ผมถอยหลังกลับมาคิดอีกทีเหมือนมันเป็นเรื่องธรรมดาของโลกฟุตบอลไปแล้ว ยิ่งถ้าผลงานไม่ตามเป้า มันยิ่งเกิดขึ้นได้ง่ายๆ แล้วมันก็แก้ไขได้ยากมากๆ ที่บอดปลดก็อาจจะเพราะมันแก้ไขปัญหาไม่ได้แล้วล่ะ

เข้าใจล่ะ ผมเลยงงว่าอยู่ดีๆโควาโดนเฉย

ผมว่าเกป้าไม่น่ามีอิทธิพลไปต่อรองอะไรเลยด้วยซ้ำ ให้เจ๊แกมาเป็นโค้ช เกป้ากับเมนดี้ ถ้าเลือกเกป้าก็บ้าแล้ว แล้วแลมแกไม่ได้ดองยาวแบบทุเรศบอลถ้วยก็ส่งลงอยู่เรื่อยๆ ปัญหาคือรุดิเกอร์ กับจอรจิญโญ่มากกว่า แล้วก็เรื่องดันเด็กแบบอาจจะข้ามตาข้ามตากัน ฟอรม์รูด ใช้นักเตะผิดตำแหน่งอีก มันเลยมาจบตรงนี้

จริงครับ ปีท้ายคอนเต้นี่มีให้เห็นเยอะเลย

เรื่องเกรดรองของบัวเต็งอันนี้ผมเพิ่งรู้นะเนี่ย ก่อนหน้านี้ผมเข้าใจมาตลอดเลยว่ารูดิเกอร์คือเกรดรองของคูลิบาลี่

รูดิเกอร์ โซ่ เกป้า ชัวร์ๆๆๆๆๆ

ไม่ถึงกับ 100% แต่ถ้าให้นึกถึง รูดิเกอร์ ระหว่าง คูลิบาลี่กับบัวเต็ง ก็จะนึกถึงเขากับบัวเต็งมากกว่า
ข่าวกับคูลิบาลี่ ดูจะแรงกว่าในตลาดปีแรก (+โบนุชชี่อีกคน) ตลาดปีสองดูจะเงียบๆลงไป

แต่เอาเข้าจริงๆก็อยู่ในระดับกระแสข่าวเหวี่ยงแหหมดเลย ตั้งแต่โมราต้า/ลูกากู ก็เป็นกลยุทธ์ที่ดีแบบนึง ว่ามีเป้าหมายหลักในตำแหน่งเดียวกันมากกว่า 1 ตัว จะได้ไม่โดนปั่นราคามากเกินไป แต่บางดีลดันมาจบที่ตัวเกรดรอง

ยอดทีม เชลซี มีเรื่องในมุ้งตลอดเลยแฮะ

ทีมร้าวภายใน แบบนี้ยากนะโค้ชใหม่มาก็เหมือนตั้งนาฬิกาถอยหลัง