ผมใช้ขายของในนั้น เป็นอาชีพเสริมเล็กๆน้อยๆ มันก็เลยเลิกไม่ได้

ผมไม่มีเพื่อนเลยสักคนในเฟส เข้ากลุ่มตามอ่านเรื่องที่ชอบเท่านั้น
นานๆทีก็เปลี่ยนชื่อใหม่ สมัครใหม่ เริ่มขอเข้ากลุ่มใหม่ ให้เหลือแต่เรื่องที่สนใจตอนนั้น

เคยเลิกเล่นอยู่ 7 วันไม่ไหวจิงๆ ต้องกลับมาเล่น มีภาพ คลิป เรื่องคนไกล้ตัว เพจต่าง ๆ ผ่อนคลายอยู่
ทวิตเตอร์มันแต่ข้อความอ่านทุกวันไม่ไหวปวดหัว ของประเทศไทยมีแต่แชร์พวกเกาหลี ไร้สาระ
IG แค่ตามส่องๆ ปัดๆ ไปมา มันทำไรไม่ได้ ขายของเต็มไปหมด น่าเบื่อจัด

เลิกเล่นได้นะ เพราะผมเล่นแต่ IG มันสบายตากว่า

ผมคิดว่านะ...

บางคนนะครับ ย้ำว่าบางคน เขาประสบปัญหาในชีวิตครับ เช่น กำลังจะตกงาน บริษัทกำลังจะเลิกจ้าง มีหนี้มีสินเพราะช่วยเหลือญาติพี่น้อง แล้วพอไปเห็นเพื่อนๆที่กำลังรุ่ง มีความสุขได้นู่นนั่นนี่ เขาอาจจะรู้สึกเกิดการเปรียบเทียบกับตัวเองครับ ทำให้ยิ่งเครียดยิ่งกดดันกว่าเดิม สุขภาพจิตแย่ลง

สำหรับบางคนอาจจะเปลี่ยนเป็นพลังบวกได้ เอามาใช้เป็นแรงฮึดในการพัฒนาตัวเองได้ นำมาใช้ในการผ่านอุปสรรคได้ แต่สำหรับบางคนไม่ครับ ยิ่งทำให้ท้อกว่าเดิม สภาวะจิตใจคนเราต่างกัน

นอกจากข้างบนก็ยังมีพวกเนื้อหาบางประเภท ที่มันผ่านๆตาแล้วรู้สึกหงุดหงิด ทั้งที่เราไม่ได้ติดตามเพจ ติดตามอะไรที่เกี่ยวกับสิ่งที่เราไม่ชอบ อย่างของผมมันเกิดจากการที่เพื่อนๆในเฟสแชร์น่ะแหละ สำหรับคนอื่นผมไม่รู้นะ แต่สำหรับผมคือพวกข่าวการเมือง อ่านแล้วรู้สึกหงุดหงิด รำคาญใจ

คือมันอยู่ที่คนใช้งานจริงๆ อย่างผมนานๆเข้าที ผมเข้าไปปุ๊บ เข้าเพจที่ชอบเลยทันที ไม่ไถหน้าฟีด เพราะไม่มีความสนใจที่จะดูชีวิตใคร ถ้าเป็นเพื่อนในกลุ่มอัพเดทกันตลอดผ่านไลน์กลุ่มอยู่แล้ว การเข้า Facebook สำหรับผมเลยกลายเป็นเหมือนอีกความบันเทิงนึง

ถ้าคนไม่คิดอะไรมันก็จะไม่คิดอะไรครับ แต่ถ้าห้ามความคิดตัวเองไม่ได้ การหยุดเล่นเป็นอะไรที่ช่วยเรื่องสุขภาพจิตได้นะสำหรับผม

สบายมากครับ เลิกมาหลายเดือนละครับ

ไม่ได้เล่นfbพักนึงแล้ว ตอนนี้เข้าแต่twitterเรื่องเครียดๆเยอะดี

เลิกเล่นมาสักพักใหญ่แล้วครับ พอแล้วครับ อ่าน ss ก็พอแล้ว