Cr: FB กวีเหลวไหล //
ข่าวคนไทยมีความประสงค์อยากย้ายประเทศจำนวนมาก ทำให้ประเทศหนึ่งในยุโรปสนใจ จึงมาตั้งโต๊ะคัดเลือก
เจ้าหน้าที่ : “คุณอยากได้อะไรในประเทศของผม?”
“งานดี ๆ รายได้ดี ๆ สวัสดิการแห่งรัฐดี ๆ และเป็นประชาธิปไตยค่ะ”
“ตอนนี้คุณทำงานอะไรอยู่ หรือว่าจบอะไร มีความสามารถพิเศษด้านไหน?”
“จบการตลาดค่ะ ยังไม่มีงานทำ แต่ขายของออนไลน์อยู่ค่ะ ความสามารถพิเศษคือทวิตได้สิบครั้งในห้านาทีค่ะ”
“เรื่องการตลาดตอนนี้เราใช้เอไอ ซึ่งมีประสิทธิภาพสูงมากมาแทนที่แล้ว ความจำเป็นในเรื่องขาดแคลนแรงงานในด้านนี้จึงไม่มีต่อไป คุณทำอย่างอื่นได้มั้ย?”
“พิมพ์ดีดค่ะ”
“นี่เป็นยุคเปเปอร์เลส อีกอย่างสามารถสั่งให้พิมพ์ด้วยคำพูดได้ สำเนียงคุณก็ไม่ชัดจึงยูสเลสสำหรับเรื่องนี้ คุณอาจเป็นแม่บ้านได้ คุณหุงข้าวโดยไม่ใช้ไฟฟ้าได้มั้ย?”
“ไม่ได้ค่ะ ทำไมยังต้องหุงด้วยวิธีอื่นล่ะคะ?”
“ประเทศผม บางพื้นที่ใช้โซลาร์เซลล์ บางวันอาจไม่มีแดด จำต้องหุงหาอาหารด้วยไม้ฟืน งั้นคุณก็รับหน้าที่นี้ไม่ได้ คุณเคยกวาดถนนมั้ย?”
“ไม่เคยค่ะ อาชีพชั้นต่ำแบบนั้นไม่เหมาะกับดิฉัน”
“งั้นเคยทำไร่ทำนา หรือเกษตรกรรมกลางแจ้งอะไรบ้าง”
“ไม่เคย ดิฉันเกิดในเมือง อย่าว่าแต่ทำเลย แค่ไปยืนยังไม่เคย”
“งั้นคุณก็เติบโตภายใต้ร่มเงาของพ่อแม่มาโดยตลอด?”
“ใช่ค่ะ อึดอัดมาก พวกเขาเป็นสลิ่ม จึงอยากจะเผชิญโลกด้วยตัวเองบ้าง”
“คุณเข้าใจคำว่าพลเมืองมั้ย”
“ก็คนในชาติ ซึ่งรัฐบาลต้องดูแลอย่างดี”
“งั้นคุณก็ผิดแล้ว พลเมืองแปลว่า พละ หรือกำลังของเมือง ทุกคนจึงต้องช่วยกันนำพาเมืองหรือประเทศให้อยู่รอดตามความสามารถของตน”
“แต่ประเทศนี้มันห่วย”
“ผมว่าคุณห่วยมากกว่า เราคงจะรับไม่ได้ เป็นกำลังใจขอให้ข้อเรียกร้องสำเร็จนะครับ สู้ ๆ”
“เห็นมั้ยคุณก็ไม่ชอบรัฐบาลประเทศดิฉัน”
“ปล่าวครับ เอาใจช่วยให้ข้อเรียกร้องเรื่องค้าประเวณีเสรี ถูกกฎหมายได้รับการยอมรับ เพราะนั่นคือทางรอดเดียวของคุณ เอ้า เชิญคนต่อไป!”
กวีเหลวไหล
๓ พค. ๖๔

--------------------------------------------

ข้อความสันขวานสำหรับคนที่ชอบดูถูกคนอื่นเป็นประจำ

เค้าถึงว่าสันดอนขุดง่าย แต่สันดานนั้นขุดยาก

คนจะทำอะไรได้ มันไม่ได้ตัดสินกันแค่คำถามแค่นี้หรอก มันยังสามารถเรียนรู้อะไรเพิ่มเติมได้อีกเยอะ อันนี้สันดานเหมือนพ่อผมเลย เห็นแล้วทุเรศ

