ของผมเคยโดนบอกเลิกแล้วบล็อกเฟซ ไลน์ เป็นปี พอครบปีอยู่ๆ เฟซเธอก็เด้งขึ้นมาเป็นเพื่อนที่อาจรู้จัก เลยแอดไปแล้วก็คุยกัน พยายามตามขอคบกันอีกครั้งหลายเดือนก็ไม่มีวี่แววว่าเธอจะรีเทิร์น ทำทุกอย่างโคตรสุดทาง แต่ไร้ความสนใจ นอกจากคุยตามมารยาท ก็เข้าใจแหละคนสวยเลือกได้

สุดท้ายผมเปิดตัวคบคนใหม่ในเฟซ เธอก็แคปหน้าจอมาแซว แหนะๆ แล้วก็อันเฟรนด์ไป

6ปีละ ยัง move on เป็นวงกลมอยู่เลย

รู้ซึ้งถึงความหมายที่เพื่อนปลอบตอนนั้นว่า”ให้รักตัวเองบ้าง” กว่าผมจะมูฟออนได้แมร่งก็เกือบ6ปีอ่ะ รู้สึกเสียดายเวลาที่เราน่าจะได้ไปเจอคนอื่นๆที่เค้าอาจจะรักเราในแบบที่เราเป็น ตอนแรกคิดว่าชีวิตนี้คงจะไม่มีวันมูฟออนจากเค้าได้ซะแล้ว อยู่ๆดีๆตื่นมาวันนึงนอนทบทวนตัวเองแล้วแบบเห้ย เราไม่ได้รู้สึกกับเค้าแบบเดิมแล้วนี่หว่า
บอกเลยหัวใจตอนนี้โอเคสุดๆ ถึงจะอยู่คนเดียว แต่ไม่เหงา ไม่ต้องคิดถึงหรือเป็นห่วงใคร ทำให้ใจมันอิสระมากขึ้น ไม่เป็นทุกข์ แต่กว่าจะหลุดมาได้ก็ซะนานเลย

เอาตรงๆคือ อิหยังวะมาก เพราะผมติดอยู่นานมาก 5 ปีได้มั้ง ผมติดอยู่เพราะไม่ได้มีเหตุผลอะไรเลย แถมเค้าก็ไม่มีคนใหม่ด้วย เอาเพลงมาแปะแทนความรู้สึกละกัน



พอเริ่มเปิดใจรับคนใหม่ๆ ออกทะเลไปบ้าง ก็รู้สึกสนุกดีนะ

สุดท้ายมาเจอคนปัจจุบันตอนช่วงเริ่มโควิดปีที่แล้ว ก็คบกันมา จนผมต้องรู้สึกเลยอ่ะว่า คนดีๆอย่างนี้หลุดมาถึงเราได้ยังไง

* เอาปัจจุบันผมก็มีคุยๆ กับคนใหม่แล้ว ก็เรียกว่าเรียนรู้ดูใจกันอยู่


ซึ่งผมเลิกกับคนเก่าได้ประมาณครึ่งปีได้ละมั้ง ก็ถึงมาคุยจริงๆ จังๆ กับคนนี้


แต่เขาก็คงติดตามผมอยู่บ้าง แบบอาจจะด้วยเพื่อนเขาเป็นเพื่อนกันผมในเฟซ คงแค็ปภาพไปให้ดูไรงี้


จู่ๆ ก็ทักมาหา แบบมาถามเรื่องของผมกับผู้หญิงคนใหม่ ตอนแรกผมก็ตอบปกติ ถามบ่อยๆ เข้า ผมก็บอกไปว่าทีเรื่องของเธอเรายังไม่เคยถามเลยนะ หมายถึงตอนเขาทิ้งผมไปมีคนใหม่อะนะ พอมาของผมทำไมถามโน้นถามนี่ เหมือนโดนสอบปากคำเลย


คือสำหรับผมคุยแบบเพื่อนคุยได้ สถานะตอนนั้นที่คบกันผมว่าผมทำเต็มที่เท่าที่ผมสามารถทำได้แล้ว มาตอนนี้ถ้าจะมาพูดอะไรให้มันดูดี เป็นห่วงที่บ้านผมบ้าง เป็นห่วงแม่ผมบ้าง ผมก็ไม่อยากรับรู้อะครับ


พักหลังทักมา ผมก็ตอบพอเป็นพิธีแล้วก็ตัดบทจบซะ คือถ้าคุยแบบเพื่อนผมก็คุย แต่ถ้ามากๆ เข้า ผมว่าก็คงใช้ขั้นตอนสุดท้ายคือ Block แหละ แต่ผมคิดว่าคนพวกนี้เขาฉลาดพอที่จะไม่ทำอะไรโง่ๆ หรอก


ส่วน Move On ได้ตอนไหนหรอ จำได้ว่า 2-3 เดือนแรกพังอยู่เหมือนกัน กินเหล้า เมา เรื่อยเปื่อย ช่วงนั้นใกล้ปีใหม่ เลยใช้ปีใหม่นี่ละเปลี่ยนแปลงตัวเอง คือของแบบนี้พอมันหาย มันหายไปเองอะครับ ไม่ต้องไปสนใจมัน เหมือนเราเป็นแผลอะ ไม่ต้องใส่ใจมัน อยู่ๆ อ้าว แผลหายละ ไรเงี้ย


ปล.ผมฟิลคล้ายๆ Top Comment (ผมมาเพือแสดงความคิด) เลย

มูฟไปเจ็บไป

ผมวนหว่ะ จากไม่เคยอาลัย ไม่เคยคิดถึงตั้งแต่นาทีแรกเดือนแรกจนกว่าสิบปี ตอนนั้นยุคมือถือจอสีเข้ามาใหม่ๆ ถ่ายรูปคู่ไว้เยอะมาก ปัจจุบันมาดูแฟลชไดร์ฟแต่ละคนคือคิดถึงแทบดับเครื่องชน

รู้สึกว่ารักตัวเองและคนในครอบครัวนั่นแหละดีที่สุดแล้ว.

เคว้งวันเดียวครับ วันต่อมาก็มีคนใหม่เเล้ว

555+ ผมก็คิดว่าจะตอบยังไงดี ใช่เลยแบบนี้เลย

เป็นคนแพ้