ไม่รู้ถ่ายกี่เทคกว่าจะได้เห็นเหงื่อสวยๆ

นั้นมันยุคสมัยไหน ประเทศไทยเพิ่งมาเจริญจริงๆ ตอน 2530 เองมั้ง

หมู่บ้านต่างๆ ยังลูกรัง ไฟฟ้ายังไม่มี ศูนย์รวมยังไม่มี ส่วนมากก็บ้านผู้ใหญ่บ้านที่รวมตัวแค่นั้น

ถ้าใครอายุจะ 40 แล้วอยู่บ้านนอกจะรู้ดี ไม่มีศูนย์รวมชุมชนเลย

ไม่ได้เข้าข้างหรอกนะ แต่พีอาร์ในหลวงนิแน่นจริงๆ

กว่าจะได้ภาพสวยๆให้คนได้สรรเสริญกัน เห็นมั้ยว่าท่านเหนื่อยขนาดไหน ยังไม่ซาบซึ้งกันอีก

ลองดูเองละกันครับ ความจริงก็คือความจริง

ต้องเปิดใจนะครับ สำหรับคนที่คิดว่าบังเอิญ (แบบไมเล่นมุข)
คือพอเริ่มมีความคิดก็รู้แล้วมั้ยว่าทีมงาน โปรดักชั่น

แต่ต้องยอมรับว่าเก่งในด้านPRจริงๆ อย่างที่บอกนี่คือสมัยก่อน20-30ปีที่แล้ว
แต่ยังวางแผน วางระบบงานได้ดีกว่าผู้นำสมัยนี้เป็นล้านๆเท่า
ไม่ว่าจะเป็นตอนทำโปรดักชั่น หรือ pre production เช่นการเลือกรูป คัดรูป แต่งรูป
และอีกอย่างผมว่าไม่ปลอมเช่น ถ่ายเหงื่อเราหน่อย อันนี้อย่าหาคิด ปันยาอ่อน

ลองตัดกลับมาปัจจุบันดิก่แนถ่ายรูปเลขาคงบอก
"เดี๋ยวให้ช่างภาพ2นาทีนะคะ อย่าสั่งท่านเยอะ อย่าจูจี้มาก ถ่ายเสร็จขอรูปด่วนที่สุด10นาที ไม่ต้องแต่งเยอะ"
งานแมร่งถึงโคตรลวกเลยไง มีขาตั้ง ปากกาก็อยู่หัวมุม คือมันโง่ๆๆๆๆๆๆได้ใจจริงเว้ย โอ๊ยยยย

เหมือนที่ผมตั้งกระทู้เก่าแหล่ะ ผู้นำในปัจจุบันการPRยังช่วยไม่ไหวเลย

แต่ถ้าอยากดูสุดยอดการPRในยุคนี้ก็ให้ดูพิมรี่พายครับ นั่นก็ถอดแบบมา+กับเทคโนโลยีปัจจุบัน
สวยสดงดงามครับ งบไม่บานปลายด้วยเพราะคุมเองหมด

วัดไง ศาลาวัด มีนี่

กางเต็นท์งานศพ งานแต่ง งานบวช เต็นท์มีทุกที่ครับ

เชี่ยกินน้ำผักปั่นอยู่ แทบออกจมูก

ทหาร : หมอรู้ไหมมีคนนึงเดินขึ้นมาบนนี้โดยไม่บ่นสักคำ
หมอ : ทำไมอะครับ
ทหาร : อ่อเขาเป็นใบ้

อย่างภาพเนี่ย 40-50 ปีที่แล้ว เต็นท์มีที่ไหน แล้ววัดนิก็ไกล กันดารคือกันดารจริงๆ ประชาชนไม่มีรถหรอก จักรยานยังไม่มีเลย ใช้เดินไปทำนาเอา ยิ่งอีสานกับเหนือนิโครตกันดาร วัดเล็กๆ ส่วนมาก จะมีแค่กุฏิกับโบสถ์แค่นั้นละ

ถ้าซัก 30 ปีมานิละ คือไทยเจริญขึ้นเยอะ

ไม่ใช่โปรดักชั่นแน่น แบบที่คิดไว้

คิดแบบกลางๆนะ เมื่อ 40-50 ปีที่แล้วอากาศสมัยก่อนไม่เหมือนตอนนี้ คือภาคเหนือภาคอีสาน อากาศยังดีมากๆ ถึงขั้นหนาวเลยหละ เลยใส่สูทได้เพราะอากาศดี

ลองมาสมัยนี้ใส่สูทไปเดินดิ เหงื่อแตกแน่นอน

จะเรียกว่านักข่าวก็พูดไม่ได้หรอกครับ สมัยก่อนความเป็นพระมหากษัตริย์มันศักดิ์สิทธิ์กว่านี้มากๆ
ถ้าร.9นั่ง นักข่าวไทยไม่กล้ายืนถ่ายใกล้ๆ มันค้ำหัว
แต่ทีมที่ถ่ายคือรับจ้าง วางคอนเซปของงานได้รับอนุญาติให้ยืนค้ำหัวได้
เพราะไม่ใช่ว่านักข่าวจะเข้าไปถ่ายภาพได้
นักข่าวจริงถ่ายภาพไม่ต้องมานั่งขออนุญาติว่าจะลงรูปไหน

ทุกภาพที่จะลงต้องผ่านการขออนุญาติ