรับผม
ผมว่ามันอยู่ที่คน มากกว่าอยู่ที่สถาบันนะ
ซึ่งสถาบัน มัน setup connection ได้ง่ายกว่า

สำหรับผมมองว่าในมหาลัย พวกวิชาบูรณาการ ผมไม่ชอบเลยแห๊ะ ไม่ค่อยมีสาระ

ควรจะเน้น ENG และ วิชาในภาคให้เก่งๆ ซึ่งจิงๆเรียน 3 ปีก็ COVER แล้ว

ถ้าจะเอาหลักสูตร 4 ปี เหมือนเดิม ปีที่4เทอม 1 อาจจะฝึกงาน

ผมเบื่อการทำรายงานวิทยานิพนธ์มาก ขั้นตอนเยอะ วุ่นวาย ใช้จริงได้มั้ย ไม่เห็นวี่แวว