หลักๆที่แฟนปืนประทับใจคือความทุ่มเทของมาตี้ ในเกมที่ซีเนียร์หลายคนยอมแพ้ น้องเค้ายังวิ่งไล่บอลสุดอยู่คนเดียวเกือบทุกแมทช์

มีอยู่แมทช์นึงจำได้ เหมือนทุกคนทิ้งเกมไปแล้วอ่ะมีแต่มาคี้คนเดียวที่ยังไม่ยอมแพ้ไล่บอลสุดอยู่ ทำไปทำมาซักพักซีเนียร์คงเริ่มละอายจนโอบาจากที่ตอนแรกเดินชิลๆแล้ว กลับมาช่วยน้องวิ่งไล่บ้าง

การทำประตูหาตำแหน่งของมาตี้ถึงว่ามีแววแต่ก็ต้องเก็บประสบการณ์ แต่หลักๆที่เห็นชัดเลยคือเกมรับน้องโคตรเอา
อื่นๆสปีดพอมี การเล่นพยายามหาจังหวะยิง ไม่ฝืนมาก ยังไม่ค่อยเล่นยาก

อดไม่ได้ที่จะเทียบกับยอดดาวรุ่งอย่างแรช ในตอนแรกจำได้แฟนผีบอกแรชมีทุกอย่างแววดีมาก (ส่วนเรื่องเกมรับไม่รู้แรชเอามากน้อยแค่ไหน)

ต่อมาเวลาผ่านไปเห็นว่าแรชแนวทางการเล่นเปลี่ยนไป เล่นยากขึ้นก้มหน้าก้มตาเล่นเองจนแฟนบ่น

สิ่งที่แฟนปืนตอนนี้คงต้องลุ้นต่อไปคือทัศนคติในฤดูหน้าของมาตี้จะเป็นแบบไหน ถ้าเริ่มเป็นดาราแล้วจะติดโซเชียลมั้ย เริ่มเล่นยากหรือทุ่มเทน้อยลงหรือเปล่า เส้นที่แบ่งระหว่างดาวรุ่งตลอดกาลกลายเป็นนักเตะชั้นยอดน้องจะผ่านไปได้มั้ย จะไปอยู่ในขั้นแรชฟอร์ดหรือข้ามไปสเตอริ่งได้มั้ย

อยากให้น้องเป็นแบบปาโต้เวอร์ชั่นไม่เจ็บนะ

แต่ที่แน่ใจฤดูหน้าหลายคนจะเริ่มสกรีนเสื้อมาตี้แน่นอน

ป.ล.น้องอย่าเอาไรโอล่าก็พอ

ยิ่งดูยิ่งนึกถึง RVP ผสม ซัวเรส ท่าก้มหน้าเลี้ยงนี้สุดจริงๆ

ตามรอยแค่ฝีมือพอนะครับ
ถ้าตามรอยทั้งหมดเดียวจะงอแงอยากย้ายไปแมนซินะ

ให้เทียบกัน ผมว่าไม่เหมือนซักที่เดียว อย่างที่หลายๆคนบอก น้องใจสู้มาก

ไม่มียอมแพ้ ไม่ชักสีหน้า ยิ่งพลาดยิ่งสู้ คนแบบนี้ โอกาสเจริญในอาชีพมีสูงอยู่แล้ว

แล้วจริงๆเป็นคนที่วางเท้ายิงดีมากๆ โหม่งก็ดี แทบจะทำประตูได้จากทุกระยะในกรอบเลย

กลัวมากสุดคือเรื่องเจ็บเนี่ยแหละ แล้ววิ่งเยอะแบบนี้ ยิ่งต้องถนอม

ส่วนตัวผมว่าตอนนี้โดยรวมดูดีกว่า กรีนวู๊ดไปแล้วนะครับ เรื่องทักษะลากตลุยฝ่ากองหลังความแข็งแกร่ง ดุดัน ใจสู้ แต่เรื่องความคม ไม้เขียวยังเหลื่อมนิดๆ เสียดายตอนมาทดสอบฝีเท้ากับแมนยูไม่มีใครตาถึงจับเซ็นสัญญาเลย เพชรเม็ดงามชัดๆ

ต่างแน่ๆอย่างนึงคือไม่ใช่นักเตะอังกฤษ นักเตะอังกฤษส่วนใหญ่รุ่นหลังๆจะเป็นดาวรุ่งตลอดกาลซะมาก