สรุปเด็กไทยเล่นฟุตบอลเก่งจริงหรือแค่คำคุย คืำนี้ได้ยินมานานมาก ๆ บอกว่าเด็กไทยตอนอายุยังไม่เยอะเล่นบอลเก่งมาก ๆ แต่มักจะมาเสียคนตอนโต ทั้งเรื่องสุรา ยาเสพย์ติด ต่าง ๆ ก็ว่ากันไป พอเข้าใจได้ว่าถ้าเป็นเมื่อก่อนระบบอเคดามี่ในไทยยังน้อยมาก เด็กเก่ง ๆ ซักคนจะหาเวทีแสดงความสามารถยากมาก เทียบกับการเป็นนักร้องสมัยก่อนโคตรยาก สมัยนี้ขอแค่ร้องดีเวลทีมีเพียบ Youtube ก็ได้ง่ายจะตาย

ตัดข้ามมาปัจจุบัน ถ้าเด็กไทยเก่งจริง ตอนนี้ไปอยู่ไหนหมด ดูจากเกาหลี ญี่ปุ่น เค้าเอาเด็กไปอยู่ยุโรปตั้งแต่ ๆ เด็ก ๆ เต็มยุโรปไปหมดนับไม่ไหวหรอก แล้วถ้าเด็กไทยเก่งจริง ทำไมไม่ได้ไปอยู่ที่ไหนเลยละ

สรุปแล้วคือเก่งได้เท่าเค้าไหมละ ผมว่าถ้าเก่งจริง อยู่ประเทศใต้มหาสมุทร แมวมองก็ต้องหาเจอแหละ

เรื่องนี้ถ้าพูดกันนี้พูดกันยาวมาก เรื่องแบบของฟุตบอลเยาวชนบ้านเรา

ตั้งแต่12ปี บ้านเรานี้ฝึกเพื่อแข่งขันกันแบบเข้มข้นแล้ว ลัดขั้นไปเยอะ

จะฝึกไปตามเกณฑ์แบบแผนผลงานไม่ดีงบก็ไม่มา งบหมด ก็จบ
ไม่งั้นโค้ชก็หลุด ฟุตบอลเยาวชนเราถึงฝึกเพือ่การแข่งขันเป็นหลักเลยตั้งแต่เด็ก

ฟุตบอลเยาวชนบ้านเราหลักๆเลยมันผูกกับโรงเรียนเป็นหลัก
สโมสรที่จัดการเยาวชนเองแล้วแค่ไปฝากเรียนมีนับสโมสรได้เลย
นอกนั้นแค่ไปทำmouกับโรงเรียนต่างๆแค่นั้นเอง ให้สิทธิ์แข่งยูธลีคให้ผ่านข้อกำหนดที่สโมสรต้องมีอคาเดมี่
พอจบม.6ส่วนมากก็ระหกระเหินกันเป็นส่วนนใหญ่

ผมพอคลุกคลีในฟุตบอลเยาวชนอยู่บ้างเรื่องฟุตบอลเยาวชนบ้านเรามันยาวมากแก้กันยากมากด้วยเหตุผลอะไรหลายๆอย่าง

ยิ่งเดี๋ยวนี้ฟุุตบอลมันบูม อคาเดมี่เอกชนหลายๆที่ก็ไปจับมือร่วมกับโรงเรียนต่างๆเปิดคัดนักกีฬาเข้าร่วมโครงการ แต่พอไม่เป็นดังเป้าหมายก็ยุบทิ้งกันซะดื้อๆก็เยอะ ผลเสียสุดท้ายก็ตกที่เด็ก

