ผมอินกับประเทศนะ แต่ศาสนานี่อินนิดหน่อย

ผมรู้สึกประเทศมันจะพัฒนาได้ คนมันต้องมีความชาตินิยมหน่อยๆ ก็เลยจะอินกับประเทศหน่อย พยายามสนับสนุนของไทย

ผมรักชาตินะ แต่ไม่อะไรกับศาสนาเลย
ศาสนาพุทธในบ้านเรา มันกลายเป็นพาณิชย์ไปหมดแล้ว
ในความรู้สึกผม พระคืออาชีพนึงสบายกว่าด้วย
ผมไม่ไหว้พระ ไม่เข้าวัด ไม่ทำบุญมานานแล้ว
บริจาคให้โรงเรียน โรงพยาบาลดีกว่า

ผมครับ

ประเทศนี้สำหรับผมมีดีแค่อาหารอะ

ส่วนศาสนานี่เป็นเรื่องงมงายปัญญาอ่อนกับผมมาตั้งนานละ

ศาสนา ผมตัดทิ้งไปนานแล้ว ไม่เชื่อว่ามีพระพุทธเจ้า

กฏหมายยังใช้กับคนที่มี เงิน มีอำนาจ มีบารมี ไม่ได้

แล้วศาสนามีประโยชน์อะไร... แค่เราไม่ทำให้ตัวเราผิดกฏหมายก็เพียงพอแล้ว

ผมยังอินกับสังคมและความเป็นประเทศนะครับ ไม่ได้เน้นว่าต้องเป็นประเทศไทย ศาสนานี่ไม่นานแล้ว

มองในแง่ของผม ถ้าไม่มีประเทศ ไม่มีขอบเขตการปกครอง การพัฒนาในโครงสร้างพื้นฐาน สาธารณสุข การบริการมวลชน จะมาจากไหนผมยังคิดไม่ออก

ไม่คนกลางในการจัดการเลย เป็นไปไม่ได้ครับ ใครจะมีหน้าที่รับผิดชอบดูแลเรื่องเหล่านี้

ถ้าเป็นรัฐบาลโลก ประเทศชายขอบ เจริญน้อยกว่า ถูกโฟกัสน้อยกว่าจะเกิดขึ้นแน่นอน

ขอบเขตการปกครองมันต้องขนาดใหญ่ระดับหนึ่งเพื่อสามารถรวบรวมทรัพยากรในการพัฒนาได้
แต่ต้องไม่กว้างมากเกินกับการดูแลที่ขาดความเท่าเทียมอันเกิดจากกระบวนการ (ไม่ใช่ความรักความชัง)

ผมจึงเชื่อว่ายังต้องมีประเทศ มีเขตการปกครอง
แต่เห็นว่าการย้ายถิ่นควรเป็นไปด้วยความสมัครใจ และความถูกจริตในลักษณะของเขตการปกครองนั้น

แต่การเข้ามาแล้วอยู่ด้วยกัน มันต้องมีความผูกพัน ความต้องการที่ต้องการให้พัฒนาในทิศทางเดียวกัน
ไม่งั้นมันก็ไปต่อไม่ได้

ผมไม่อินมานานละ
แต่เรื่องศาสนา ไม่อยากออกตัวมาก เดี๋ยวคนใกล้ตัวเอย
ที่บ้านเอย จะอคติใส่

* ผมเฉยๆ แต่ก็ไม่ต่อต้านนะ คือหลากหลายครับ


ส่วนตัวเคยมีโอกาสทำงานในองค์กรพุทธ และเห็นการแบ่งลำดับชั้นของพระ ผมก็เลยว่ามันแปลกๆ จากนั้นความรู้สึกก็เปลี่ยนนะ แบบพระชั้นผู้ใหญ่อะไรเงี้ย


แล้วครั้งนึงเคยไปมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย (มจร.) ที่ทำงานคือไปวันคล้ายวันเกิดพระพรหมบัณฑิตหรืองานไรผมจำไม่ได้ละ โอ้โห คือข้างในแม่งมีแต่ของหรูๆๆ โซฟาหลุยส์งี้ มีพระเลขาฯ คอยจัดคิวจัดอะไร ผมแบบ อะไรวะเนี้ย


แล้วผมก็ยังไม่เคยบวชนะ แต่ก็มีคนรอบข้างที่บวชแล้ว ทั้ง 1 พรรษาบ้าง ไปจนถึง 5-7 วันบ้างก็มี เอาจริงๆ ผมไม่เห็นมันจะช่วยอะไรเลยนะ


ที่ทำงานผมมี พขร. บวชมา 1 พรรษา เวลาไปทำงาน ตจว. กันชอบเปิด CD ธรรมะฟัง นิสัยส่วนตัวคือเป็นคนพูดหยาบคาย ใจร้อน แต่จริงๆ ไม่มีอะไร


