บุฟฟอนเก่งกว่านะในสายตาหลายๆคน รวมถึงผมด้วย ถ้าให้เลือกก็เลือกบุฟฟอนแน่นอน

ถ้าเอาเก่ง แบบบเก่งเลยนะ ผมให้ คาสึยาส

แต่จะมาลองตอบ ว่าทำไมน้าบุฟ ถึงมีคนรักมากกว่า

ผมว่าสาเหตุนึง อาจจะเป็นเพราะน้าแกอยู่ทีมท็อปตลอดเลยด้วยนะ

ซึ่งแต่ละทีมที่น้าย้ายไป มันมีฐานแฟนบอลแบบทั่วโลกเอามากๆ

อย่างคาสึยาส หลังย้ายออกจากมาดริดนี่คือแทบไม่มีคนจำได้อ่ะ

แต่อย่างน้าบุฟ อยู่ยูเว่ --> ไป PSG ช่วงทีมพีคเหมือนกัน เหมือนแกได้สปอร์ตไลท์ส่องตลอดอ่ะ

อีกเรื่องนึง คือฟอร์มตอนอายุเยอะ แกไม่แกว่งมาก

คือฟอร์มไม่เท่าหนุ่มก็จริง แต่แกลดไม่เยอะ เมื่อเทียบกับคาสึยาส ที่ฟอร์มดรอปมากกว่า

อีกอย่างน่าจะเป็นเรื่องอิทธิพล หรือการยอมรับในทีมด้วย

อย่างมาดริดนี่ แกขึ้นมาเป็นกัปปิตันได้ ก่อนจะส่งต่อให้ รามอส

แต่อย่างยูเว่ แกคือพี่ใหญ่ในทีมอย่างยาวนาน คนให้การยอมรับมาโดยตลอด

ยืนระยะนาน

แก้

อันนี้ฮาจริงนะ

ไม่นะ 2 คนนี้ ผมว่าฝีมือ และแรงอวยก็ใกล้เคียงกันมาก แม้แต่ทั้งคู่ ยังอวยกันเองอยู่ประจำ

แต่น้าเค่อาจเสียเปรียบนิด เพราะแกมาเสียคนตอนแก่ เลยโดนแฟนๆรุ่นใหม่เนิฟไปเยอะ

ดูแล้วอบอุ่น มีความเป็นผู้นำ เนื่องจากตัวใหญ่ด้วยมั้ง

บุฟฟ่อนเก่งกว่า ยืนระยะได้ในระดับสูงได้นานกว่า บุคลิกเป็นที่รักของเพื่อนร่วมทีมเเละคุ่เเข่งด้วย ปล. ติ่งบุฟฟอนครับ

ส่วนตัวผมชอบโกลล์สไตล์บุฟฟ่อนแค่นั้นแหล่ะครับ โกลล์แบบเช็ค(ร่างก่อนใส่เฮดการ์ด) น้าซาร์ บุฟฟ่อน
พวกนี้คือโกลล์ตามตำราเบสิคแน่น ตำแหน่งดี คุมกองหลังอยู่ กลางอากาศดี กดดันคู่แข่งได้และพลาดลูกง่ายน้อยมาก

ส่วนอีกแบบคือนอยเออร์ คาซิยาส เด(ขอยกขึ้นมาด้วยคน) กลุ่มนี้จะมีสไตล์ส่วนตัวเวลาพีคจะเก่งกว่ากลุ่มข้างบน
มีลูกเซฟยากๆให้เห็นบ่อย จริงๆก็เล่นแบบกลุ่มข้างบนได้ดีไม่แพ้กัน แต่ด้วยจุดเด่นที่มากทำให้เกมการเล่นมันเกินเบสิคเกมไปนิด
ซึ่งผมไม่ค่อยชอบเพราะถ้าวันไหนจุดเด่นของตัวเองมันใช้ไม่ได้ มักจะมีข้อพลาดใหญ่ให้เห็น เพราะความสามารถส่วนตัวสูงไป

คาซิยาสจุดพีคประมาณ 10 ปี อาจจะกวาดมาทุกแชมป์ เซฟเทพจริงแต่ลูกเหวอ ลูกพลาดแปลกๆมีแทบทุกปี
แต่บุฟฟ่อนนี่ มีเกือบ 20 ปีแน่ๆ เพิ่งรู้สึกว่าแกดรอปไปสองปีสุดท้ายของยูเว่ และแกแทบไม่พลาดง่ายๆเลย


การยืนระยะจนมีนักเตะอีกเจนนึงพูดถึงมันสุดยอดนะ ทั้งที่รุ่นราวคราวเดียวกันแขวนสตั๊ด ไปทำอย่างอื่นกันหมดแล้ว

ไม่รู้จะอธิบายยังไงครับ แต่ดูแล้วรู้สึก Classic ยังไงไม่รู้อีกคนเนิงที่ผมชอบคือ นอยเออร์ ช่วงก่อนเจ็บคือลักษณะการเล่นความมั่นใจอะไรต่างๆ ชอบจริงๆ

