ผมเจอลุงแถวบ้านที่ดำเนินตามรอยศกพอเพียง
Mirt3838 พิมพ์ว่า:
ขอเล่า
เพื่อนแฟนผมจน ปตรี ท่องเที่ยว แฟนจนวิศวะโยธา
แรกๆก็อยู่ในเมือง จากนั้นย้ายไป จ ห่างไกล ภูเขาเยอะ อากาศดี
ญ เปิดร้านกาแฟหน้า ธ ในอำเภอ วิศวะได้ลูกจ้าง อบต
ผมไปหาทุกปีไปเที่ยวด้วย
ใช้ระบบนี้เลย ศก พอเพียง ปลูกผักกินเอง เลี้ยงปลา
ผมบอกว่า ชีวิตแบบนี้มัน”พักจากความบอบช้ำได้” แต่ไม่สามารถทำให้ยั่งยืนได้
มีลูกจะให้ลูกเรียน รร วัด จบ ม6 แล้วก็ ปลูกฟัก แตงกว่ากินต่อไปไม่ได้นะ
ถึงตรงนี้หลายคนอาจจะบอกว่า ส่งลูกไป มหาลัยในเมืองก็ได้
ครับ...
เงินละ? ไม่ได้เรียนฟรีนะ
จบ ม6 ต่างจังหวัด หากไม่เทพจริง เข้า ม รัฐยากมากๆ
เรื่องที่ผมพูดกับเพื่อนแฟนก็เป็ฯจริง มีลูก อยากส่งลูกไปเรียนที่ดีๆใน ตัวจังหวัด
ขับมอไซค์มาส่งลูก 31+31 62 โล ไปกลับทุกวัน
ทำได้เทอมเดียว ย้ายมาเชียงใหม่ เพื่อเริ่มต้นใหม่ ช่วงนั้นปี 59 ทุกอย่างเริ่มจะพังละ
ตอนนี้พังสนิท กลายเป็นว่า ศก พอเพียงที่คิดไว้ เสียเวลาไป 6 ปีในอำเภอเล็กๆ อีก 3 ปีในเมืองใหญ่
ตอนนี้ตกงานทั้งคู่ ขายน้ำปั่นหน้าคอนโดที่อยู่
ส่วนลูกสาว...ผมออกค่าเทอมให้
เล่าให้ฟังเฉยๆครับ เผื่อได้แนวคิด
มันเหมือนๆโฆษณา อีซูซุ เลยมั้ยอะครับ
คือตอนนี้มันว่างมากเพราะโปรเจคต่างๆมันใช้เงินลงทุนซึ่งมันดูสวนทางกับสภาพ ศก เวลานี้
ใจยังคิดจะหาคอร์สเรียน ให้ได้ใบประกาศซักอัน ไปพร้อมๆกับหัดที่จะปลูกอะไรเองได้บ้าง
สำคัญที่ก้าวแรกอะครับผมว่า คิดแต่ไม่ได้ทำหงุดหงิด