นักฟุตบอลเยาวชนบ้านเรานี้ใช้ร่างกายกันหนักมากตั้งแต่เด็กๆเลย

เรื่องฟุตบอลเยาวชนถ้าให้พูดจริงมันเยอะมาก

การฝึกจะให้เป็นแนวทางจริงที่ถูกต้องเลยสำหรับผมนะ สโมสรต้องลงมาทำอคาเดมี่เอกลงทุนลงเงินเองทั้งหมด
ถึงจะเห็นผลมากที่สุด ในตอนนี้ที่สโมสรจัดเองเรื่องอคาเดมี่เองทั้งหมดนับได้เลยว่ามีกี่สโมสร แล้วผลผลิตมันก็เห็นผลจริงๆ
แต่เม็ดเงินมันก็ต้องถึงจริงๆค่าใช้จ่ายมันเยอะมาก

แต่ถ้าไม่ได้ทำเองแค่ไปจับมือทำmou แนวทางมันก็เป็นไปตามแนวทางของ ร.ร.ที่ไปจับมือร่วมด้วย
เพราะงบการทำทีมจะน้อยกว่าที่สโมสรลงมาจัดการเองดูแลเองมาก ผลงานดีอะไรดีงบก็มากขึ้นเด็กอยากมาคัดเข้าเรียนมากขึ้น
พอๆผลงานไม่ดีหลายๆปีติดเข้า โค้ชอาจจะปลิวก่อนผู้บริหารอาจจะหาคนมาทำทีมใหม่ให้มันดีขึ้น เด็กก็มาคัดน้อยลง
ผู้บริหารอาจจะตัดงบลงมาถ้าผลงานไม่ดีเข้าหลายๆปีติดกันดูแล้วว่าไม่ไหวแล้วสโมสรก็อาจย้ายไปmouกับที่อื่นที่ผลงานดีอะไรทำนองนี้

รายละเอียดปีกย่อยมีอีกเยอะมากๆ

มันก็กลายเป็นลูปว่าทำไมแต่ละทีมต้องเน้นผลงานไว้ก่อน
ผมก็เข้าใจเหตุผลของมันนะว่าทำไมมันถึงต้องเป็นแบบนี้

ไม่เก่งจริงครับ

เหมือนจะเก่งเพราะเราฝึกแผนเพื่อชนะมาตั้งแต่เด็ก พอไปแข่งมันเลยเหนือกว่า

แต่ของเค้าเหมือลองทีมอะ พัฒนาไปเรื่อยๆ

อีกอย่าง ผมเคยได้ดูฝึกที่เมกา เด็กแบบมต้น ส่งบอลกันโคตรแรง เหมือนฝึกให้ส่งอย่างแรง มันเลยเหมือนแบบจับบอลกระฉอกไรมั่ง พลาดมั่ง เวลาเล่นทีมมันก้จะหลุดๆ แต่พอโตขึ้นพวกนี้จับบอลเก่งเลย

เทียบกับของไทยเน้นไม่พลาด จ่ายเอาชัว พอโตขึ้นมันก้ได้แค่นั้นอะ

ปล มันจ่ายกันแรงจริงนะ นั่งดูแล้วแบบตกใจ ส่งแบบ ปั๊กๆๆๆๆ

เคยดูโค้ชไทยสอนเด็กตามสนามบางแห่ง เด็กยังตัวเล็กอยู่เลย กลับสอนเพรซซิ่ง สอนว่าห้ามเลี้ยง จับแล้วจ่าย เล่นเป็นทีม ผมดูแล้วงงเลย เด็กขนาดนี้จะสอนแบบนั้นทำไม เคยอ่านที่อคาเดมี่เยอรมัน เขาบอกว่าก่อนอายุ 15 เขาไม่สอนแท็คติคเลย อยากให้เด็กมีจินตนาการ อยากให้สมองในวัยเด็กคิดเองให้มากที่สุด สอนเบสิคให้แน่น ให้เด็กลองเล่นทุกตำแหน่ง แต่โค้ชไทยบางคนไปคิดแทนเด็กว่าต้องเล่นตำแหน่งนี้นะ