การยืนระยะครับ

ตัวผมเองมองว่าคาซิยาสช่วงพีค แกเด่นในเรื่องความคล่องตัว ปฎิกิริยา แต่หลังๆมาแกหลุด

ในขณะที่บุฟฟ่อน ผมมองว่าแกรักษาระดับได้ตั้งแต่หนุ่มยันแก่

ผมว่าตำแหน่งนี้การรักษาฟอร์มและการยืนระยะสำคัญมาก เพราะถ้าพลาดคือเสียประตู

คาสิยาส 2007-2012 คือพีค แบบพีคสุด ลูกเซฟตอนเจอเซบีย่า ยังติดตรา จนทุกวันนี้

แกตัวเล็กเร็ว ไว คล่อง บินพริ้วดี ที่สำคัญ โอกาสในการเซฟจุดโทษคือเยอะอะ

แกมาร่วงเพราะลูกกลางอากาศ หลังๆเหวอบ่อย ตัดอย่างกาก สมควรละที่มูอยากได้ดิเอโก โลเปซมาแทน ขนาดชิง 2014 ยังเหวอ

บุฟฟ่อน ก็เหวอแดกหลังๆบ่อยหนัก แถมช้าด้วย แต่ตอนหนึบ ยืนตำแหน่งดีมาก

เฮียบุฟ กับ กาซิญาส ขึ้นทีมชุดใหญ่ในอายุ17เท่ากัน

แต่เฮียบุฟ เริ่มมาจากทีมขนาดกลาง (ปาร์ม่า) และยูเว่ซื้อไปในปี2001 (แพงที่สุดเป็นสถิติโลกในตำแหน่งโกล์ ณ ตอนนั้น)

ส่วน กาซิญาส แกเป็นเด็กปั้นของ รีล มาดริด โดยตรง

ขึ้นมาเป็นมือ1 ในอายุไล่เลี่ยกัน (บุฟฟ่อน18ปี กาซิญาส19ปี)

แต่บุฟฟ่อนยืนระยะและรักษาฟอร์มการเล่นได้นานกว่าครับ กว่าแกจะตกเป็นตัวสำรองก็ซีซั่นนี้แหละ(อายุ42) ส่วนกาซิญาส แกหลุดตัวจริงตั้งแต่อายุ33แล้ว

ตอบเฉพาะของบุฟฟ่อนนะคะ

- โกลที่ติดทีมชุดใหญ่ของปาร์ม่าตั้งแต่อายุ 17
- เดบิวต์นัดแรกตอนเจอโคตรทีมอย่างมิลานในขณะอายุเพียงแค่ 17 ปี โดยสามารถเซฟช่วยทีมไม่ให้เสียประตูและรักษาสกอร์ไว้ให้จบที่ผล 0-0 ได้
- ติดทีมชาติชุดใหญ่ตั้งแต่อายุ 19
- เบียดแย่งตำแหน่งมือหนึ่งจากเปรุซซี่และตอลโด้มาได้ ในยูโร 2000 ถ้าไม่เจ็บก่อนตอลโด้คงไม่ได้เกิด
- ยูเว่ยอมเสียฟาน เดอ ซาร์ เพื่อไปเอาบุฟฟ่อนมา และทำให้บุฟฟ่อนกลายเป็นโกลที่ค่าตัวแพงที่สุดในโลกในเวลานั้น
- เป็นมือหนึ่งให้ทีมชาติอิตาลีมาตั้งแต่บอลโลก 2002 จนถึง 2018 ทั้งที่อิตาลีมีโกลฝีมือดีอยู่หลายคน แต่ก็ไม่มีใครเบียดแย่งตำแหน่งมือหนึ่งไปจากพี่จี้ได้ ถ้าไม่วางมือประกาศเลิกเล่นเองเองซิริกูหรือดอนนารุมม่าคงไม่ได้ขึ้นมาแทน
- ฝีมือ ความเป็นผู้นำ ความดุดัน บารมี ปฏิภาณไหวพริบ ความเพียรพยายามในการฝึกฝน บุฟฟ่อนมีครบ
- ความสามารถในฐานะโกลก็ไม่เป็นรองใคร ปฏิกิริยาดี ยืนตำแหน่งดี ตัดบอลได้ เซฟจุดโทษเยี่ยม อ่านเกมดี อ่านคนยิงออก คำนวณจังหวะและทิศทางของบอลแม่นยำ
- ยืนระยะได้นานที่สุดถึง 4 ทศวรรษ ตั้งแต่ยุค 1990s จนถึงปัจจุบัน และสามารถเก็บคลีนชีทได้ครบทั้ง 4 ทศวรรษเช่นกัน
- ได้รับการจัดอันดับจากฟรองซ์ ฟุตบอล ให้เป็นผู้รักษาประตูที่ดีที่สุดตลอดกาลในอันดับที่ 4 เป็นรองแค่ เลฟ ยาชิน กอร์ดอน แบงค์ส และ ดิโน ซอฟฟ์