พ่อผมบอกว่า สิทธิความเป็นลูกมีเท่ากันทุกคน อาจจะแบ่งไม่เท่ากันเป๊ะๆ แต่ก็ตามความจำเป็นของแต่ละคน แต่พ่อจะแบ่งกองไว้ให้เท่ากันมากที่สุด แล้วถ้าตกลงกันไม่ได้จะให้จับสลากเอา

แต่บ้านผมพี่น้องรักใคร่กันดี ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร ผมอาจจะไม่ได้อยากได้เยอะด้วยซ้ำ เพราะไม่สามารถบริหารกิจการของพ่อแม่ได้ น้องๆ เค้าทำได้ดีกว่า ให้เค้าบริหารกันเอา

พ่อแม่ก็น่าจะรู้ข้อกฏหมายดี
ถ้าพ่อแม่ไม่เขียนพินัยกรรมเขาคงอยากแบ่งเท่าๆ กัน
ลึก ๆ พ่อแม่ก็หวังให้ลูก ๆ ได้ดี ไม่อยากเห็นพี่น้องทะเลาะกันหรอก
หวังว่าคุณจะหาทางออกที่ดีได้นะครับ

เปิดโอกาสให้แบ่งตามบุญคุณ​แล้วครับ นั่นคือ การทำพินัยกรรม

ถ้าคุยกันไม่ได้ต้องแบ่งตามกฎหมายครับ ต้องกดดันน้องเล็กให้้เป็นคนที่ได้น้อยที่สุด

ตามนิตินัยแบ่งเท่ากันครับ ส่วนพฤตินัยก็เห็นตามสมควร ว่ากันด้วยเหตุผลที่พี่น้องต้องเข้าใจกันอย่าทะเลาะกันเพราะเรื่องแบบนี้ เอาใจช่วยครับ

ตามกฏหมายครับ ไม่งั้นจะมีกฏหมายไว้ทำไม

แล้วแต่คนให้ครับ

คนจีนหลายๆบ้าน ไม่ให้อะไรลูกสาวเลยด้วยซ้ำครับ

ถ้าคนให้ไม่ได้สั่งเสีย สิทธิ์การได้รับควรได้เท่าๆกันครับ

ถ้ามันไม่มีพินัยกรรมกำหนดไว้
เท่ากับเจตจำนงคนที่เสียชีวิตต้องการแบ่งให้ทุกๆคนเท่ากันหมด

ก็ต้องแบ่งให้เท่ากันหมดนั้นแหละ
ปัญหาคนเป็น มันก็คือไม่อยากแบ่งเท่าๆกัน
แต่ ส่วนแบ่ง มันก็ของๆเขา เราจะอ้างอะไร ว่าไม่ใช่ของๆเขาละ

แบ่งเท่ากันไม่แบ่งเค้ากลับมาแล้วเค้าก็ฟ้องได้​ ถ้าผู้เสียชีวิตค้างคา​ หรือไม่สบายใจที่จะให้ทรัพย์สิน​จริงๆเค้าต้องทำพินัยกรรมไว้​ อย่างน้ิยก็ไม่ยกให้คนนี้

ถ้าเค้าไม่ได้ทำไว้ก็อย่าคิดแทน​ ยึดตามกฏหมายเดี๋ยวยาว​
แถวบ้าน​ ที่นาไม่กี่งานฆ่ากันตายคนหนึ่งไม่ได้อะไรตายไปเฉยๆ​ อีกคนติดคุก​ ไม่รู้จะได้ออกมาใช้นาผืนนั้นอยู่มั้ย