สุดยอดแล้วครับ ผมยังไม่แบกอะไรยังเจอแบบท่านเลย เครียดพอๆกันทั้งที่ตัวคนเดียว ตลกดีนะท่าน ท่านสุดยอดมาก เป็นกำลังใจให้นะครับ เข้าใจอารมณ์นั้น

คุยกับคนใน SS นี่แหละ รับรองเลย

ต้องการกำลังใจ ตรงนี้พอจะเข้าใจได้

แต่ชีวิตเป็นของคุณ ถ้าคุณแก้ไขไม่ได้ แล้วใครจะแก้ไขให้คุณ

ผมเองก็เหมือนอยุ่คนเดียวมาตลอดเวลา โดนกีดกันไม่ให้พบพ่อ โดนรังควาน รักแกสารพัด แต่ผมก็ต้องอดทน

เพราะถ้าผมถอย = แพ้ หมดตัว เสียหน้า เสียอนาคต และอาจจะถึงขั้นเสียชีวิตก็ได้

ผมเลยวางแผนแล้วเดินตามแผนทีละขั้น ผิดพลาดเริ่มใหม่ ทำอย่างนี้มาตลอด ผมยังดีกว่าคุณที่ผมไม่มีครอบครัว

เพราะผมไม่ยอมให้ครอบครัวที่ผมกำลังจะสร้างขึ้นมา ต้องมารับผิดชอบกับสิ่งที่เค้าไม่ได้ก่อขึ้นมา

กำลังใจเดียวที่ทำให้ผมอยุ่ได้ในวันนี้ คือ ทำเพื่อตัวเอง และ บรรพบุรุษ ครับ

วันไหนเหนื่อยท้อ ลองขอภรรยานอนตักดูครับ

ส่วนตัวผมชอบมากวันไหนเครียดๆกลับมาแล้วไม่กล้าเล่าให้ภรรยาฟังกลัวเค้าเครียดตามไปด้วย

ถ้าผมเหนเค้านั่งดูทีวีอยู่หรือว่างๆ ผมขอนอนตักเลยครับ

รู้สึกผ่อนคลายและปลอดภัยมาก ทำให้เรารู้สึกได้พักจากเรื่องวุ่นๆสักเด๋ว ให้เค้าปลอบโยน แค่นี้ก็เป็นกำลังใจให้ไปสู้ต่อได้ไม่มากก็น้อยครับ

ยังไงสู้ๆนะครับ มีคนที่รักท่านอยู่รอบตัวแล้วครับ

ถ้าดื่มคนเดียวเหงาๆ ถ่ายรูปมาชนแก้วกันยามดึกได้ครับ

ผมคิดว่าคนเราไม่สามารถเก็บเรื่องราวในใจไว้ได้ตลอดนะ เหมือนแก้วที่น้ำเต็ม สักวันมันก็ล้น
การที่มีเพื่อนคู่ติด ในบอร์ดนี้ก็ดี ภรรยาท่านก็ดี ลองเปิดใจคุย ดูได้หมด ลองดูครับ สู้ๆเข้าไว้

เห็นด้วยเลยครับ ผมขอนอนตักภรรยาและลูกพร้อมกันเลย ทำทีเป็นเล่นแต่ได้พลังเยอะมากทั้งที่ท้อและเหนื่อยมาแค่ไหน สำหรับการแชร์เรื่องที่ทำให้ภรรยาหนักใจและคิดตามไปกับเรา ผมจะขอเลี่ยงตรงนี้ (เฉพาะผมนะ)
เพราะผมคิดว่าเราขอรับความรู้สึกต่างๆคนเดียวพอภรรยาเค้าก็หนักในส่วนเค้าอยู่แล้วไหนจะลูกและงานหรืออื่นๆ
การแชร์กันส่วนมากที่จะแชร์คืองานที่เกิดปัญหาและแนะนำหรือรับฟังต่างๆสะมากกว่า