ถามมั่วๆซั่วๆกะให้เค้าตอบไม่ได้ พอเค้าตอบไม่ได้ก็จะมาสรุปว่าเค้าจะไปไม่รอด ตัดสินกันง่ายๆแบบนี้แหละ ทุกวันนี้ผมกับพ่อก็ห่างเหินกันไปทุกที บอกตรงๆทุเรศครับ ทุเรศจิงๆ

555+ ผมอยากบอกนะ คนเป็นการตลาดขายของ กับคนไม่เป็นนี่มันต่างกันมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆ นะครับ แล้วก็พิมพ์ดีด คนเป็นกับไม่เป็นนี่โคตรแตกต่าง พลเมืองคือพละกำลังของเมือง ถุย

เหล่าคนดีย์อ่านคงชอบใจ

นอกจากขอวีซ่าก็ขอไป

แต่จะมีประเทศห่าเหวอะไรมาตั้งโต๊ะรับคนเข้าประเทศด้วยคำพูดแดกดัน

มีแต่คนโง่เท่านั้นที่เชื่อบทความแบบนี้ 55+

แม่งดูถูกอาชีพ พ่อค้าแม่ค้าสัสๆ ไอคนเขียนนี่

ผมขายของออนไลน์กว่าจะ ทำให้ร้านมั่นคงทำให้ ยอดขายขนาดนี้

กูไม่ได้เก๋งแค่ ทวิตไว้เว้ย ไอ้สันขวาน

ผมว้าวมากนะ พวกนี้ เพราะเป็นสายอาชีพที่เราไม่เคยรู้ ผมจบวิศว ไปนั่งฟังน้องแฟน จบการตลาด ป.โท มธ แมร่งสุดยอดมาก มันจับอะไร โพสอย่างไง ในบ้าน ขายได้หมด อะ สุดจัดๆ แมร่งเงินเดือนเยอะกว่าผม 1.5 เท่าอะ
ปล.แก้ไขหน่อย ผมจบโทวิศว
ปล.2 ผมว้าวในทุกอาชีพและทุกองค์ความรู้นะ เคยไปลงเรียนภาษาจีนแล้วออกเสียง ถ ไม่ได้ แมร่งเอ๋ยโคตรอาย

มโนบทสนทนาเก่งชิบหาย คอนเท้นเบียวๆอีกแล้ว 55555

เจ้าหน้าที่ : “คุณอยากได้อะไรในประเทศของผม?”
“งานดี ๆ รายได้ดี ๆ สวัสดิการแห่งรัฐดี ๆ และเป็นประชาธิปไตยค่ะ”
“ตอนนี้คุณทำงานอะไรอยู่ หรือว่าจบอะไร มีความสามารถพิเศษด้านไหน?”
“จบการตลาดค่ะ ยังไม่มีงานทำ แต่ขายของออนไลน์อยู่ค่ะ ความสามารถพิเศษคือทวิตได้สิบครั้งในห้านาทีค่ะ”
“เรื่องการตลาดตอนนี้เราใช้เอไอ ซึ่งมีประสิทธิภาพสูงมากมาแทนที่แล้ว ความจำเป็นในเรื่องขาดแคลนแรงงานในด้านนี้จึงไม่มีต่อไป คุณทำอย่างอื่นได้มั้ย?”
“พิมพ์ดีดค่ะ”
“นี่เป็นยุคเปเปอร์เลส อีกอย่างสามารถสั่งให้พิมพ์ด้วยคำพูดได้ สำเนียงคุณก็ไม่ชัดจึงยูสเลสสำหรับเรื่องนี้ คุณอาจเป็นแม่บ้านได้ คุณหุงข้าวโดยไม่ใช้ไฟฟ้าได้มั้ย?”
“ไม่ได้ค่ะ ทำไมยังต้องหุงด้วยวิธีอื่นล่ะคะ?”

ผมอ่านถึงแค่ตรงนี้แหละ เพราะรุ้สึกย้อนแย้งละ

ใช้ AI ในการทำการตลาด อีกทั้งยังเป็นยุคของ paper less อีก คือสองอย่างนี้มันก็ต้องใช้พลังงานไฟฟ้าควบคู่ไปด้วยปะ แต่พออ่านลงมา แม่บ้านต้องหุงข้าวด้วยไฟฟ้าที่มาจากโซล่าเซล หรือการจุดไฟด้วยฟืน โครตไม่สัมพันธ์กันเลย

อิหยังวะ