ผมว่าเกษียณแล้วมาอยู่ กทม. ไม่ค่อยคุ้มเงิน ครับ ต้องมาทำงาน แล้วออกไป อะ

ไปเที่ยวลาวชิลมากจริงๆ ครับ ขับมอไซค์สบายเลย อาจจะคล้ายๆกับบ้านเกิดผมด้วย

ขั้นแรกต้องดูว่าถนนกับทางเท้าที่ผ่านเรียบไหมครับ ถ้าเรียบก้สบายครับ

สมัยเรียนผมนี่แรกๆหนักเลย ตอนอยู่ ตจว ใช้ชีวิต slow life มาก พอมา กทม ต้องเผื่อเวลากับทุกอย่าง วางแผนเดินทางสารพัด แต่พอปรับตัวได้ผมชอบนะ เดินออกจากหอเจอร้านอาหารหลายสิบร้านหลายระดับ ธนาคาร ตลาด ห้าง แค่เดินก็ถึงหมด สั่งของจากเน็ตก็รวดเร็ววันเดียวถึง บริการสั่งเช้าส่งเย็นเลยก็มี กลายเป็นนอกจากตอนไปเรียนแล้วผมแทบไม่ออกไปไหนไกลเลย slow life กว่าเดิม สมัยนี้มีส่งอาหารผมยังคิดเลยว่าน่าจะสนุกกว่าเดิม สั่งอาหารเจ้าดังๆมาลองชิมทุกหลายวันสั่งเป็นปีคงยังลองไมหมด ฟินน่าดู

พอกลับมาอยู่ ตจว จะออกไปกินข้าวก็ต้องขับรถ หาซื้อของเข้าบ้านก็ต้องขับรถ เอะอะก็ขับรถ น่าเบื่อ อยากกินของอร่อยๆก็มีไม่กี่เจ้ากินจนเบื่อ อาหารบางประเภทไม่มีให้กินด้วยซ้ำ กลายเป็นไม่ชอบไปเลย

เป็นเหมือน จกขท.เลย ผมไปเรียนอยู่เพชรบุรี 4 ปี กลับมาปทุมไม่ชอบเลยต้องตื่นแต่เช้าเพื่อการเดินทางไปทำงาน ที่่ปัจจุบัน ห่างจากบ้าน 14กิโล แต่ต้องตื่นตั้งแต่ 7 โมง เพื่อให้ทันเขางาน 9 โมงเพื่อไม่สาย มันวุ่นวายมาก ต่างจากตอนอยู่เพชรบุรีมาก แบบรู้สึกมันไม่ได้เหนื่อยหน่ายกับชีวิตทุกๆเช้าอะ

ผมย้ายจาก เชียงใหม่มา กทม ได้ 2 ปี ก่อนหน้านี้อยู่เชียงใหม่มา 9 ปี ทีแรกผมก็คิดแบบคุณ กังวลเรื่องการเดินทาง แต่อยู่ไปแล้วมันก็ไม่ได้แย่ขนาดนั้นครับ เพราะการเดินทางในเชียงใหม่มันก็ไม่ได้ชิวเท่าไรเพราะต้องมีรถส่วนตัว พอมาอยู่ กทม นี่ใช้รถเดือนละไม่เกิน 2 วัน

คนที่เดินทางนานๆ นี่ ส่วนใหญ่คือซื้อบ้านนอกเมืองเพราะราคามันจับต้องได้ แล้วเดินทางเข้ามาทำงานในเมือง แล้วสุดท้ายติดกับดักนี้ครับ ต้องตื่นเช้า เสียค่าเดินทางแพง ขับรถมาเองก็ต้องเสียค่าทางด่วน ค่าที่จอด หรือบางทีซื้อบ้านใกล้ที่ทำงาน ทำไมทำมาเบื่อ อยากย้ายงานมันก็ลำบากเพราะต้องผ่อนบ้านอยู่

ผมรู้ปัญหานี้ ก็เลยเช่าหอหรือคอนโดแทน เอาแบบที่เราไปทำงานสะดวก ถ้าได้งานใหม่ก็ย้ายที่อยู่ใหม่ครับ ไม่ต้องไปเสียดายว่าจ่ายค่าเช่าขนาดนี้ ซื้อแล้วผ่อนเองดีกว่า ถือว่าแลกกับความคล่องตัวและความสะดวกไปครับ ข้อเสียคืออาจจะคับแคบไปหน่อย เลี้ยงสัตว์ไม่ได้

บ้านที่ลาว ราคาแพง มั้ยครับท่าน และสภาพแวดล้อมดีมั้ย

ตอนนี้ผมเป็นแบบคุณหละ แต่ปัญหาของผมคือ แฟนอยากมีบ้าน ไม่ใช่คอนโด ผมก้เลยต้องยอมตามครับ กำลังคิดอยู่ ว่าซื้อบ้านใกล้ที่ทำงานแฟน แล้วมาอยู่คอนโดตอนเราทำงานดีไหม

ตอนนี้ผมเริ่มหากิจกรรมใหม่ๆ ทำครับจะได้ไม่น่าเบื่อเกินไป ผมเริ่มจัดการเวลาเดินทางได้ ติดอยู่อย่างคือวิถีสโลว์ไลพ์เท่านั้นเอง เพราะเพิ่งกลับจากไปเที่ยว เชียงใหม่มา

