ตามนั้นเลยท่าน

โซลชาครับ ยิงได้ในตอนที่ต้องการเสมอ

โซลชาครับ จำได้แม่นตอนยิงบาเยิร์น

มันคงแล้วแต่ช่วงเวลาด้วย โซลชานี่เด็กผียุคเก่าๆปลิ้มกันมากนะ ส่วนเราทันดูบอลแค่ตอนหลังๆมานี่ คาริคคือคนที่ชอบในทีมผีเลย ชอบนักเตะโลว์โปรไฟล์แบบนี้มาก

โซลชาร์นี่สำรองซะเยอะ จำนวนนาทีลงน้อย

แต่ยิงกระจุย ไปค้นสถิติดูได้

เชียร์แมนยูจริงจังเพราะโซลชาเลยครับ ตั้งแต่มาถึงสโมสรแรกๆ แต่ตอนเป็นโค้ชไม่เชียร์เลย ตามหน้าเสื่อ แต่นับถือแกในฐานะตำนานสโมสรเหมือนเดิมครับ

20legend

คาริคครับ ผมไม่ทันดูยิ้มเป็นนักเตะ เห็นอีกทีเล่นปีก งั้นๆมาก แค่คาริคช่วงท๊อป น้องๆบุสเกตเลย

โชลชาจดจำเพราะยิงประตูในชิงUCL ส่วนความสำคัญไม่ต่างกัน โอเล่ถูกจดในฐานะตัวสำรองลงตัวจริงเงียบ แล้วก็ยิงได้เยอะมากถ้าเทียบกับสำรองคนอื่น คาริคถึงจะเก่งตอนแก่แต่ตอนหนุ่มก็เก่งอีกแบบอาจจะไม่ได้พีคเหมือนตอนแก่ แย่จริงๆมีแค่ตอนเปลี่ยนตำแหน่งใหม่ๆที่คนด่าอาแปะ แต่ก็ได้เป็นตัวจริงหรือตัวหมุนเวียนตลอด

ผมชอบคาริคครับ เวลายืนกับสโคล์นี่โอเคมากกก ทั้งยาวทั้งสั้นของทั้งคู่ ผมเชียร์แมนยูเพราะได้ดู2คนนี้เล่นเลย

เฮียยิ้มดิท่าน ต้องใช้ความอดทนขนาดไหนถึงยอมเป็นตัวสำรอง เป็นคนอื่นย้ายไปนานละ ความเสียสละตรงนี้ที่อุตส่าห์สร้างมาอาจเป็นบารมีที่บันดาลให้ตัวเองกลายเป็นนักเตะลงไปทำประตูระดับ"ประวัติศาสตร์โลกต้องจารึก"ก็ได้ ผมว่า

กองหน้าผีเก่งกว่านี้เยอะแยะ นิสเตรรอย ก็องโต้ ย๊อร์ค โคล ม๊าร์ค ฮิ้วจส์ รูนี่ย์ แบร์บาต๊อฟ เตเบ๊ส RVP ฯลฯ ยังไม่มีโมเม้นท์หยั่งงี้เลย

โซลชาได้ถ้วยมากกว่าคาริก แกอยู่มาตั้งแต่ยุคคลาสออฟ 92 (แก่กว่าเด็กพวกนั้นประมาณ 6 ปี)
แล้วอยู่กับทีมยาวมาถึงยุคโรนัลโด้

โซลชา เชิญยิ้ม ซิครับ แหม่ไม่น่าทำกันลง ตบหัวแล้วลูบหลังกันชัดๆ


โซลชา แช่งให้ทีมมันไม่ได้แชมป์ ไปอีก100ปี เลย ดูมันทำกับนายซิ

สำรองยิงเป็น 100 ตอบโซลชาครับ