ประเทศที่พัฒนาแล้ว การทำงานจะเน้นที่ performance เป็นหลัก จึงไม่แปลกที่ละครหรือซีรีย์เกาหลีจะค่อนข้างมีนวัตกรรม เนื้อเรื่องและคาแรกเตอร์นักแสดงก็แสดงออกมาได้อย่างมืออาชีพ มีศักยภาพจริง ๆ เทียบอายของดาราเกาหลีบางคนอายุไม่มากแต่ฝีมือการแสดงไปไกลมาก แต่ไทยนี่กว่าจะประสบความสำเร็จก็เกือบเลข 3 กันแล้ว ส่วนหนึ่งเพราะ culture ของคนไทยด้วยที่ยังมีรุ่นพี่รุ่นน้องทำอะไรเกินหน้าเกินตากันไม่ได้ ไม่กล้าที่จะเค้นศักยภาพตัวเองออกมาเพราะเกรงใจรุ่นพี่ ความเป็นมืออาชีพเลยน้อย งานที่ออกมาไม่ว่าซีรีย์หรือหนังจึงเป็นเกรดรองจากเกาหลีออย่างเห็นได้ชัด

เนื้อเรื่อง กับ อินเนอร์ในการแสดง นี่หลัก ๆ เลย ยังไม่รวมถึงเทคนิคการถ่าย มุมกล้อง CG เวลาที่ดูมันจะสัมผัสได้เองว่า เห้ยนี่มันแค่ซีรีส์เองนะ ทุ่มขนาดนี้เลยหรอวะ

แต่ตัดภาพกลับมาที่ไทย เราก็จะเห็นมุมเดิม ๆ ตัดสลับไปมา ผมไม่ได้ดูละครไทยนานแล้วก็เลยไม่รู้อะไรมาก แต่ทั้งนี้ทั้งนั้นก็ขึ้นอยู่กับความชอบแหละ

แต่ช่วงหลัง ๆ ชอบดูซีรีส์จีนกำลังภายใน บางทีมันเบาสมองดีอย่างเรื่อง กาลครั้งหนึ่งที่หุบเขาหลิงเจี้ยน นี่โคตรปั่นเลย อย่างฮา

เอาจริงดาราไทยบางคนก็แสดงดีไม่แพ้ของเกาหลีครับ​ แต่ของคนไทยนิยมเอาหน้าใหม่มาแสดงเลยออกมาแข็งๆ​

เพลงเพราะ ดนตรีประกอบแต่ละเรื่องเพราะมาก ขนาดผมฟังไม่ออก ยังเปิดฟังอย่างบ่อยในยูทูป

ดูเรื่อง Secret Forest แล้ว แล้วถ้าให้ไทยทำเรื่องบอสกระทิงแดง ถ่ายทอดเรื่องราวเบื้องหลังที่เกิดขึ้น ความขัดแย้งระหว่างอัยการกับตำรวจ เอามาตีแผ่เป็นละครไทย มันคงเป็นไปไม่ได้เลยนะครับ