เด็กไทยเลยฝึกการแข่งขันเพื่อเอาชนะตั้งแต่เด็ก แต่เด็กยุโรปแน่นเบสิค ฉลาดในการเล่นมากกว่า แข่งบอลประถมเด็กไทยเลยชนะ อีกอย่างเด็กยุโรปจะโตพรวดพราดช่วงม.ต้น ม.ปลาย ความแตกต่างด้านร่างกายยิ่งโตยิ่งต่างกันมาก

ไม่เก่งจริงครับ

เหมือนจะเก่งเพราะเราฝึกแผนเพื่อชนะมาตั้งแต่เด็ก พอไปแข่งมันเลยเหนือกว่า

แต่ของเค้าเหมือลองทีมอะ พัฒนาไปเรื่อยๆ

อีกอย่าง ผมเคยได้ดูฝึกที่เมกา เด็กแบบมต้น ส่งบอลกันโคตรแรง เหมือนฝึกให้ส่งอย่างแรง มันเลยเหมือนแบบจับบอลกระฉอกไรมั่ง พลาดมั่ง เวลาเล่นทีมมันก้จะหลุดๆ แต่พอโตขึ้นพวกนี้จับบอลเก่งเลย

เทียบกับของไทยเน้นไม่พลาด จ่ายเอาชัว พอโตขึ้นมันก้ได้แค่นั้นอะ

ปล มันจ่ายกันแรงจริงนะ นั่งดูแล้วแบบตกใจ ส่งแบบ ปั๊กๆๆๆๆ

ไทยน่าจะเล่นทีมบ่อย ขณะที่ คนอื่นน่าจะเน้นเบสิคมากกว่าการเล่นทีม

เรื่องนี้ถ้าพูดกันนี้พูดกันยาวมาก เรื่องแบบของฟุตบอลเยาวชนบ้านเรา

ตั้งแต่12ปี บ้านเรานี้ฝึกเพื่อแข่งขันกันแบบเข้มข้นแล้ว ลัดขั้นไปเยอะ

จะฝึกไปตามเกณฑ์แบบแผนผลงานไม่ดีงบก็ไม่มา งบหมด ก็จบ
ไม่งั้นโค้ชก็หลุด ฟุตบอลเยาวชนเราถึงฝึกเพือ่การแข่งขันเป็นหลักเลยตั้งแต่เด็ก

ฟุตบอลเยาวชนบ้านเราหลักๆเลยมันผูกกับโรงเรียนเป็นหลัก
สโมสรที่จัดการเยาวชนเองแล้วแค่ไปฝากเรียนมีนับสโมสรได้เลย
นอกนั้นแค่ไปทำmouกับโรงเรียนต่างๆแค่นั้นเอง ให้สิทธิ์แข่งยูธลีคให้ผ่านข้อกำหนดที่สโมสรต้องมีอคาเดมี่
พอจบม.6ส่วนมากก็ระหกระเหินกันเป็นส่วนนใหญ่

ผมพอคลุกคลีในฟุตบอลเยาวชนอยู่บ้างเรื่องฟุตบอลเยาวชนบ้านเรามันยาวมากแก้กันยากมากด้วยเหตุผลอะไรหลายๆอย่าง

ยิ่งเดี๋ยวนี้ฟุุตบอลมันบูม อคาเดมี่เอกชนหลายๆที่ก็ไปจับมือร่วมกับโรงเรียนต่างๆเปิดคัดนักกีฬาเข้าร่วมโครงการ แต่พอไม่เป็นดังเป้าหมายก็ยุบทิ้งกันซะดื้อๆก็เยอะ ผลเสียสุดท้ายก็ตกที่เด็ก

นักฟุตบอลเยาวชนบ้านเรานี้ใช้ร่างกายกันหนักมากตั้งแต่เด็กๆเลย

เรื่องฟุตบอลเยาวชนถ้าให้พูดจริงมันเยอะมาก

การฝึกจะให้เป็นแนวทางจริงที่ถูกต้องเลยสำหรับผมนะ สโมสรต้องลงมาทำอคาเดมี่เอกลงทุนลงเงินเองทั้งหมด
ถึงจะเห็นผลมากที่สุด ในตอนนี้ที่สโมสรจัดเองเรื่องอคาเดมี่เองทั้งหมดนับได้เลยว่ามีกี่สโมสร แล้วผลผลิตมันก็เห็นผลจริงๆ
แต่เม็ดเงินมันก็ต้องถึงจริงๆค่าใช้จ่ายมันเยอะมาก

