จั่วหัวแบบนี้ ไม่ได้หมายความว่าไทยลีคไม่สำคัญนะครับ สำคัญมากด้วย แต่จะชวนสังเกตุกันครับ

สองประเทศที่ขอยกมาเป็นตัวอย่างคือ อิรัก และ ปาเลสไตน์

คุณว่าแปลกมั้ย ที่สองประเทศที่มีสงครามตลอดเวลาอย่างอิรักและปาเลสไตน์กลับมีทีมชาติที่แข็งแกร่ง แกร่งไม่แกร่งก็ลองนึกดูว่าเวลาไทยเจอเนี่ย ไม่เคยเป็นงานง่ายซักครั้ง

เขาทำได้อย่างไรในเมื่อลีคในประเทศก็แทบจะเตะไม่ได้ เตะๆหยุดๆ และไม่น่ามีทุนทรัพย์เท่าไทยในการทำอเคเดมี่ด้วยซ้ำ

ในเคสของสองประเทศนี้ค่อนข้างพิเศษ เนื่องจากอยู่โซนอาหรับที่พูดภาษาเดียวกัน สิ่งที่เกิดขึ้นคือนักเตะที่มีฝีมือสองประเทศนี้เขาไปเตะอยู่ในลีคของเพื่อนบ้าน เช่น กาต้า ยูเออี อิหร่านและซาอุ ถ้าเก่งจัดก็ไปตุรกีเป็นใบเบิกทางเข้ายุโรป โดยที่ประเทศเพื่อนบ้านยอมปั้นเพราะถ้าปั้นแล้วได้กำไร ทำไมจะไม่ทำ และต้นทุนนักเตะจากอิรักและปาเลสไตน์ย่อมถูกกว่าอยู่แล้ว เหลือแค่ฝีมือว่าเก่งพอหรือไม่

ลีคเพื่อนบ้านเลยเป็นการคัดสรรและพัฒนาฝีมือให้กับอิรักและปาเลสไตน์ได้เป็นอย่างดี

ย้อนกลับมาที่ไทย ปรากฏการณ์นี้เกิดขึ้นแล้ว ออง ธูคือตัวอย่างที่ชัดเจนที่สุด ซึ่งถ้านักเตะพม่ามาอีกเรื่อยๆ ทีมพม่าจะเก่งขึ้นอย่างชัดเจน แต่คำถามคือ แล้วนักเตะไทยละ?

การที่ไทยลีคแข็งแกร่งขึ้น ทำให้นักเตะไทยเก่งขึ้นและเพิ่มโอกาสให้นักเตะไทยมากขึ้น แต่เราไม่สามารถข้ามไปอีกขั้นถ้านักเตะเอาแต่เตะแต่ในไทยลีค เราส่งออกนักเตะน้อยมากถ้าเทียบกับจำนวนนักเตะไทยลีค

เราจำเป็นจะต้องส่งนักเตะออก แม้จะส่งไปลีคที่ด้อยกว่าไทยลีค เพราะอะไร? เพราะอยากให้นึกถึงนักเตะแบบตูเนส ทีมชาติเวเนซุเอลาเลยนะ มาเตะไทยลีคทำไมทั้งที่น่าจะด้อยกว่าลีคเวเนซูเอลา แน่นอนเพราะรายได้ดี แต่ตูเนสคือเดอะแบกครับ

คำถามคือนักเตะเราเป็นเดอะแบกให้ทีมในลีคอื่นได้มั้ย เพราะถ้านักเตะคุณแบกทีมได้เวลารวมตัวทีมชาติมันได้อะไรมาอีกเยอะ มันได้ความเป็นผู้นำในสนามมาด้วย แล้วถ้าเรามีนักเตะที่เป็นเดอะแบกซัก 5 คน 10 คนในทีมชาติ ภาพมันเปลี่ยน ยังไม่ได้รวมถึงความเป็นมืออาชีพที่มากับการไปอยู่ต่างประเทศ

