นอกจากฝีเท้า เห็นด้วยว่า ทัศนคติสำคัญมากๆสำหรับนักเตะดาวรุ่ง
หลายคนไปได้ไม่ไกล ทั้งที่มีความสามารถที่จะไปถึงนักเตะระดับโลกได้ ก็เพราะทัศนคติแย่ หลงระเริงกับความสำเร็จส่วนตัว ขาดวินัย ฯลฯ
แต่หลายคนก็โชคร้าย เพราะอาการบาดเจ็บ ปัญหาส่วนตัว การตัดสินใจที่ผิดพลาด ฯลฯ
ดังนั้นมันไม่ง่าย ที่จะก้าวขึ้นมาสู่จุดสูงสุดในอาชีพนักฟุตบอล

ลงบ่อยไป กลัวเจ็บหนักมากว่า

ใครจะไปรู้ ปาโต้ โบยาน โรบินโย่ สุดท้ายยังดับเลย

ในมุมแฟนทีมอื่นอย่างผม อยากได้มาก555
แต่ดูท่าถ้าเกิดไปถึงระดับโลกได้จริงๆ
จะมีทีมไหนดึงมาเล่นได้บ้าง
มีลุ้นเปลี่ยนเอเย่นต์บ้างใหมแบบนี้ เด็กท้องถิ่น แถมปั้นมากับมือแบบนี้

ในความคิดผมเด็กปั้นอย่าง แรชฟอร์ด, กรีนวู้ด นี่คงไม่ขายแน่ ๆ นอกจากนักเตะอยากย้ายเอง

ไม่รู้สิ รู้สึกอย่างนึงว่า น้องเขาเล่นบอล แบบมีวินัย ต่างกับที่ยกตัวอย่างมาเลย ก้มหน้าก้มตาเล่น

คนที่บอก อวยเยอะ ระวังดับ แล้วจะเงิบ

ส่วนใหญ่ก็เป็นพวกแฟนทีมอื่นแหละ

อย่างทีมเขาก็มีดาวรุ่งชื่อ วู้ดๆเบิร์นๆอะไรสักอย่างนี่แหละ ที่เห็นอวยกันหนักๆ ตอนนี้เบิร์นจนมอดหมดแล้วมั้ง

พวกอิจฉามากกว่า ที่บอกว่าดับ
สิ่งที่สำคัญกว่าฝีเท้า คือ ทัศนคตินี่แหละ

ไม่แน่หรอก ดูไอ้ไข่ต้มดิแรกๆก็ดูดีน่าพัฒนาไกลกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ พอแสงสีเข้ามาก็เปลี่ยนไปเลย

แต่ถึงอย่างนั้นผมก็มองว่าพัฒนาการกองหน้าช้าลงเพราะมูเข้ามาแล้วให้ไปเล่นปีก ต้องหลบทางให้พระเจ้าเป็นกองหน้า

เห็นทรงกรีนวูดแล้วยังไงก็ไม่ดับอะ มันดูมุ่งมั่นมากๆ สุดท้ายอาจจะไม่ึงขนาดรูนีย์ แต่น่าจะดีกว่ามาเคด้า แน่นอน

มาเคด้าถ้ามองเฉพาะตำแหน่งกองหน้าไม่ธรรมดานะครับ ลงมาแล้วเกมส์ไม่ได้เสียเลย

หาตำแหน่งดี ยิงดีอีกด้วย คือมีอนาคตเหมือนตอนแรชขึ้นมาใหม่ๆ แต่ฟอร์มดีแค่ปีเดียวเจออาการบาดเจ็บจบเลย

ทัศนคติกรีนวู้ดผมไม่ห่วง แต่ห่วงร่างกายแหละ เด็กขนาดนี้เจ็บหนักทีอนาคตเปลี่ยน ตัวอย่างก็เยอะแยะ

เอาแค่แมนยูก็มีแชดวิก ,วิล คีน ,มาเคด้า

ผมดูสายตานักเตะละ กรีนวูดมันคือของจริง มุ่งมั่นมากๆ มากกว่าไอ้เเรชอีก ทักษะทุกอย่างดีมาก ยังไงก็ไม่ดับ ขึ้้นอยู่กับว่าจะก้าวไปเทียบระดับเดียวกับรูนีย์ได้ไหม