เลือก กวิน แต่ถ้ามีโกสินทร์(สินทวีชัย) อีกคน ผมเลือกพี่ตี๋

เสียดายตองช่วงเเรกๆมากลูกลางอากศนีุ้ดเด่นเเกเลย สปริงข้อเท้าดีมากเเต่หลังๆเเกเหมือนไม่มั่นใจเหมือนรังเลว่าจะรับหรือทุบสุดท้ายพลาด

อ่านแล้วผมขำนึกไปถึง ศิวลึง เฉยเลย

ศิวรักษ์เมื่อก่อนนี่โดนค่อนขอดจากเพื่อนผมว่า ได้ดีเพราะกองหลัง ออสมาร์มายันตูเนส แต่ผมว่าแกก็สม่ำเสมอดีนะ

อาจไม่ว้าวแบบตอง แต่ช็อตไหนควรเซฟได้ก็เซฟตลอด ไม่ค่อยพลาดอะ

กวินจะได้จังหวะบินสวยๆ ลูกยิงไกลกินแกยาก แต่ปฏิกิริยาค่อนข้างช้า

ส่วน ศิวรักษ์ ปฏิกิริยาดี เร็ว คล่องแคล่ว

ถ้า 2 คนนี้ผมชอบโกลสไตล์ศิวรักษ์มากกว่า

แต่ถ้าโกลไทย ที่ช่วงพีคแล้วโหดสุด ผมให้สินทวีชัยนะ เซฟอุตลุด เซฟแบบเว่อร์ๆเลย

ฟอร์มพีค กวิน ชนะขาด
ฟอร์มดีคงเส้นคงวา ศิวรักษ์ ชนะขาด

ตอนนี้กวินกราฟเป็นภูเขา เลยจุดสูงแล้วเริ่มตกลง ไม่รู้เมื่อไหร่จะกลับมาได้

แชมป์ ศิวรักษ์ ตอนนี้จุดพีคกลายเป็นเส้นนิ่งๆไปละ ด้วยอายุ คงไม่ขึ้นไปกว่านี้ แต่ได้ความนิ่ง ช่วยทีมได้มาก

แค่ไม่หวือหวาเพราะยืนตำแหน่งดี คนเลยมองข้าม
ยังไงแชมป์ก็ดีกว่าตอง

ผมให้แชมป์​ แต่ก่อนแกอ่อนมากเรื่องลูกตัด​ เล่น​acl​ ติดตาเลยท้ายเกมส์​โยนเข้าไปสุดท้าย​แกก็พลาดจริงๆ​ ตองก็เป็น
แต่แชมป์​ให้แกเรื่องยืนตำแหน่ง​ รู้สึก​อุ่นใจกว่า

น่าจะกวิน ถ้าตัดจุดอ่อนเรื่องชอบตัดสินใจพลาดเวลาบอลโด่ง ก็น่าจะไม่มีจุดไหนด้อยกว่า
ศิวลักษณ์แกไม่ค่อยเล่นเสี่ยง แกไม่ค่อยออกมาตัด เลยไม่ค่อยเห็นพลาดด้วยการตัดสินใจ แต่ก็ไม่ค่อยมีจังหวะว้าว

ส่วนตัวมองว่าตอนพีคๆ ตอง แอบดีกว่านิดๆ แต่หลังจากเจ็บก็เป็นคนละคน

แต่ตอนนี้ ผมบอกเลย แชมป์ ดีกว่าค่อนข้างเยอะ ทั้งการออกไปตัดบอลกลางอากาศ อ่านเกมเล่นนอกกรอบเขตโทษ(เซนเตอร์ไทยช้าทุกคน) การใช้เท้าออกบอล ส่วนนี้สำคัญมากในฟุตบอลสมัยใหม่ที่ นิชิโนะ เอามาใช้กับทีมชาติ

ตอง บอกตรงๆบ้าฝึกแบบ hypertrophy(ขยายขนาดกล้ามเนื้อ)มากจนเกินไป เลยช้าและเลยขาดความคล่องตัว กลายเป็นเงอะงะไปเลย flexibility(ความยืดหยุ่น) ดูแย่เพราะอัดกล้ามเนื้อแดงเกินจำเป็น

ผมชอบกวินครับ ชอบตั้งเเต่อยู่ 321 เเล้วฮะ

สูงเท่ากันเลยครับ