ตอนนี้เราไปมองแต่ลีคที่สูงกว่า เช่น เคลีค เจลีค ซึ่งชนาธิปกลายไปเป็นเดอะแบกซัปโปโรเป็นเรื่องที่ดีมาก แต่ไม่ใช่ว่าทุกคนจะไปถึง และที่สำคัญคือการที่ไปลีครองกว่าไทยก็ไม่ใช่เรื่องไร้ความหมาย โดยเฉพาะเยาวชน U-23 ที่ไม่มีโอกาสอยู่ทีมลุ้นแชมป์ไทยลีก

เราต้องส่งนักเตะออก ไม่ใช่แค่ เจลีก เคลีก เอลีก แต่รวมถึง วีลีก เอ็มลีก ลีกอินโด ด้วย เน้นการส่งออกเพื่อให้เด็กเราไปเป็นเดอะแบกในลีคที่ด้อยกว่าไทย และพัฒนาฝีเท้ากลับมาสู่ทีมลุ้นแชมป์ไทยลีกและไปต่อ เจลีก เคลีค และอื่นๆ

เราต้องมองฟุตบอลเป็นเหมือนธุรกิจส่งออก ของเกรดเอได้ราคาส่งไปประเทศที่รวมกว่าเรา แกร่งกว่าเรา แต่คุณจะมองข้ามการส่งออกไปประเทศที่ด้อยกว่าเรา อ่อนกว่าเราไม่ได้

เพราะทุกอย่างล้วนมีประโยชน์ทั้งสิ้น รุ่นดรีมทีมของไทยก็คือเดอะแบกทุกทีมในอาเซียนที่เขาเคยไปเตะ ไม่ต่างอะไรกับตอนซิโก้ไปแบกฮองอันยาลายหรอก

การส่งออกนักเตะคือวาระแห่งชาติ

อยู่ไทยก็เงินเยอะเเล้ว

ผมว่ามันต้องมีนักฟุตบอลหลายคนคิดเเบบนี้

อยู่ไทยลีก อยู่ทีมกลางๆ ก็ได้เงินเดือนเยอะอยู่สบายๆแล้ว ไปต่างประเทศเขาไม่จ่ายค่าเหนื่อยให้เท่าไทยแน่ 50-60k อยู่ไทยลีกก็สบายๆแล้ว

ถ้ายะโฮร์จะเอา ผมว่าเขาจ่ายนะ

ไม่เห็นด้วยครับ ตรงส่งไปเป็นเดอะแบกลีคที่อ่อนกว่าไทย ไอ้ที่บอกได้ภาวะความเป็นผู้นำกลับมาเนี่ย มันไม่ใช่สิ่งที่บอลไทยต้องการ

ไปเรียนรู้การเคลื่อนไหว มุมมองการเล่นเป็นทีม สปีดการรับส่งบอล การซ้อม ฟิตเนสจากลีคที่แข็งกว่าต่างหาก ที่จะช่วยยกระดับบอลไทย ไอ้ไปแบกลีคอาเซียนได้กัปตันมา 11 คน อย่างเก่งก็แชมป์ซีเกมส์

อยู่ไทยเงินเดือนดีแล้ว มันไม่ค่อยมีแรงผลักดันให้ไปสิ จะให้ไปลีกอาเซียนผมว่ายาก

เจ้าของทีมในไทยคงไม่อยากปล่อยไปหรอก นักเตะก็ไม่น่าจะอยากไปถ้าไม่ใช่แบบ

อนาวินที่ไปหาความท้าทายโค้งสุดท้ายของอาชีพ มันต้องไปปรับตัวอีก อีกอย่างลีกเพื่อนบ้าน

มันไม่ช่วยยกระดับฝีเท้าด้วย พอไปเตะเจอทีมชาติที่ลีกเขาแข็งก็แพ้อีกควรไปลีกที่สูงกว่า

มากกว่าจะไปลีกเพื่อนบ้านนะ

เข้าใจครับ
แต่อยากให้พิจารณาว่าถ้า ทิตาธรเตะให้ยะโฮว์ น่าจะดีกว่าอยู่ท่าเรือตอนนี้ หรืออาจจะดีกว่ากลางตารางแบบ ตราด ชลบุรี อะไรแบบนี้หรือเปล่า

