วิ่งสู้ฟัด

ลิเวอร์พูลผ่อนเรื่องการเพรซไปนานละครีบ ที่เพรชทุกวันนี้คือบีบดักทางให้ฝ่ายตรงข้ามจ่ายบอลเสีย แล้วดักเก็บเอามากว่า เปอร์เซนเรื่องแย่งไม่สำเร็จเลยไม่มำคัญเท่าไหร่

คือเพรสแบบลิเวอร์พูล หรือ บาเยิน ไม่ได้วิ่งควาย เหมือนช่วงแรกๆ

แต่เป็นการไล่กดดันแบบพร้อมเพียงกัน มันจะลดภาระการวิ่งของตัวเพรสครับ

จุดแตกต่างระหว่างการเพรสแบบวิ่งควาย กับเพรสแบบพร้อมเพียงคือ ถ้าวิ่งควาย จะใช้ผู้เล่นไม่กี่คนวิ่งไล่คู่แข่งที่ครองบอล แต่ว่าคู่แข่งอาจจะชิ่งบอลหนีไปฟากอื่น นักเตะตัวเพรสก็ไล่ต่อ มันเลยเหมือน วิ่งเยอะ

แต่การเพรสของลิเวอร์พูล หรือ บาเยิน สังเกตได้ว่ามีความคล้ายกันคือ เมื่อเริ่มเพรส นักเตะต่ำแหน่งอื่นๆจะหาตัวประกบทันที นั้นทำให้คู่แข่งที่ครองบอลอยู่ ต้องเลือกระหว่าง สาดทิ้ง กับ คืนผู้รักษาประตู หากฝืนส่งไปยังตัวที่กำลังโดนประกบ อาจโดนตัดบอล หรือ แซะทำให้เสียการครองบอล

การเพรสแบบนี้ มันจะแบ่งเบาภาระการวิ่งต่อเกมไปเยอะ สังเกตสถิติการวิ่งเฉลี่ยต่อเกม(Distance covered)ของนักเตะลิเวอร์พูลไม่ได้ติด top ซักคน

เยรมันเตะน้อยกว่า มีโอกาสได้พักบ้าง บางทีมก็ไม่ได้แข็งแก่รงเกินไม่เหมือนในอังกฤษ

ฟุตบอลสมัยใหม่