ยุคก่อน ก็คือถ้าเราไม่อินดี้ เชียร์แบล็คเบิร์น วัตฟอร์ต

เราก็จะมีลุ้นแชมป์อยู่เป็นประจำสม่ำเสมอ

เพราะทีมใหญ่ๆมันมีแค่ 4 ทีม มันก็วนเวียนกันแค่นี้แหละ

คือก็อาจจะไม่ได้เยอะเท่าแมนยู แต่ถ้าพูดถึงการได้ลุ้น เราก็ได้ลุ้นแน่ๆเกือบทุกปี

แต่พอมายุคนี้ การที่ติดท็อปโฟร์ได้ ก็กลายเป็นเรื่องที่พอใจได้แล้วซะงั้น

เมื่อก่อนเคยแต่ล้อแฟนอาร์เซน่อลว่าลุ้นที่ 4 แต่เดี๋ยวนี้หลายๆทีมได้เป็นแบบนี้กันหมด

แข่งมาบางทียังเพิ่งแค่ 12 13 นัด แต่ก็รู้ชะตากรรมแล้วว่าปีนี้คงได้แค่ท็อปโฟร์

เทียบกับสมัยก่อน บี้กันมันจนนัดสุดท้าย บางปีเบียดแย่งแชมป์กันมากกว่า 2 ทีมด้วย

ชอบยุคที่มีแฟนบอลข้างสนามตอนนี้ขอแค่นั้นพอ

เอาตรงๆผมว่ายุคนี้วิเคราะห์แทคติคมันส์กว่า แต่ก่อนมันบอลดวลตำแหน่งต่อตำแหน่ง พูดแต่เรื่องฟอร์มนักเตะเป็นหลัก สี่ทีมนั่นก็เล่นแผนเดียวกันหมด

แต่ความมันคงอยู่ที่การดวลก็ส่วนนึง โดยเฉพาะพวกฮาร์ดแมน

ส่วนเรื่องอันดับผมไม่ซีเรียส เชียร์ใครถ้าไม่ได้แชมป์มันก็รู้สึกไม่ดีเหมือนเดิม

ถ้าให้ฟันธงไปเลยผมเลือกยุคก่อน ด้วยคาแรกเตอร์แค่นั้น

ผมแฟนสเปอร์สก็ต้องชอบยุคนี้อยู่ละถ้าไม่นับปีนี้นะ สเปอร์สติดTop6มา11ปีติด เวลาทีมไปวนๆอยู่หัวตารางมันรู้สึกดี บางปีได้ลุ้นแชมป์ด้วยซ้ำ ก่อนหน้านี้มันจะมีหลุดไปไกลบ้าง จบกลางตารางบ้าง

แต่ปีนี้คงหลุดละ ด้วยน้ำมือมูรินยวย

ชอบยุคก่อนอะ ชอบการขับเคี่ยวกับของ แลม สโคล เจิด เชส ไรพวกนี้อะ หรือเปลี่ยนเชสเปนกาซอล่าดี เอาตงๆนะผมโคตรลอบเจอราดเลย แม่งอย่างกับในเกมแต่ละลุกที่แกยิง บางทีเลี้ยงบอลเฉยๆบดจะกดยิงก็เตมข้อเลย ผมว่าถ้าให้ยุในทีมที่สภาพเท้ากัน เจิด เก่งกว่าแลมหรือสโคลอีก คหสต****นะ หรือจังหวะชิ่งไปข้างหน้าละกดเตมข้อ แม่งสุดจืง

นักเตะยุคนั้นคือถ้าเก่งก็มองออกเลยว่าเก่งอะครับ

ยุคนี้วิทยาศาสคร์การกีฬาดีขึ้น การเทรนเรื่องแทคติคละเอียดขึ้น การฝึกซ้อมหลากหลายกว่าเดิม มันทำให้ต่อให้เป็นนักเตะระดับ C C+ ถ้าซ้อมถูกต้อง ทำความเข้าใจแทคติคได้ดี ก็สามารถเป็นตัวหลักพอประคับประคองทีมได้ ชัดๆเลยน่อลยุคนี้แหละครับ

เป็นแฟนแมนยูชอบยุคก่อนสิ 5555
และโกรธตัวเองมากๆ ที่หลายครั้งไม่ยอมดูตอนชูถ้วยจบจบ
เพราะรู้สึกว่าบรรยากาศฉลองมันก็ไม่ค่อยต่างกับปีที่ผ่านๆมา
พ้นยุคเฟอร์กี้ถึงสำนึกได้ว่าแชมป์มันไม่ใช่จะได้มาง่ายๆ

ชอบสุดก็ยุคที่แมนยูแย่งแชมป์กับอาร์เซน่อล - เชลซี