นัดนั้นต้องขอบคุณมาม่าเลยครับ

ง่ายๆ ดูเด็ค เก่ง ครับ

ใครบอกฟลุ๊ค ให้ไปดูจังหวะแรก ก็เซฟดีโหม่งลงพื้น ส่วนจังหวะที่ 2 ปฏิกิริยา ล้วนๆ
โกล์ อย่าง ดูเด็ค เดเกอา สุดยอดอยู่แล้ว เรื่อง Reflex
หลายๆ คนไม่ยกมือนะ จังหวะนั้นคงยอมไปแล้ว

ดูสด สะใจมาก จังหวะมันเร็ว เชฟก็ยิงดี ยิงเร็ว บอลมันใกล้โกล์ (ถ้ายิงออก ยิงชนตัว พอจะโทษได้)
จังหวะนั้นต่อเวลา ขอเพียงลูกเดียวก็จบแล้ว ไม่มีมาแต่งยิงเอาชัวร์หรอก

มันเป็นฝันร้าย ของ เชฟเชนโก้ และนัดนี้เจ้าตัวคงไม่ลืมไปตลอดชีวิต ฝังใจ
ไม่ใช่เค้าไม่ดีพอหรอก แต่มาเจอกับ ดูเด็ค มากกว่า .... ลูกโทษ ถ้าเป็นโกล์คนอื่น อาจจะเดาไปอีกทางก็ได้
ดูเด็ค ไปผิดทาง ยังยกขา กันได้ ... ปฏิกิริยา ล้วนๆ

ขออภัยนะครับ
ได้ไงวะ ไม่ใช่ ได้ไงว่ะ
คือถ้าพิมพ์เล่นพิมพ์คุยกับเพื่นผมไม่อะไรนะครับ
เเต่ถ้าลงข่าวเป็นเรื่องราว ก็ควรจะให้มันถูกต้องนะครับ

ป่าวเซฟฟ เอ็งยิงมาโดนมือตูเองงง

แมทช์นั้น ผมก็นั่งดูตามประสาวัยรุ่นนอนดึกอ่ะนะ แล้วก็แอบเชียร์ลิเวอร์พูลเล็กๆเพราะว่ามาจากลีกเดียวกันกับอาร์เซน่อล นั่งดูจนจบครึ่งแรก บอกตรงๆ โคตรสงสารเลย ทีแรกจะปิดทีวีละ สักพักนึกได้ ไหนๆเช้ากรูไม่ได้ไปไหนอยู่ละ ก็ดูใจหงส์จนจบเลยละกัน จะโดนลูก 4 5 6 ก็จะดูต่อ จนกว่าจะมีพิธีรับถ้วย ที่ไหนได้ วลาดิเมียร์ ซมิเซอร์ ก็มาตีไข่แตก (ถ้าจำผิดคนขออภัยด้วยครับ) ทีนี้แหล่ะ ตาลุกวาวเลย เพราะช่วงเวลา 15-20 นาทีของครึ่งหลัง หงส์เหมือนกินยาบ้าอ่ะ โคตรคึก
ไล่ยำจนมาตีเสมอได้ซะงั้น พอต่อเวลาพิเศษ เล่นไปเล่นมา มิลานสามารถพลิกเกมส์กลับมาได้ละ แต่ยิงยังไงก็ยิงไม่เข้า ลูกที่เชฟเชนโก้ยิง ผมก็เอ๋อแดรกเลย ทั้งคนยิงทั้งคนเซฟ อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้นวะ

สุดท้ายเตะลูกโทษก็ตามนั้น ไอ้แมงมุมกลับชาติมาเกิด ให้ผมเป็นคนยิงแล้วเจอโกล์แบบนี้นะ ผมโคตรหงุดหงิดเลย

สุดท้ายแล้ว ปี2005 เชียร์หงส์สมหวัง ปี2006 ทีมรักเข้าชิง แต่แม่มเอ้ยยยย อะไรๆก็ไม่เป็นใจให้สักอย่าง เซ็งมาจนทุกวันนี้

ตอนยิงลูกโทษ แววตาแกว่างเปล่าแล้วเชว่า

ตอนนั้นโอริกี้ ในวัยเด็ก นั่งดูเงียบๆอยู่ที่บ้าน แล้วแค่นึกในใจเล่นๆว่า อยากให้หงส์ชนะจังวุ้ย

จบครึ่งแรก บ่องตง ผมปิดทีวีนอนครับ ตอนไปเรียนวันรุ่งขึ้น เพื่อนบอกลิเวอร์พูลคว้าแชมป์ ผมคิดว่ามันกวนตีนผมด้วยซ้ำ

ซฟลูกนั้นปุ๊บ ดูเด็คคือระดับตำนานทันที

คือ มันมีนัดนึงเจอแมนยูมั้ง คือ นัดนั้น แมนยูยังไงก็ยิง ดูเด็กไปได้ จ่อๆ ยังไงก็ติดเซพ

นัดนั้น รุดเหมือนเชว่านัดนี้เลย ยิงยังไงก็เอา ดูเด็คไม่ลง

ยิ่งมาดูภาพรีเพลย์ก็ยิ่งนึกในใจ เชว่าแม่งก็โคตรคม ยิงกับโหม่งยังไงได้แรงขนาดนั้น ทุกอย่างแมางเป๊ะไปหมด โขกแรง กดลงพื้น เข้ามุม แต่ดูเด๊กสุดยอดกว่า เซฟมันได้หมด มานึกถึงเชว่าตอนย้ายมาอังกฤษเลยนะ ยิงอย่างกะปุยนุ่น ฟอร์มหายไปหมด เสียดายจริงๆ

เป็นคืนที่เหมือนฝันมาก

ผมเรียน รร ประจำ แล้วบอกให้รุ่นน้องมาปลุกด้วย
กลางดึก ผมตื่นขึ้นเพราะรุ่นน้องที่สนิทมาสะกิดแล้วบอกว่า
" พี่ๆ ไม่ต้องดูแล้ว ลิเวอร์พูลโดนไป 3 ลูกละ จบครึ่งแรกแล้ว ครึ่งหลังจะมาแล้ว พี่จะดูไหม "
ผมไม่เชื่อแล้วลุกไปดูด้วยตา ตอนแรกโคตรช็อค พูดไม่ออกเลย ใช้คำว่าทนดูครึ่งหลังดีกว่า

พอจบเกมส์ น้ำตาไหลเลย ร้องไห้เลย กอดคอร้องไห้ด้วยความดีใจ
เพื่อนที่เชียร์มิลาน ตื่นมาช็อคเลย พอรู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง

THANK YOU FOR MIRACLE #DUDEK