ผมทำงานแทบทุกวัน ต้องจับมือถือมาดูงานตลอด ไม่มีวันหยุด ไม่มีพักมา 7-8 ปี แล้วครับ

แต่เวลามองคนอื่นที่เขาทำงานเหนื่อยกว่า ลำบากกว่าเรา ก็มีกำลังใจมากขึ้นครับ

ช่วงนึงที่ผมย้ายไปทำบริษัทญีปุ่น ก็เข้าเคสนี้แหละ ด้วยความที่ระบบมันมีปัญหาผมทำตั้งแต่แปดโมงออกสี่ทุ่มเกือบทุกวัน บางวันปัญหาหนักมากข้ามไปเช้าอีกวันก็มี แล้วก็กลับบ้านไปนอนบ่ายมาทำต่อ หนักที่สุดคือทำติดต่อกัน 45 ชั่วโมง จนแทบน๊อกกลางอากาศ ทั้งนี้บริษัทก็แฟร์ตรงจ่ายโอทีตลอดนะคับ

ความรู้สึกที่มองกลับไปตอนนั้น มันไม่คุ้มเลย เสียสุขภาพ เสียเวลา เสียสุขภาพจิต โคตรจะทุกข์ เหมือนแบกทุกโลกทั้งใบไว้คนเดียว ต่อให้ได้ OT เพิ่มอีกเดือนละ 30k ก็ไม่คุ้ม ผมไม่จำเป็นต้องไปพิสูจน์อะไรทั้งสิ้นเลย น่าจะเอาตัวเองออกมาจากตรงนั้นให้ไวๆ


ปล. สุดท้ายผมแก้ปัญหาได้นะ แล้วก็ได้รับเครดิตพอควร แต่ซักพักก็ออกอยู่ดี

ทำงานทุกวัน นอนตี 1-2 ตื่น 6.30

ตอนนอนก็หลับไม่สนิท ฝันไปว่า ทำงานอยู่

อีกสักเดือน น่าจะเบา ลงล่ะ

ทำยังไง ล่ะ ช่วงยังแรงทำ ก็ทำไป ปลดหนี้ ปลดสิน

ต่อให้งานหนักเท่าไหร่ ถ้าเป็นงานเดิมๆ ที่เราเคยทำแล้ว สบายครับ

แต่ถ้าเป็นงาน ที่ไม่เคยทำ คิดใหม่ ทำใหม่ อันนี้ ผมเคยถึงขั้นท้อ

ไม่อยากทำ แต่ก็ต้องทำ หนีไม่ได้ เห้อ

ผมไม่แลกขนาดนั้นอะครับ อายุมากแล้ว