คิดเก็บเงินได้ตั้งแต่แรกมันก็ดีครับ พอถึงจุดที่มันต้อง มีค่าใช้จ่ายรายเดือนที่สูงขึ้น ถึงตอนนั้นจะเก็บเงินยากแล้วครับ

แบบสองครับ

จบมาผมเก็บเงินน่าจะเกือบๆ 70%

ค่ากินค่าอยู่ใช้น้อยมากครับ (แต่ก็ตามสภาพนะ คือมีปาร์ตี้ สังสรรค์บ้าง ซื้อของฟุ่มเฟือยบ้าง)

ผมมาเริ่มใช้เงินก้อนใหญ่ๆ ออกรถ ฯลฯ ในปีที่ 5 ของการทำงานครับ

ส่วนตัวใช้แหลกมาหลายปีละ น่าจะเป็นแนวข้อ1 เงินเดือนไม่เคยแบ่งที่บ้าน แต่ได้โบนัสจะแบ่งที่บ้านเยอะหน่อย ถือว่าชดเชยจากที่ไม่ได้ให้เงินเดือน ส่วนเงินเก็บไม่ต้องพูดถึง 555 แทบเก็บไม่อยู่

ไม่เคยได้ใช้แบบข้อ 1

เป็นแบบข้อ 2 ตั้งแต่เดือนแรก

นานๆจะได้เที่ยวทีปีละครั้ง 2 ครั้ง

คนมีน้องภาจะเข้าใจ

ช่วงแรก 2 ครับ เก็บเงินก่อน พอได้สักก้อนนึงก็ 1 แบ่งมาใช้จ่ายบ้างซื้อโทรศัพท์ คอม นาฬิกา ชุดทำงานอะไรก็ว่าไป

จนตอนนี้กลับมา 2 อีกรอบ ทุกวันนี้ไปเดินห้างผมไม่รู้จะซื้ออะไรดี อย่างดีก็ซื้อชูครีมกลับมากินแค่นั้น

ผสมๆกันครับ บาลานซ์ชีวิตให้มีความสุขและประกันความเสี่ยงในอนาคตครับ

แต่ทั้งนั้นทั้งนี้เนี่ย ความสุขคนเราก็ไม่เหมือนกัน บางคนอาจจะมีความสุขที่เห็นตัวเลขเงินในบัญชีสูงๆก็ได้

แรกๆเก็บได้ครับ เลยมีเงินเก็บอยู่ก้อนนึง หลังๆเก็บไม่ได้เลย มันต้องใช้เงินจริงๆ ซ่อมรถเอยบลาๆ เดือนชนเดือนจริงๆครับบางที ต้องยืมเดือนอื่นมาใช้ แต่ตอนนี้เริ่มโอเคขึ้นแล้ว ก็จะเริ่มเก็บใหม่เหมือนแต่ก่อนครับ

ผมจะแบ่งเงินเป็น3 ส่วน 1 ส่วนให้ที่บ้าน 1 ส่วนใช้ส่วนตัว พวกน้ำมันพวกข้าว อีกส่วนเก็บ บางที ส่วนพวกใช้ส่วนตัวไม่พอก็ต้องหยิบจากเงินเก็บมาใช้ สุดท้ายไม่มีเก็บ 55

แล้วแต่อะ ผมไม่ค่อยมีวินัย แต่ส่วนมากจะเก็บราวๆ 60-70% รอของที่อยากได้จริงๆ

ตอนแรกผมเก็บเยอะมากสักพักเหมือนหมดแรงจูงใจในการทำงาน แบบหมดไฟไปเลย ละมาช้อบรัวๆละรู้สึกผึดเกบใหม่

ผมว่าทั้งออมเงิน+ใช้จ่ายเพิ่มความสุข อันไหนมากไปหรือน้อยไปก็จะตึงเกินไป หาจุดที่พอดีสำหรับตัวเองดีกว่าครับ ปกติเดือนๆนึงผมใช้จ่ายทั่วไป30% ออม70% บางครั้งใช้จ่ายเยอะไปหน่อยก็จะเป็นสัดส่วน50%-50%

ปล.ความสุขของมนุษย์แต่ละคนไม่เหมือนกัน และ ผมไม่มีภาระใดใด

ผมสำรวจตัวเองก่อนเช็คดูแล้วเป็นคนที่ควบคุมความอยากควบคุมตัวเองได้
เพราะงั้นเลยไม่วางแผนมาก
แค่กำหนดรายจ่ายประจำเดือนไว้
ส่วนที่เหลือเก็บหมด ถ้าอยากได้อะไรพิเศษก็ซื้อ

ผมเงินเดือนน้อยครับ 18k

เก็บก่อนเลย 3000

ค่าน้ำมัน 4000 (วิ่งเยอะครับ)

ค่ากิน+ค่าอยู่ 2500 (อยู่แบบรูหนู+กินน้อย)

ค่าโทรศัพท์+อื่นๆ 1000 (โปร599+netflix)

ที่เหลือก็ใช้จ่าย ตามวาระโอกาส กินอาหาร ตามร้านบ้าง ตามห้างบ้าง หมูกระทะบ้าง

ชอปปิ้ง ของฟุ่มเฟือยบ้างนิดหน่อย คือไม่ลำบากครับ แต่ก็ไม่ยอมเป็นหนี้แน่ๆ

ไม่มีใช้บัตรดิตครับ เงินเหลือก็เก็บไว้เป็นรายจ่ายเกี่ยวกับการดูแลรถ

ถ้าจะเที่ยวต่างประเทศ ต้องแพลนล่วงหน้า 2-3 เดือน (เพื่อเก็บตังครับ)

ผมขับรถญี่ปุ่นธรรมดา ใส่นาฬิกาจีช๊อค กระเป๋ามือสองโคลแมน

รองเท้าใส่ keen บ้างไนกี้มือสองบ้าง เสื้อก็เสื้อชาวร๊อคปกติ ตัวไม่เกินพัน

กางเกงยูนิโค่ตอนลดราคา ใส่สลับสองสามตัวแค่นี้

ปล. ผมเที่ยว ต่างประเทศ ปีละครั้ง แต่ไปแค่เอเชียนะครับ นอกนั้นเที่ยวในประเทศ ไม่ต่ำกว่า 3-4 ครั้ง

ตามนี้ +1 จ้า

แบ่งเดือนละใบเอาไว้ครบ 3 แล้วอาบน้ำเป็นรางวัลของการทำงานหนักครับ..

ส่วนเงินที่จะเก็บอื่นๆ ก็คงเหลือจากจ่าย fix cost ..
ไม่ตายตัวว่าต้องเก็บกี่ % มันเครียดเกินไปครับ

แบกแรกครับ

แต่เอาจริงค่าใช้จ่ายฟุ่มเฟือยมันก็ไม่ใช่น้อยๆนะ ถ้าใครได้เงินเดือนไม่สูงแล้วจะมาแบ่งเก็บ 20-30% ก่อน โดยที่ยังฟุ่มเฟือย มันเป็นไปไม่ได้หรอก