ชีวิตยังดีกว่าคนอื่นเยอะครับ

สู้ๆครับ

บางครั้งบางเรื่องเราก็อยากระบายกะคนที่ไม่ได้รู้จักหรือสนิทกะเราก็ได้นะ บางทีผมเข้าใจโมเม้นท์นี้นะ เพราะบางทีพูดไปมุมมองที่เค้ามองเราก็อาจเปลี่ยนไป ดีแล้วที่คุณมาระบายในนี้ อย่างน้อยก็อาจช่วยให้ดีขึ้นบ้างนะครับ

That's the problem with being the strong one. No one offers you a hand.

ผมแนะนำให้คุณทำตัวอ่อนแอให้คนรอบข้างเห็นบ้างนะครับ​ เค้าจะได้อยากพยายามเข้าใจคุณมากขึ้น​ สู้ๆนะครับ

อาการดาวจากความเครียดสะสม ว่างๆอาจหาเวลาพบจิตแพทย์หากินยาก็ดีครับกันไว้ก่อนเป็นซึมเศร้า หรือเพิ่มกิจกรรมออกกำลังกายให้ร่างกายมันหลั่งฮอร์โมนความสุขช่วยได้ครับ ผมพ่อแยกทางกับแม่ตั้งแต่เด็กๆ ในบ้านมีแต่ผู้หญิง ผมก็มีคิดบ้างว่าถ้าพ่ออยู่กับผมคงดีที่ได้ปรึกษาอะไรแกบ้างตั้งแต่สมัยเด็กจนวัยรุ่นผมก็เคยเกือบเสียศูนย์เหมือนกัน

ผมคิดถึงเรื่อง ITEAWON CLASS เลยครับท่าน

ดูไปร้องไห้ตามเลย

ผมอาจจะขอแนะนำนิดนึง
เพราะผมก็คล้ายๆกันแต่ผมแบกทุกอย่าง ประคองทุกคน แต่กว่าผมจะมาประคองทุกคนได้นี้ ผมโดนเหยียบมาก่อน

ถ้าท่านไม่ได้มีภาระจนลำบากมากนัก ผมแนะนำถ้าอยากได้ใครคุยสักคน ผมแนะนำจิตแพทย์ครับ เป็นคนที่เราเล่าเรื่องให้เค้าฟังได้ทุกเรื่องโดยไม่ต้องกังวลว่าเค้าจะมาทำร้ายเราทีหลัง แถมเป็นผู้เชียวชาญที่ช่วยให้เราพัฒนาด้านจิตใจ เปิดมุมมองใหม่ๆให้เราได้อย่างประหลาดใจ เผลอๆตรวจจับความผิดปกติของจิตใจเรา เรื่องที่เศร้าก็อาจจะเป็นโรคซึมเศร้าได้ เราก็สามารถแก้ไขได้ก่อนที่มันจะพังทันท่วงที

ผมแนะนำทุกคนตลอด แต่คนส่วนใหญ่เลือกจะเลี่ยงที่จะทำเหมือนกัน
ชีวิตเราควรพบจิตแพทย์สักครั้งครับ

สู้ๆครับท่าน

คุณต้องลำบาก กว่าที่เป็นอยู่ครับ ...แล้วจะรู้คุณค่า ของ ปัจจุบัน

ผมตกไป เพิ่งเริ่มโอเค กลับสู่ปกติ ผมรู้สึกดีมากเลยตอนนี้



ช่วงที่ตก บางช่วง เมียต้อง ทำงานต่างจังหวัด สักพัก ผมไป ฝากลูกกับแม่ (สั้นๆ)

ตอนนี้ เพิ่งโอเคครับ ทำงานหนักเหมือนเดิม แต่ความรู้สึกโอเคขึ้นเยอะ ผมจะไม่ห่างลูกอีกแล้ว (จนกว่าเค้าจะโตและออกไปเอง)