สืบเนื่องจากเราโพสต์ไปวันก่อนหน้านั้น http://www.soccersuck.com/boards/topic/1902004

วันแรกของงานเราได้เจอเพื่อนสนิทตาเรา เขาบอกว่าเขาได้ทำงานการไฟฟ้าได้เพราะตา แต่มันไม่ใช่เรื่องนี้ คือที่เราจะเล่าในช่วงเที่ยงวันที่สองของงานแม่

เราจะเล่าจุดหักเหที่ตาของเรากลายเป็นคนติดเหล้าติดเบียร์ ส่วนหนึ่งเพราะอุบัติเหตุสามสิบกว่าปีก่อน
วันหนึ่งเพื่อนของตาเราเล่าให้ฟังว่าตากำลังขับรถอยู่ดีๆ ก็มีมอร์เตอร์ไซต์มาตัดหน้า แต่เราไม่รู้ว่าเขาใส่หมวกหรือเปล่านะ แต่เพื่อนของตาเราเล่าว่ามอเตอร์ไซต์กำลังขับเบียดอยู่ ตอนนั้นตาก็ไม่ได้ขับรถเร็วนะ แต่กลายเป็นว่ามอเตอร์ไซต์เกิดสะดุดอะไรสักอย่างจนไปโดนรถไฟฟ้าที่ตาเราขับแบบอย่างจัง คือตอนนั้นพยายามเบรกแล้ว แต่ไม่ทัน คนขับรถนั้นคือคาที่เลย

จากนั้นตาเราก็เครียด พยายามบอกว่าไม่ได้ทำ พยายามเบรกแล้ว แต่ญาติคนเสียเขาไม่ยอมกะว่าจะเอาเรื่องให้ตาเราติดคุก แต่โชคดีที่ตำรวจบอกว่ามันเป็นอุบัติเหตุ แต่เรื่องแบบนี้มันทำให้ตาเราที่เป็นคนธรรมะธัมโม กลายเป็นคนติดเหล้าไปเลย

ปล.อยากจะบอกว่าไม่ใช่เรื่องแต่งนะคะ เรื่องจริง
ตอนรู้คือโกรธมาก แต่อย่าให้สาธยายอารมณ์ร้อนของเราเลยนะคะ

คำถามคือหลังจากที่รุ้ความจริงแล้วคุณจะเก็บมาบ่นเก็บมาคิดไปตลอดชีวิตที่เหลืออยุ่ของคุณเลยหรอครับ มันทุกข์นะ ทุกสิ่งมันเกิดขึ้นมาแล้วเป็นสิบปีมันแก้ไรไม่ได้มีแต่เรานั่นแหละรับเวทนาเข้ามาปรุงแต่งจิตให้ทุกข์ไปเอง ปล่อยๆบ้างครับใครเล่าอะไรมาก็แค่ได้ยินพอไม่ต้องรับเข้ามาใส่หัวมาก

รถไฟฟ้าคืออะไรเหรอครับ BTS เหรอ

หรือหมายถึงรถกระบะของการไฟฟ้าแบบนี้รึเปล่าครับ