ผมอยู่เชียงใหม่มา 24 ปี แล้วลงมาทำงาน กทมได้ 4 ปี ตอนนี้ย้ายกลับมาทำงานเชียงใหม่ หลังจากไปทำงานที่ กทม มา 4 ปี กลับมาอยู่เชียงใหม่อีกครั้ง รู้สึกว่า ชีวิตสบายขึ้นมาก แต่ ไม่ได้อยู่ เชียงใหม่ 4 ปี เชียงใหม่ก้อเปลี่ยนไปพอควร ร้านอาหารประจำตอนนี้ไม่อยู่แล้ว

ขอแชร์ปสก การใช้ชีวิตบ้างครับ

บ้านผมอยู่ติดกัน กทม ผมเรียนใน กทม มาตั้งแต่มัธยมจนจบมหาวิทยาลัย ทำงานก็อยู่ในกทม ใช้ชีวิตอยู่ในกทม แบบที่ทุกคนที่อยู่ในกทมใช้กัน คอยรถเมล์ รถติด รีบเร่ง วุ่นวาย แต่ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรมากมายเพราะชิน และไม่เคยพบเจอชีวิตแบบอื่น ผมอยู่และใช้ชีวิตแบบนั้นมาเป็นเวลา 28 ปีเต็มๆ

จนวันหนึ่งผมได้มีโอกาสได้ไปใช้ชีวิตอยู่ที่ ตปท ในโซนยุโรปกับภรรยาและลูกชายคนโต ใช้ชีวิตกันที่โน้นอยู่ 5 ปีเต็มๆ เป็นการใช้ชีวิตที่เต็มไปด้วยความสงบ เต็มไปด้วยคุณภาพชีวิตที่ดี การเดินทางอย่างมีระบบ ระบียบ มีแบบแผน เป็นการใช้ชีวิตที่แตกต่างจากการใช้ชีวิตในกทมอย่างสิ้นเชิง

แต่สุดท้ายผมและครอบครัวก็ต้องกลับมาทำงานในกทม ใช้ชีวิตอยู่ในกทม อีกครั้งจนถึงปัจจุบัน บอกได้เลยครับว่าแย่มาก เหนื่อยมาก กับการใช้ชีวิตในกทม ทั้งเรื่องการเดินทาง ทั้งเรื่องค่าใช้จ่ายที่ไม่ได้สัมพันธ์กับรายรับ ชีวิตอยู่ยาก วุ่นวาย รีบเร่งตั้งแต่ตื่นนอนยันหัวถึงหมอนอีกครั้ง เด็กๆต้องโตในรถ กินข้าวในรถ ...

ถ้าผมมีโอกาสผมจะย้ายตัวเองออกจากกทม หาที่ที่สงบๆ ให้ชีวิตช้าลง ให้คุณภาพชีวิตดีขึ้น ใช้ชีวิตแบบสงบๆและเรียบง่ายในบันปลายของชีวิตครับ

ผมคนกรุง​เทพ​ไม่รู้​จะหนีไปไหนได้​ ต้องดูแลพ่อแม่

ที่ทำงานเก่าอยู่แถวอารีย์​ เดินทางไปกลับ4ชม​ โคตร​เสียดาย​เวลาเลย​ แต่ไม่รู้​จะให้ทำไง

ผมเคยไปอยู่ตอนเรียน 5 ปี ผมว่าแค่นั้นก็มากพอแล้ว ตอนนี้มีลูกด้วย 1 คน

คิดไม่ออกจริง ๆ ว่าจะอยู่สภาพแวดล้อมแบบที่ตัวเองอยู่ โดยมีลูกยังไง จะออกไปไหนรถก็ติด

ผมก็คิดอย่างนั้นแหละครับ แต่แม่อยากมาอยู่กับผม เพราะใจเย็นที่สุดในบรรดาลูกๆละ

และผมเป็นคนชอบออกทริปไปเที่ยว ตจว ด้วยไง แม่ก็ชอบเที่ยวด้วย

ผมโตมาจากโซนภาคใต้ครับ ชีวิตไม่ได้สโลวไลฟขนาดนั้นอยู่แล้วเพราะเป็นจังหวัดศูนย์กลางความเจริญระดับหนึ่ง

เข้ากรุงเทพช่วงเรียนมหาลัยและอยู่ยาวจนถึงปัจจุบัน ไม่ค่อยเจอปัญหาเรื่องการปรับตัวเพราะส่วนใหญ่ไปไหนมาไหนใช้ ขนส่งสาธารณะพวก bts mrt (ไม่ค่อยใช้รถเมล์ รถตู้) ส่วนถ้านอกเหนือจากนั้นจะนั่งแท้กซี่เอาครับ ระยะทางไม่ไกลมากก็ได้อยู่

อนาคตวางแผนว่าคงอยู่ที่นี่ไปอีกสักพัก เพราะเป็นศูนย์กลางความเจริญ มีโอกาสทางหน้าที่การงานมากมาย สามารถสร้างคอนเนคชั่นได้ง่ายกว่า ตอนผมมาอยู่ ผมค่อนข้างเข้าสังคม เลยจะมีเพื่อนเยอะหน่อย นานๆทีถึงจะเหงาบ้างครับ แต่ถ้าเหงามากก็แค่พาตัวเองไปนั่งบาร์สักแห่ง แรนด้อมไปเรื่อย ได้คุย ได้แลกเปลี่ยนกับคน local แถวนั้น ก็พอหายเหงาครับ ใช้ชีวิตไปเรื่อยๆ

ส่วนเรื่องการเดินทางแนะนำว่าอย่าขับรถยนต์เลยครับในกรุงเทพ สะดวกก็จริง แต่เสียสุขภาพจิตครับ