ผมไม่วิจารณ์นะว่าคนพ่นสีถูกหรือผิด
แต่ผมก็ยังคิดแบบเดิม

แต่อยากให้คนที่เห็นด้วยกับการพ่นสี ทำลายข้าวของ หรือใช้ความรุนแรง ลองตั้งคำถามกับตัวเองดูว่าเกมนี้เราจะชนะได้ยังไง?

สำหรับผม ยังไงปลายทางคือการชนะในการทำประชามติ
เพราะงั้น จนกว่าจะถึงตอนนั้น เรามีหน้าที่สะสมคนที่เห็นด้วยให้มากที่สุด

เพราะงั้นอะไรที่ทำแล้วได้คนมาเห็นด้วยกับการลงประชามติให้ฝั่งประชาธิปไตยเพิ่มขึ้น เราควรทำ

อะไรที่จะลดจำนวนคนเห็นด้วยกับเรา ก็ไม่ควรทำใช่ไหม
ถ้าอยากจะชนะอะนะ

แต่ถ้าแค่อยากมาระบาย มาเอาคืน คงห้ามกันไม่ได้
บางทีเราก็อาจจะต้องแพ้ก่อนรอบนึง เหมือนสมัยคนเสื้อแดง
แล้วค่อยให้เรียนรู้กัน แล้วมาสู้กันใหม่ยกหน้า

อ . เกษียร แกเข้าป่านะ

แต่ใช่แกไม่ติดคุก

แต่แกโดน บาโฟ อัดแบบ กลับบ้านไม่ถูกเลย เพราะแก เนี่ยแหละ คือ คนคิดคำว่า ระบอบ ทักษิณ
ทำให้พวกเหลือง ลิ้ม ศาลดีกา เอาไปใช้ ซึ่งระบอบ ทักษิณ ยังไม่ได้ผิดอะไรเลย

ช่วงนั้น อ เกษียร อ นิธิ ไขว้เขวเหมือนกัน อยู่ดีๆ ไปอ้อยอิ่ง กับ ฝั่งขวา เพราะกลัวทักษิณ กันขึ้นมาซะอย่าง งั้น

ผมว่าทะเลาะกันอะดี ไม่ใช่ว่า yes yesyes เหมือน พวก มินเนี่ยน แบบ นั้น คือ ไม่ได้มีระบบความคิดอะไรเลย ร้องไห้อย่างเดียว

เยี่ยมครับ ความเห็นแบบบนี้
น้ำหยดลงหินมีแน่นอนครับ รอบตัวผมก็เริ่มบ่นหลายคนเหมือนกัน เขามองลบขึ้น เช่น หนึ่งท่านบอกว่า เหมือนออกไปปล่อยพลังกัน แข่งกันแรงขึ้นเรื่อยๆ เหมือนหายไปจากแก่นที่ควรจะเป็น..ที่หนักสุดคือบางคนแย้งไม่ได้เลย เหวขึ้นทันทีและพร้อมจะยันอีกฝ่ายไปอยู่อีกฝั่งทันที...
เข้าใจว่ามันคุมยาก แต่ถ้าฉุกคิดได้หลายๆ คนก็คงดี ..จะเอาชัยชนะแบบเบ็ดเสร็จทีเดียวมันไม่มีทางเป็นไปได้เพราะกระดูกมันคนละเบอร์ ผมถึงบอกหลายๆ กระทู้ เราต้องดึงมวลชนเข้ามาไม่ใช่ผลักไสเขาออกไป จุดหมายปลายทางเดียวกันแต่ต้องเข้าใจด้วยว่าทางเดินมันอาจจะไม่ใช่ทางเดียวกันทั้งหมด จะนีโอสลิ่ม จะสลิ่มแท้ เทียม จะมินเนี่ยนจะแดงจะเหลือง ถ้าเปลี่ยนเป็นกำลังให้ได้ผมว่าดีทั้งนั้น

ก็นี่แหละ กลุ่มสุดโต่งมันมาทำให้ความชอบธรรมมันน้อยลงไปเรื่อยๆ เพราะคุณไม่ควบคุมตัวเองให้อยู่ในจุดร่วม ที่เป็นเป้าหมาย ซึ่งมันน่าเสียดายนะ ความชอบธรรม โมเมนตัม ทุกอย่างอยู่ที่เราหมดแล้ว แต่บางคนก็ไม่เข้าใจอะไรเลย เอาแต่ระบายอย่างเดียว ตอนนี้คนรอบตัวหลายๆคนก็เริ่มไม่มั่นใจ และซัพพอรตน้อยลงแล้ว ถ้ายังคุมกันไม่ได้แบบนี้ เห็นทีจะไม่ชนะ

ถึงผมจะเตือนแบบนี้ แต่ผมก็เข้าใจนะครับว่าสำหรับบางคนอารมณ์มันก็เกินจะเก็บเอาไว้ ซึ่งผมเข้าใจและมองว่าเค้ามีสิทธิ์โกรธแค้น
ตอนนี้ถ้าภาพรวมการชุมนุมยังต้องการภาพความไม่รุนแรงอยู่ ผมก็ยินดีจะอยู่อย่างสงบ แต่ถ้าเมื่อไหร่ที่การชุมนุมยกระดับ ผมก็พร้อมยกระดับไปกับคนอื่นเหมือนกัน

ไม่ใช่ว่าจะงอมืองอเท้า ผมเตือนก็แค่พยายามชะลออารมณ์คนเท่านั้น ถ้ายกระดับเมื่อไหร่ผมก็จะไม่ประณีประณอมทั้งคำพูดทั้งการกระทำเหมือนกัน ผมจะไม่ยอมอยู่เป็นนักบุญคอยสวดมนต์ให้ม๊อบชนะแน่

ผมเข้าใจ

ผมเข้าใจเหมือนกันนะ แต่เกมส์นี้ผมว่า ใครรุนแรงก่อน จบก่อนนะครับ เค้ายั่วยุให้เรายกระดับความรุนแรงนี่แหละ จะได้ปราบปรามเด็ดขาดได้

อยู่บนพื้นฐานประชาธิปไตย ก้าวช้า ๆ แต่ก้าวอย่างมั่นคง
ถ้าทำตัวแบบม็อบเหลือง ม็อบแดง คงจะหาแนวร่วมได้ยากขึ้นเรื่อย ๆ
จะนัดชุมนุมดาวกระจายก็นัดไป ภาษาที่ใช้เบาได้ก็เบา
พอไปถึงการเลือกตั้งคะแนนฝ่ายเผด็จการก็จะค่อย ๆ ลดลงไปเอง
กรุงโรมไม่ได้สร้างในวันเดียว
คนเราไม่จำเป็นต้องมีความเห็นเหมือนกันทักเรื่อง แต่ก็คุยกันได้
ไม่ใช่ไปโยนให้คนเห็นต่างเป็นสลิ่ม เป็นขยะ มันไม่ใช่ประชาธิปไตย