แต่ถ้าไม่ได้ทำเองแค่ไปจับมือทำmou แนวทางมันก็เป็นไปตามแนวทางของ ร.ร.ที่ไปจับมือร่วมด้วย
เพราะงบการทำทีมจะน้อยกว่าที่สโมสรลงมาจัดการเองดูแลเองมาก ผลงานดีอะไรดีงบก็มากขึ้นเด็กอยากมาคัดเข้าเรียนมากขึ้น
พอๆผลงานไม่ดีหลายๆปีติดเข้า โค้ชอาจจะปลิวก่อนผู้บริหารอาจจะหาคนมาทำทีมใหม่ให้มันดีขึ้น เด็กก็มาคัดน้อยลง
ผู้บริหารอาจจะตัดงบลงมาถ้าผลงานไม่ดีเข้าหลายๆปีติดกันดูแล้วว่าไม่ไหวแล้วสโมสรก็อาจย้ายไปmouกับที่อื่นที่ผลงานดีอะไรทำนองนี้

รายละเอียดปีกย่อยมีอีกเยอะมากๆ

มันก็กลายเป็นลูปว่าทำไมแต่ละทีมต้องเน้นผลงานไว้ก่อน
ผมก็เข้าใจเหตุผลของมันนะว่าทำไมมันถึงต้องเป็นแบบนี้

จินตนาการดี ทักษะพอใช้ได้ แต่เบสิคไม่แน่นครับ ผมว่าเด็กยุโรปหรืออเมริกาใต้นี่เบสิคแน่นมากจับบอลเนียนกริ๊บเลย

แต่ก่อนเยาวชนไทยสอนให้เล่นให้ชนะอย่างเดียว แต่สอนเบสิคน้อย ซึ่งตรงกันข้ามกับประเทศอื่นๆ
ลองดูทีมชาติชุดเล็กบ้านเราดิ u13 u15 พวกนี้แพ้ทีโดนด่าทั้งโค้ช ทั้งสมาคม

เคยดูโค้ชไทยสอนเด็กตามสนามบางแห่ง เด็กยังตัวเล็กอยู่เลย กลับสอนเพรซซิ่ง สอนว่าห้ามเลี้ยง จับแล้วจ่าย เล่นเป็นทีม ผมดูแล้วงงเลย เด็กขนาดนี้จะสอนแบบนั้นทำไม เคยอ่านที่อคาเดมี่เยอรมัน เขาบอกว่าก่อนอายุ 15 เขาไม่สอนแท็คติคเลย อยากให้เด็กมีจินตนาการ อยากให้สมองในวัยเด็กคิดเองให้มากที่สุด สอนเบสิคให้แน่น ให้เด็กลองเล่นทุกตำแหน่ง แต่โค้ชไทยบางคนไปคิดแทนเด็กว่าต้องเล่นตำแหน่งนี้นะ

เด็กไทยเลยฝึกการแข่งขันเพื่อเอาชนะตั้งแต่เด็ก แต่เด็กยุโรปแน่นเบสิค ฉลาดในการเล่นมากกว่า แข่งบอลประถมเด็กไทยเลยชนะ อีกอย่างเด็กยุโรปจะโตพรวดพราดช่วงม.ต้น ม.ปลาย ความแตกต่างด้านร่างกายยิ่งโตยิ่งต่างกันมาก

ก็เหมือนเด้กไนจีเรียอ่ะ ตอนเด็กเก่งโคตรๆ u17 นี้มาแบบเทพมาเลย ทุกวันนี้แทบไม่ได้ยินชือสักคน