วันนั้นก็ไปทำงาน ตจว. ปกติ แกก็ฟังธรรมะตามเคย น้ำมันหมดก็เข้าปั้มเติม ระหว่างรอเด็กปั้มเติม แกก็ฟังธรรมะ ยังคุยกับผมดีๆ อยู่เลย พอเติมเสร็จ ออกหน้าปั้ม มีรถเลนตรงมันปาดหน้าหรือมันไม่ให้ทางนี่ละ ตะโกนด่าในรถ "ไอ้เวรตะไล ขับรถแบบนี้ โคตรพอโคตรแมเมิง ไอ้หอกโมกศักดิ์"


ผมเลยแบบ อืมม งั้นธรรมะคงไม่ช่วยอะไรละงี้

ในฐานะพ่อที่มีลูกชายอายุ 6 ขวบเรียนป.1นะครับ
แบบเรียนสังคมทั้งเรื่องชาติและศาสนา

มันค่อนข้างชี้นำและสอนให้จดจำแบบฝังหัว
ว่าดีแบบนั้น แบบนี้ แล้วมันค่อนข้างมิติเดียว
จริงๆควรจะว่าด้วยเนื้อหาของที่มาอละคำสอนของทุกๆศาสนาในภาพรวม เพื่อให้เด็กๆเข้าใจภาพรวมของทุกๆศาสนามากกว่า

เรื่องของชาติควรจะอธิบายไม่ใช่ยกย่องเหมือนที่ใช้ในแบบเรียน

การสอนให้รักแบบห้ามแตะ ห้ามต่างๆนาๆต้องเชิดชูทั้ง 3 สีหลัก มันไม่โอเคอย่างแรงสำหรับผม

คำถามในแบบเรียนลูกชาย
การแสดงตนเป็นพุทธมามกะดีอย่างไร

ให้ตอบตรงๆเลยคือไม่เห็นมีประโยชน์อะไร เพราะจะทำบุญ จะช่วยทำความสะอาดวัดหรืออะไรก็ตามไม่เห็นต้องแสดงตนเลย ไม่มีความจำเป็นเลยซักนิด

แต่ก็ตอบแบบนั้นไม่ได้

ผมว่ามีเงินจะไปที่นั้นสักหน่อย 555

ตอนแรกผมว่าจะไปที่นั้นนะถ้ามีเงิน คงไม่น่าอยุ่แล้วละถ้าคนอยากย้ายออก

ตอนเด็กๆที่เขาให้สำนึก ชาติ ศาส กษัตริย์ ก็ได้แต่สงสัยว่าทำไมต้องบูชาขนาดนั้น ตอนนี้เชื่อว่าเดี๋ยวคนก็ค่อยๆตาสว่างทีละข้อ

ประเทศไทยนี่สวรรค์ของชนชั้นกลางประเทศเจริญแล้วนะครับบอกเลย ผมทำงานอยู่ บ ข้ามชาติ เวลาตำแหน่งว่างพวก eu us hk มีแต่แย่งกันมาลง

เห็นด้วยครับ ประเทศไทยจริงๆมันไม่ได้แย่ถึงขนาดที่คนพยายามบิ๊วกันตอนนี้ มันอาจจะไม่ดีที่สุด แต่ความน่าอยู่เมื่อรวมในทุกๆด้าน ทั้งอาหารการกิน ค่าครองชีพ วัฒนธรรม นิสัยผู้คน ภูมิอากาศ ฯลฯ ผมว่ายังไงไทยก็สูงเกินมีนของโลกเยอะ
ผมเคยต้องไปอยู่อเมริกา(LA) และ ญี่ปุ่น(Osaka) มาในระยะเวลาเกิน1ปีมาแล้ว ผมรู้สึกว่าอยู่เมืองไทยสบายที่สุดใน3ประเทศนี้ แต่ยังไม่เคยไปอยู่ยุโรป

ญี่ปุ่น เกาหลีใต้ ที่เด็กรุ่นใหม่อวยๆกัน ลองให้ไปอยู่จริงๆไม่ได้สบายนะครับ น้องสาวผมเป็นติ่งเกาหลีตัวยง บ่นอยากไปอยู่เกาหลีมานาน แต่พอไปเรียนต่อที่นั่นได้สัมผัสกับสังคมจริงๆ พอเรียนจบเธอเลือกกลับมาอยู่ไทย และเลิกเห่อเกาหลีไปเยอะ

ผมว่าคนไทยถูกสอนให้ยึดติดกับตัวบุคคลมากว่า ทั้งชาติและศาสนา
ไม่ได้สอนให้รู้จักหลักคำสอนของศาสนา แต่สอนให้รู้จักพระเป็นรูปๆไป
ไม่ได้ให้สอนให้รักชาติ แต่สอนให้รัก K