ผมโตมาในยุคเจิด แต่ผมชอบอาโนลมากกว่า

ในยุคที่เจิดเฉิดฉาย ผมอยากได้กองกลางตัวอื่นมากกว่า
เช่น ซีดาน อิเนียสต้า โมดริช สโคล ตูเร่ อะไรพวกนี้

แต่กับอาโนล ผมไม่อยากได้แบ็คขวาตัวไหนมาแทนมันเลย
ด้วยความฉลาด ไหวพริบดีแบบนี้ มันทำให้อาโนลมันเริ่ม
สร้างคลาสขึ้นมาด้วยตัวมันเอง เป็นแบ็คที่ผ่านบอลน้องๆ
แบ็คแฮม ทีเด็ดลูกฟรีคิ๊ก และทัศนคติดีมากๆ

ผมเชียร์ให้น้องมันยืนระยะได้นานๆ
กลายเป็นกัปตันลิเวอร์พูลได้สักวัน
และวันนั้นความเป็นไอคอนของน้องจะมาเอง


ลูกลักไก่เตะมุมนัดบาซ่ายังติดตามาถึงทุกวันนี้

ในสายตาผม เจิดคือที่สุดแล้วสำหรับลิเวอร์พูลครับ เป็นทึกสิ่งทุกอย่างของทีม แบกทีมในช่วงเวลาที่ตกต่ำสุดขีด JK ยังเอ่ยปากเลยว่ายี่สิบปีมานี้สโมสรอยู่ได้เพราะเจอร์ราด (ผมจำคำพูดได้ไม่เป๊ะ 555)


แต่ก็หวังว่าน้องเทรนท์จะทำได้ดีกว่า เพราะนั้นหมายถึงว่า สโมสรเราเติบโตขึ้นเรื่อยๆนั่นเอง

แต่ก่อนก็คิดว่าKennyที่สุดแล้ว

จนกระทั่งมีเจอราด

คิดซักวันนึกก็คงมีแหละ

แต่ใช่เทรนไหม รอเวลาเท่านั้นแหละ

เจอราดแบกทั้งทีมไว้อะ

คือ ไม่ยิงให้ทีมชนะ หรือ มีแต้ม ก็จ่ายให้เพื่อน

คือตลอดตั้งแต่สวมปลอกแขนกัปตันมา นี่กล้าพูดเลยว่าทีม มีแต่เจอราด อะ

มีแค่ ตอรเรส ซาบี มาสเค มั้ง ที่พอจะมาช่วยแบกบ้าง

พอเข้าช่วง 2010 แกก็เริ่มโรยแล้ว แต่พวกลูกจ่ายแกก็ยังโหดอยู่