ถ้าจะเป็นตัวความหวังให้ทีมชาติจริงๆ ยังไงก็ต้องไปลีกที่เก่งกว่า
ส่งออกไปอาเซียน มันเหมือนเป็นผลลัพธ์จากผลผลิตเยาวชนของเรามากกว่า
คือมีนักเตะไทยเก่งๆล้นลีกแล้ว นักเตะกลางๆเลยไปเล่นนอกลีกในระดับต่ำกว่า
อย่างพวกนักเตะเกาหลี ญี่ปุ่นที่มาไทย ก็แทบไม่ได้มีคนไหนติดทีมชาติเลยมั้ง

ผมว่าแทบไม่ต่าง อาจมีผลเรื่องความสม่ำเสมอในการเล่น ที่ไหนได้เล่นสม่ำเสมอกว่าฟอร์มอาจดีกว่าเล็กน้อย แต่เรื่องฟิตเนส การเคลื่อนไหว สปีดบอล ความเข้าใจเกม อาเซียนมันก็คืออาเซียน มันชัดเจนมากๆว่า คนละระดับกับบอลโลก หรือบอลทวีป

สำคัญมั้ยผมว่ามันก็สำคัญแหละ
แต่ระดับเป็นวาระแห่งชาติหรือไม่ ผมว่ายังไม่ใช่
ถ้าวาระแห่งชาติจริงๆ ผมว่าควรเป็นทำพวกu16 u19 u23
เอาพวกนี้ไปบอลโลกหรืออย่างน้อยต้องtop10เอเชียให้ได้เรื่อยๆ

พวกนี้ต้องตบอาเซียนให้ได้ตั้งแต่เด็กๆ เจอญี่ปุ่นตั้งแต่เด็กๆ
เจอกันตอนโต ตอนขึ้นชุดใหญ่มันจะได้มีใจว่าอย่างน้อยๆเคยวัดแข้งกันมาแล้วบ้าง อย่างน้อยกองเชียร์ก็มีหวังบ้างแบบเวียดนามเค้ารอเด็กเทพอะไรของเค้าแบบนั้น

แล้วก็เพิ่มพวกหัวกะทิที่ส่งออกไปต่างประเทศให้มาเพิ่มความพิเศษยิ่งขึ้นไปอีก

เราจะส่งออก แต่เขาไม่เอาจะส่งอย่างไรครับ

เตะบ้านเรารายได้ดีอีก ตอนนั้น ทีมในJ league สนใจโด ปรากฏค่าเหนื่อยพอกันกับไทยลีค โดก็ไม่ไป

ยะโฮร์จะเอานักเตะไทยไปทำไม ของเขาทีมชาติมาเลแทบจะทั้งทีม ตัวนอกเอาบราซิลเอายุโรปไม่ดีกว่าเหรอ

ปรับทัศนคติและแนวคิดนักบอลไทยในประเทศก่อนเลยอันดับแรก

ก็ถ้ามันเป็นตำแหน่งที่เขาขาด โควต้าเอเชีย เงินเดือนถูกกว่าเกาหลี ญี่ปุ่น ออสเตรเลีย มันก็ไม่แน่นะ
แต่ทีสำคัญคือฝีมือต้องให้เขาสนใจก่อน

ผมคล้อยตามเลยนะที่ยกตัวอย่างอิรักมา
แต่ผมไม่เห็นด้วยกับส่งไปลีกต่ำกว่านี้แหละ
มันย้อนแย่งกับตัวอย่างอิรัก ปาเลสไตน์ที่คุณยกมา

ผมเชื่อเราจะพัฒนาได้ยังไงก็ต้องอยู่ในสถาพแวดล้อมที่มีคนเก่งกว่าเราเยอะ ๆ
ผลมันเห็นชัดอยู่แล้ว ทั้งเจ อุ้ม ธนวัฒน์ เบ็น