ตั้งแต่ขับรถมาเจอครั้งเดียวในชีวิตครับ ตอนไปงานปีใหม่โรงงานที่จังหวัดสระแก้ว ตีรถกลับบ้านกทม ตอน 3 ทุ่ม

ตอนนั้นถนนมืดมากครับ ผมก็ขับรถมาคนในรถนั่งเต็มคัน ถนนโล่งมากๆ ผมขับประมาณ 90-100 มองไปไกลๆบนถนนเห็นก้อนอะไรดำๆ อยู่บนถนน ผมหันไปถามน้องที่นั่งหน้ากับผม ว่ามันคืออะไรถนนช่วงนั้นเป็น สองเลนสวนกันและไฟถนนก็ไม่สว่าง ผมมองอีกที ในใจคิดว่าถุงพลาสติกหรือเปล่า เลยตัดสินใจขับคร่อมครับ

สุดท้ายระยะประมาณก่อนถึงวัตถุนี้ไม่ถึงเสี้ยววินาที มันคือหมาตัวดำปี๋ เงยหน้าหันกลับมามอง ตาผมสบกันกับมันแล้วก็ขับคร่อมไป สะเทือนไปใต้ท้องรถตั้งแต่ กันชนหน้า ใต้เบาะ และผ่านไป ผมมองกระจกหลังเห็นมันกลิ้งๆๆๆแล้วดิ้นร้องทุรนทุราย แล้วก็นิ่งไป

พ่อผมนั่งแถวสองถามหมาหรอ แล้วก็บอกให้ผมขับต่อไป อย่าหยุดเพราะตรงนั้นมันมืดและเปลี่ยวมาก

กลับถึงบ้าน ตอนเที่ยงคืน ถึงบ้านปุ๊บ หมาที่บ้านผมวิ่งตามมาแล้วมุดเข้าไปดมกลิ่น เหมือนกับว่ามันรู้และได้กลิ่น

ผมนี่รู้สึกไม่ดี คืนนั้นนอนไม่หลับเลยครับ

เคยครับ ส่วนใหญ่ที่ชนคือช่วงพลบค่ำ ความเร็วก็อยู่ประมาณ 100-120 คือผมจะพยายามหลบเต็มที่เท่าที่ทำได้แล้ว ที่เหลือก็แล้วแต่ดวงของหมาหรือแมวตัวนั้นแล้วครับ

ที่ผ่านมา หลบพ้นก็เยอะ ชนไปก็มี. ผมเป็นคนค่อนข้างรักสัตว์นะ. แต่ตอนนั้นเราก็ต้องเลือกระหว่างชีวิตครอบครัวเราที่อยู่ในรถ กับหมาหรือแมวตัวนั้น

แต่เวลาขับในซอยเล็กๆ ผมจะเป็นพวกไม่ชอบขับเร็ว และจะกะสถารกาณ์ล่วงหน้าเสมอนะ เช่นถ้ามีเด็ก หรือหมา หรือแมวอยู่ข้างทาง ต้องคิดว่าถ้ามันกระโดดเข้ามาจะทำไง ก็เคยมีเดาถูกบ้างนะ และก็หลบพ้นเพราะขับช้า

เคยชนแมวอะ ต้องไปลากมันแอบข้างถนนอะ สงสารมัน เราไม่ได้ตั้งใจ

มันตัดหน้าเราถนนใหญ่แวบมาจากเกาะกลางถนนเราไม่เห็นและหลบไม่ทันจริงๆวิ่งมาประมาณ80-90ได้ มองกระจกหลังหมาตัวนั้นนอนดิ้นอยู่กลางถนนซึ่งรถหลังก็น่าจะหลบไม่ทันเช่นกัน เราร้องไห้เลยก็ใส่บาตรให้มันสัปดาห์นึงนะ

ทับแมว 2 ตัว

บอกตรงๆ นอนไม่หลับทั้งคืน

ยังไม่เคยนะ แต่คิดไว้ว่าถ้าทับหรือชนจริงๆ คงพักขับรถสักพัก