[RE: ปิยบุตรร่ายยาว ยันเจตนารมย์ประชาธิปไตยพระมหากษัตริย์อยู่ใต้รัฐธรรมนูญ]
Cal2ibZo พิมพ์ว่า:
สมมุติว่าทะลึ่ง รับข้อเสนอ (ซึ่งผมคิดว่าเป็นไปไม่ได้)
การจะแก้ไขอะไรที่ละเอียดอ่อนต่อสังคมแบบนี้ ก็ต้องทำประชามติม่ะ ตามหลักประชาธิปไตย ไม่ใช่จะมาชุมชุมเอาอะไรแล้วต้องได้ต้องทำเลย
คำถามคือ ถ้าจะเอากันเรื่องนี้จริงๆ คิดว่าจะผ่าน ประชามติ หรอ ?
สมมุติว่าผ่าน แล้วคิดว่าจะสงลหรอ อีกฝั่งจะอยู่เฉยๆหรอ คุณชุมนุมได้ เค้าก็ทำได้
สมมุติว่าไม่ผ่าน จะยอมรับได้หรอ จะแยกย้ายกลับบ้าน ลืมๆมันไปงี้หรอ
ไม่ว่าทางไหนมันก็มีแต่แตกแยกแตกหักทั้งนั้น ไม่มีฉากจบสวยแน่นอนสำหรับเรื่องนี้
แล้วเกมที่ต้องเดินหมากอย่างละเอียดแบบนี้ ผมว่าฝั่งนักศึกษาเสียเปรียบนะ ความอดทนและเวลาไม่มีมากพอขนาดนั้นหรอก เรียนจบก็ต้องทำมาหากิน แบมือขอเงินจะได้นานแค่ไหน
ในขณะที่อีกฝั่งนั่งเฉยๆ ชิลๆ รอบวกกันเสร็จเมื่อไหร่ค่อยโผล่ออกมาก็ได้ สบายๆ ไม่ต้องเสี่ยงอะไรเลย
ปล.ทำไมผมคิดว่ายิ่งยกระดับความรุนแรง ยิ่งทำให้ออกห่างจากอุดมการณ์แท้จริงมากเท่านั้น ซึ่งอีกฝั่งมันก็อยากให้เป็นแบบนี้อยู่แล้ว ไฟโชนมาแบบนี้ เอาน้ำมันราดนิดหน่อย แบบนี้เรียกเข้าทางรึป่าว
ประชามติทำเพื่อสอบถามความเห็นประชาชนต่อนโยบายเรื่องหนึ่ง แต่ข้อเรียกร้องของนักศึกษา หลายข้อเสนอให้แก้กฎหมายให้แก้ช่องโหว่ของรัฐธรรมนูญข้อนั้นๆให้รัดกุมขึ้นโดยไม่ได้ทำให้จุดประสงค์เปลี่ยนไปหรือแก้ข้อกฎหมายที่ขัดกับระบอบการปกครองเอง เรื่องพวกนี้ไม่จำเป็นต้องทำประชามติ เช่นเรื่องสำนักทรัพสินฯที่กฎหมายระบุให้เป็นหน่วยงานของรัฐอยู่แล้ว แต่ในทางปฏิบัติยังมีช่องโหว่ให้กลายเป็นหน่วยงานเอกชนได้ การเสนอให้ชำระข้อกฎหมายที่เกี่ยวข้องใหม่เพื่อให้เกิดความชัดเจนก็เป็นการเสนอเพื่อทำให้เป็นไปตามวัตถุประสงค์เดิมของรัฐธรรมนูญอยู่แล้วไม่จำเป็นต้องทำประชามติ หรืออย่างการห้ามรับรองการรัฐประหารถ้าทำประชามติว่าการรับรองการทำรัฐประหารเป็นสิ่งที่กระทำได้หรือไม่ก็คงแปลกๆ
เรื่องเวลาคงไม่ต้องห่วง นักศึกษาไม่ได้มีรุ่นเดียว และที่สู้อยู่ก็ไม่ใช่แค่นักศึกษา คนมีการมีงานทำออกไปเยอะแยะ วันที่ 16 เดี๋ยวก็เห็น
ส่วนเรื่องยกระดับความรุนแรง ไม่รู้ว่าคุณวัดจากอะไร แต่ถ้าดูตามหลักการคือเรียกร้องประชาธิปไตย การเรียกร้องให้ทุกองค์กรอยู่ภายใต้รัฐธรรมนูญก็เป็นไปตามหลักการและอุดมการณ์เดิมเป๊ะๆและเป็นสิ่งที่ต้องทำ กลับกันถ้าเรารู้สึกว่ามีบางองค์กรที่อยู่เหนือรัฐธรรมนูญเหมือนกัน แต่เรากลับเพ่งเล็งไปที่คนบางกลุ่มแล้วแกล้งทำเป็นไม่เห็นอีกกลุ่ม ทำเหมือนสิ่งนั้นไม่มีตัวตนแล้วจะเรียกว่าเป็นอุดมการณ์ที่แท้จริงได้อย่างไร