จริงๆ เท็ตซึกะโซน ยังพอมีคำอธิบายอยู่นะครับ ผมไม่รู้ศัพท์เทนนิสนะครับ แต่มันคือการใช้แร็คเก็ตในการสร้างแรงหมุนของลูก พออีกฝั่งตบกลับมาแรงหมุนที่รุนแรงนั้นยังอยู่ทำให้ลูกมันโค้งกับเข้าหาตัวผู้ตี ผมเองก็ไม่ได้อ่านนานละ จำได้ลางๆประมาณนี้

ซึ่งผมมองว่ามันยังพอมีเหตุผลรองรับ แม้ในความเป็นจริงบนโลกนี้มันจะเป็นไปไม่ได้ จริงๆเป็นไปไม่ได้ตั้งแต่พวก ดรอปช็อต 0 องศา ไดร์ฟคูล ไดร์ฟB หรือบูมเมอแรงสเน็คละ แต่พวกนี้มันยังพอมีเหตุผลรองรับภายในเรื่อง อารมณ์ประมาณว่าจับไม้แบบนี้ ฝึกสะบัดแบบนี้ หันหน้าแร็คเก็ตแบบนี้ แม้แต่พวกท่าทริปเปิ้ลเคาน์เตอร์ของฟูจิมันก็ยังมีคำอธิบายว่า ใช้แรงจากฝั่งตรงข้าม มาเป็นแรงในการตีสวนกลับไปหรือเคาน์เตอร์เป็นท่า ถ้าตีท็อปสปินมาใส่ฟูจิจะโดนท่านางแอ่นคืนนะ ประมาณนี้ มันยังมีหลักการเหตุผลอยู่นิดๆ ไม่ได้เหนือธรรมชาติแบบไร้คำอธิบายอะไรขนาดนั้น

ผมว่าจุดที่เริ่มหลุดจริงๆ น่าจะมาจากสภาวะไร้ตัวตนมากกว่า มันเริ่มโผล่มาช่วงกำลังจะเข้าศึกชิงแชมป์ระดับประเทศ เริ่มมีการเปิดประตูมิติต่างๆ + กับเบอร์ 1 ขอริคไคที่เป็นกัปตัน นัดชิงตีโต้กับพระเอก สักพักเรียวมะค่อยๆสูญเสียประสาทสัมผัส มันเกินความเป็นจริงมากเกินไป เริ่มหาเหตุผลที่อธิบายไม่ได้

ปัญหาของเรื่องคือในการแข่งขันระดับเขต ไปจนถึงระดับภูมิภาค สกิล หรือ ท่าต่างๆมันเริ่มยกระดับขึ้นเรื่อยๆ พอจนถึงระดับทั่วประเทศ พลังมันเลยต้องดูมากขึ้น เพื่อให้คนดูคนอ่านตื่นเต้นขึ้น ภาคสองก็เลยยิ่งไปกันใหญ่

ยังไงก็ตามมันก็ยังพอรับได้ในภาคแรก ภาคสองมาเว่อร์ซะจนแบบหมดฟีลอ่าน

สำหรับผม Prince of tennis มีภาคเดียวครับ

ผมเริ่มเบื่อตอนแข่งทีมชาติหนแรกที่เรียวมะตีกับเควิน แล้วมันมีสกิลไร้ตัวตนอะไรสักอย่าง จากนั้นก็เลิกตามต่อ เพราะรู้สึกหงุดหงิดกับการก๊อปปี้ท่าคนอื่นมาตี

แทบจำอะไรไม่ได้เลย นอกจากน้ำผักสูตรพิเศษของอินูเอะ ชอบอันนี้มากกว่า ฮ่าๆ

แรกๆสนุกสุดแล้ว สมจริง หลังๆเริ่มมีพลัง ตอนนี้นึกว่าดราก้อนบอล เยดเข้

ถล่มปฐพีเนี่ยแหละของจริงโดนทีปลิวขึ้นอัฒจรรย์ ซัดกันจนแตกไปข้างหนึ่ง

สนุกที่มันเว่อนี่ละ แล้วเราจะอยากรู้ว่ามันจะมีพลังอะไรใหม่ๆมาโชว์นะ

เปนเรื่องที่โคตรติดสมัยก่อน เช่าอ่านแล้วแม่งขาด 1 เล่ม ต้องไปซื้อมาอ่านเลย เพราะร้านเช่าปิดแล้วตอนนั้น รอพรุ่งนี้ก้อไม่ไหว ออกไปซื้อมาเล่มนึงแม่งเลย 5555555555555555555555555555555555

เว่อร์ดีครับสกิลหลังๆ ส่วนตัวผมชอบนะ ถ้าเราไปจำกัดกรอบของเทนนิสว่ามัน growth สูงสุด อยู่ที่ระดับ นาดาล เฟด โนวัช มันก็สุดแต่นั้น เรื่องก็คงจบไปตั้งแต่ภาคแรกแล้ว

เอาจริงๆ เท็ตซึกะโซน มันก็มีเค้าโครงมาจากความจริงนะครับ

เพราะเวลาพวกมือโปรเล่นกับมือสมัครเล่น ไม่ว่าจะตีโต้กลับไปยังไงก็เหมือนจะไปเข้าทางมือโปรตลอดเลยจริงๆนะ

ตอนที่พ่อเอจิเซ็นซ้อมกับนักข่าวที่มาสัมภาษณ์ พ่อเอจิเซ็นยืนโต้ลูกอยู่ในวงกลมเดียว ไม่ได้วิ่งเลย

มันคือการ์ตูน แบบนี้แหละคือการดูการ์ตูน