ผมว่ายังไงก็โทษหนักถึงหนักมาก เพราะเป็นคดีสะเทือนขวัญ โทษอาจจะถึงประหารได้เลย

ถ้าหลายๆคนเรียนหรือศึกษาวิชาว่าด้วยอาชญากรรมวิทยา จะไม่เห็นด้วยกับโทษประหารโดยยืนบนฐานของอารมณ์เป็นหลักแน่ๆครับ

ลองเป็นลูก หรือพ่อแม่ ของคนที่เสียชีวิตดู เค้าจะทำอย่างไร

ผมให้ความเห็นแบบฆ่าไป ฆ่ากลับ ไม่โกงนะ

ถ้าไม่ประหาร และ ถ้าคนตายนั้นเป็นลูกหรือพ่อแม่ผม ผมยอมไปหาซื้อปืนมารอยิ่งมันคืนจังหวะเดินกับตำรวจเดินควงเลย

เพราะสุดท้าย ผมก็ไม่โดนประหารอยู่ดี เหมือนอย่างที่โจรได้รับโทษ

ปล.ผมแค่ให้แนวคิดนะ

ลองเป็นลูก หรือพ่อแม่ ของคนที่เสียชีวิตดู เค้าจะทำอย่างไร

ผมให้ความเห็นแบบฆ่าไป ฆ่ากลับ ไม่โกงนะ

ถ้าไม่ประหาร และ ถ้าคนตายนั้นเป็นลูกหรือพ่อแม่ผม ผมยอมไปหาซื้อปืนมารอยิ่งมันคืนจังหวะเดินกับตำรวจเดินควงเลย

เพราะสุดท้าย ผมก็ไม่โดนประหารอยู่ดี เหมือนอย่างที่โจรได้รับโทษ

ปล.ผมแค่ให้แนวคิดนะ

ลองเป็นลูก หรือพ่อแม่ ของคนที่เสียชีวิตดู เค้าจะทำอย่างไร

ผมให้ความเห็นแบบฆ่าไป ฆ่ากลับ ไม่โกงนะ

ถ้าไม่ประหาร และ ถ้าคนตายนั้นเป็นลูกหรือพ่อแม่ผม ผมยอมไปหาซื้อปืนมารอยิ่งมันคืนจังหวะเดินกับตำรวจเดินควงเลย

เพราะสุดท้าย ผมก็ไม่โดนประหารอยู่ดี เหมือนอย่างที่โจรได้รับโทษ

ปล.ผมแค่ให้แนวคิดนะ

ทนายเหมือนคนเสนอเหตุผลมาคุยกันนะครับ โดยอ้างอิงกฎหมาย
สุดท้ายก็ดูกันตามเหตุและผล คนที่ตัดสินผิดถูกอีกทีคือศาล
รอดูการเปลี่ยนระบบใหม่ของกรมราชทัณฑ์ น่าจะดีขึ้นกว่าเดิมนะ

ถ้าโดนอย่างงั้นคงแค้นจัด แต่ไปยิงตอนอยู่กับตำรวจ
ยิงเสร็จต้องนอนมอบตัวเลยนะ กลัวพลาดโดนวิสามัญซะก่อน

เถียงสิว่าไม่มี

ถ้าคุณคิดแบบนั้นแล้ว ผมคงไม่เถียงครับ

เพราะคุณไม่เข้าใจหน้าที่ของทนาย

พ่อผมเป็นทนายครับ