ตอนเด็กเดินสายหนักไปครับ เตะถี่ๆ เน้นความเก่ง

ผิดกับเมืองนอก ตอนเด็กไม่ซีเรียสเท่า

เน้นตอนหัวเลี้ยวหัวต่อช่วงวัยรุ่น ร่างกาย อาหารการกินพวกนี่

สรุปคือ ไม่เก่งจริงใช่ไหมครับ ดูจากคอมเมนต์ส่วนใหญ่ แล้วก็เน้นแข่งขันมากไป ผมก็เข้าใจมาเสมอว่าเด็กเราโตมามักเสียคนจากสังคมภายนอก

ก็กลางๆนะ

ทักษะเบื้องต้น ความสามารถเฉพาะตัวดี แต่ขาดการฝึกที่ดี

ผมว่าวงการบอลเด็กบ้านเราตามอคาเดมี และความคาดหวังของแฟนบอล ผู้ปกครองต่างๆกำลังทำลายระบบเยาวชนเราแบบไม่รู้ตัว
เช่นเวลาเด็กแข่งบอล พ่อแม่ตะโกนด่าเด็กว่าทำไมไม่ทำแบบนั้นแบบนี้ ทั้งที่โคชแมร่งยืนหัวโด่อยู่ตรงหน้า ถามว่าไอ้พวกพ่อแม่เนี่ยเก่งกว่าโคชเหรอ ขนาดพวกนักบอลดังๆระดับโลกพาลูกไปซ้อมบอลยังนั่งเฉยๆปล่อยโคชทำงานไป

อีกอย่างคือพวกโคชรุ่นเก่าๆ หรือโคชส่วนมากที่ยังไม่อัพสกิลเทรนด์ฟุตบอล จะสอนแบบปิดกั้นจินตนาการเด็ก เช่นเวลาเด็กเลี้ยง พวกโคชพวกพ่อแม่ก็จะด่าว่าเห้ย เลี้ยงไมวะ ไม่ส่งวะ ทำให้เด็กเราพอโตมาจะเล่นบอลแบบเพลย์เซฟเสมอ เช่นเวลาปีกขึ้นบอลไป เจอแบคฝั่งตรงข้ามบังทางไว้ ทั้งที่เป็นสถานการณ์1-1 ถ้าเลื้อยแหวกได้ก็มีโอกาสเข้าทำสูงมาก การเลื้อยผ่านได้นั่นคือเราตัดกำลังฝั่งตรงข้ามได้ไปแล้วทีละคน ทีนี้พอโดนปิดกั้นจินตนาการตรงนี้เพราะกลัวโดนเพื่อนด่า โดนพ่อแม่โดนโคชด่า ก็เล่นเพลย์เซฟโดยการ ส่งคืนหลังแมร่งเลยจะได้ไม่โดนด่า

อีกอย่างก็คือพวกชาติที่เจริญทางฟุตบอล รุ่นอายุเด็กๆเค้าไม่ได้จะเน้นผลการแข่งมากนัก เค้าสนเรื่องพัฒนาการมากกว่า อีกอย่างคือโนวฮาวฝรั่งเค้าสอนกันมาถูกวิธี สอนวิธีดูแลตัวเองตามสเต็ป จนมันพัฒนาไดเรื่อยๆ ส่วนบ้านเราตอนเด็กแมร่งเน้นแข่งเน้นผล เพื่อเอาถ้วยมาประดับอคาเดมี่เรียกลูกค้ามาเรียนเรื่อยๆ

และเด็กไทยมันใช้ร่างกายมาจนตันแล้ว แต่เด็กประเทศที่เจริญทางฟุตบอลแล้วเค้าค่อยๆพีคมาตามสเต็ป ทั้งฟิสิคัล เทคนิคัล แทคติคอล ก็เหมือนเด็กบ้านเราเรียนลัดตอนเด็กเชี่ยวสนามมากกว่าเลยกดเค้าได้สักช่วงอายุไม่เกิน13-14 พออายุเกินนี้ไปแหละเด็กที่เราเคยกดมามันพัฒนามาจนพีคตามโนวฮาวที่ถูกต้อง

