เหลือเป็นคนรวยครับ

เหลือแค่ 2 อย่างครับ
1. ส่งเสียลิงให้ถึงฝั่งเขาก่อน (มหาวิทยาลัยปี1, ม.2 & ป.6) อีกไม่เกิน 10 ปี
2. รอส่งแม่

จากนั้นชีวิตผมคงปลีกวิเวกแล้วครับ

อยากอยู่ใกล้ชิด พ่อกับแม่ ครับ แต่ต้องทำงานคนละที่กันยากเลย

โสดาบัน?

อยู่กับลูกเมียไปตลอด

ผมเองก็สับสนเหมือนคุณเลย ผมเสียสิ่งที่อยากได้ไปหมดแล้ว เวลาย้อนกลับไปไม่ได้ ตอนนี้ผมเบื่อโลกพอสมควร

อยากบวชมากอ่ะครับ เรื่องงานทำให้ผมเครียดสุดในชีวิต ไม่มีแรงจะทำอะไรต่อแล้ว
ติดที่ตอนนี้ต้องดูแลครอบครัว เงินที่หามาได้มาช่วยเหลือครอบครัวเนี่ยแหละ
ตั้งใจว่าหลังเกษียณ จะบวชยาวๆแล้วครับ

ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ก็ทำเพื่อคนรอบตัวไปครับ จนกว่าชีวิตจะสิ้นสุด

ลูกครับ ตอนนี้คงเป็นได้แค่เรือส่งให้เค้าถึงฝั่ง สมบัติคงไม่มีให้ ขอรับแค่ความรัก และรอยยิ้มของเค้า แค่นี้ชีวิตก็ไม่ต้องการอะไรอีกแล้วครับ

เอาจริงๆ ก็ไม่มีนะ ทุกวันนี้มีแต่ทำตามอนาคตตามแบบแผนชีวิตคนทั่วๆไป

ลูกก็ไม่มีให้เป็นห่วง พ่อแม่ก็ไม่ห่วงหรอก มีน้องสาวอยู่

ก็บอกตรงๆ ว่าถึงตายตอนนี้ก็ไม่รู้สึกอะไรจริงๆ

สะบั้นเงินเก็บให้หมดท้องพระคลังครับ

แต่กลัวอย่างเดียว ใช้หมดก่อนตาย งานเข้าเลยทีนี้ 55

เยอะไปหมดครับ...ผมมีความต้องการ คงามฝันเยอะมากครับ

มีครอบครัว มีลูก มองดูลูกเติบโต โอ้ย เยอะอะบอกเลย 555

ผมตั้งเป้าไว้ว่า จะไม่ตายก่อนพ่อแม่เด็ดขาด เพื่อนๆรุ่นเดียวกันที่เริ่มมีลูกบอกว่ารักลูกมาก ชีวิตก็ให้ได้ แล้วผมก็รู้ว่าพ่อแม่ท่านรักผมมาก ท่านคงใจสลายถ้าเห็นลูกตายก่อนตัวเอง

นอกนั้นก็ไม่ค่อยมีอะไรแล้ว ใช้หนี้บ้านให้หมด เก็บเงินไม่ก่อหนี้ใหม่ ชีวิตไม่ได้ต้องการอะไรเยอะแยะ อาจจะขายรถที่ขับอยู่ ซื้อรถยุโรปซักคัน แค่นั้นก็พอแล้ว

ตอนนี้หนี้สินไม่มี บ้านที่อยู่ก็บ้านตัวเอง

ชีวิตก็เหลือแค่

1. ดูแลพ่อแม่ที่แก่แล้ว (พ่อ 80 / แม่ 73)

กับ

2. ตอนนี้ลูกเรียนมหาลัยปี 1 รอให้เค้าจบ มีการมีงานทำ(น่าจะหางานไม่ยาก เรียนที่ ตปท.)

มีแค่ 2 เรื่องแค่นี้ล่ะในชีวิตที่เหลือ

ส่วนเมียไม่มี(ไม่เอาอีกแล้ว) มีแค่ลูก

เอาแบบในใจลึกๆที่บอกใครไม่ได้ก็คือไม่เหลือนะครับ ผมคิดว่าผมไม่จำเป็นต้องเกิดมาทำอะไร แต่ในความเป็นจริงคือเราต้องดูแลเลี้ยงดูตัวเองให้ได้