ส่วนของเราใช้ร่างกายต้นทุนไปหมดแล้วตันแล้ว ก็ไม่แปลกที่พออายุ15ขึ้นไปเจอพวกบอลชาติที่เจริญๆกดแบบหนังคนละม้วนจากช่วงอายุก่อนหน้านี้

สิ่งที่เราต้องแก้คืออบรมโคชให้เป็นมาตรฐานเดียวกันอันนี้สมาคมกำลังปั้นอยู่ 2คือพวกพ่อแม่แฟนบอลอย่าไปก้าวก่ายหน้าที่โคช เค้าเรียนมาพวกเอ็งไม่มีความรู้เท่าเค้าหรอก 3คือต้องเปลี่ยนทัศนคติอย่าปิดกั้นจินตนาการเด็ก ให้เด็กมันเล่นอย่างสนุก ถ้าได้ตามนี้สภาพแวดล้อมทางฟุตบอลบ้านเรามันจะเอื้อต่อกาสรสร้างเยาวชนที่มีคุณภาพมาได้เยอะแน่นอน เหมือนกับคุณจะปลูกข้าวถ้าปลูกในที่ดินดีน้ำดีผลผลิตมันก็ดีก็เยอะ แต่ถ้าปลูกในที่แห้งแล้งน้ำท่าไม่พอมันก็ปลูกไม่ขึ้น ของพวกนี้มันขึ้นกับสภาพแวดล้อมล้วนๆไม่ต่างจากฟุตบอลเลย

บอลเยาวชนเราไม่เน้น เบสิคบอลแรก กับพวกเคลื่อนที่โดยไม่มีบอล ฯลฯ เพราะมันไม่ตอบโจทย์ในเรื่องผลการแข่งขัน อย่างที่ถามกันว่าเสมอว่าทำไมตอนเด็กก็เหมือนดูดีส่งเด็กไทยไปร่วมทัวร์นาเมนท์ต่างประเทศก็ทำได้ดี แต่พอโตมาไอ้พวกที่แพ้ทีมเด็กเราเก่งเอาๆ เราตามเค้าไม่ทัน มันเป็นเพราะอะไร

ทำไมผมกลับคิดว่าเด็กเราไม่ได้เก่งกว่าพวกชาติชั้นนำในเอเชียหรือพวกยุโรป อเมริกา แอฟริกา อะไรนี่เลยแม้แต่รุ่นเดียว

อย่าพึ่งมองว่าผมดูถูกเด็กไทยนะครับ แต่ผมมักจะชอบคิดง่ายๆ คิดเล่นๆ ว่าถ้าลองให้ญี่ปุ่น เกาหลี อังกฤษ เยอรมัน ฯลฯ

คัดเด็กที่ดีที่สุดที่รุ่นอายุเดียวกันจริงๆ มาลงทีมแข่งกันผมว่าเราก็แพ้เค้าขาดลอยอยู่ดีนั่นแหละครับ เพียงแค่ในบางนัดที่เรา

เคยเห็นหรือเคยจำได้ว่าเราสู้เค้าได้ เราเคยชนะเค้า นัดนั้นๆ เค้าอาจจะไม่ใช่ชุดผู้เล่นที่ดีที่สุดจริงๆ ในรุ่นนั้นก็ได้นะ


ถ้าภาพรวมเด็กเราเก่งกว่าของเค้าจริงๆ ป่านนี้เยาวชนทีมชาติของเราคงได้เข้ารอบลึกๆ ในรายการชิงแชมป์โลกไปบ้างสักครั้ง

แล้วแหละ หรือไม่อย่างน้อยๆ ก็ต้องมีเพชรเม็ด ( โคตร ) งามโผล่ขึ้นมาสักคนในลีกระดับท็อปของยุโรปไปบ้างแล้วนะ แต่นี่คือ

ไม่มีเลยในรอบหลายสิบปี