กดผิด

ผมว่าตีได้นะแบบเบาๆเวลาพวกนักเรียนดื้อจัดๆน่ะ แต่ไม่ใช่แรงแบบนั้น อันนั้นมันเกินปายยยยยย

ตีกูไม่กี่ที กุพยายาร่ำเรียน พยายามทำงานแทบตาย
พอกุประสบความสำเร็จเครมเป็นผลงานมึงซะงั้น

ปล. คุณครูผมทุกคนไม่เคยพูดทวงบุญคุณศิษย์ มีแต่เห็นลูกศิษย์ได้ดีก็ยินดีด้วย ผมภูมิใจที่ได้ร่ำเรียนกับคุณครูเหล่านั้น

ตีเด็กแล้วทำให้เด็กได้ดีหรอ
แล้วไอ้พวกผู้ใหญ่ที่อยู่ในคุกนี่​สงสัยตอนเด็กไม่เคยโดนตีเลย​

ผู้ใหญ่ที่โตมาในยุคนี้มันก็มีทั้งคนดีและไม่ดี​ มันแยกไม่ออกหรอกว่าดีได้โดยไม้เรียวหรือไม่

คำพูดคำจา ชั้นต่ำมาก อยากเอาไม้หน้าสามฟาดกบาลทั้งครู ทั้งป้า

ทุกวันนี้โรงเรียนผมก็ไม่ตีนะ ใช้การหักคะแนนความประพฤติ ถึงเกณฑ์ก็เรียกผู้ปกครองมารับทราบ คุยกันว่าที่นี้ไม่เหมาะกับลูกคุนหรอก ไม่สามารถปรับตัวได้ ความประพฤติไม่ดี อยากให้ย้ายออก แต่ถ้าผู้ปกครองไม่ยินยอมก็ย้ายไม่ได้ สรุปอยู่ต่อ เด็กมันก็ไม่กลัวการหักคะแนนอีกต่อไป

ทุกวันนี้อยากมาโรงเรียน10โมงก็มา อยากโดดก็โดด อยากดูดบุหรี่ก็ทำ ไม่ต้องกลัวอะไร ครูแค่เรียกเขาห้องปกครอง หักคะแนน ทำหน้ารู้สึกผิดนิดนึง เดี๋ยวก็ได้ออกมาแล้ว

ผมเป็นครูผมไม่เคยอยากตีเด็กเลย ผมพยายามพูดคุยก่อนเสมอ แต่ตอนอยู่โรงเรียนเก่าผมจะทำข้อตกลงกับเด็กที่สอนก่อนเสมอ ว่าถ้าทำแบบนี้ครูขอตีนะ(แต่ไม่ได้รุนแรงใส่อารมณ์นะ ตีให้รู้ว่าผิด)

แน่นอนอยู่แล้วว่ามันได้ผล
จะไม่ได้ผลได้ไง ใครๆก็เจ็บเป็น กลัวเป็น ใครๆก็ไม่อยากเจ็บตัว

ผมแค่มองว่านี่มันไม่ใช่วิธีการสอน แต่คือการทำให้กลัว


เราควรจะไม่ทำสิ่งไม่ควรทำ เพราะความรู้สึกที่ไม่ควรทำเพราะอะไร ทำไม อย่างไร

ไม่ใช่เรียนรู้ว่าไม่ควรทำ เพราะเดี๋ยวจะโดนเฆี่ยน หวาดกลัว เจ็บตัว


การสอนดวยไม้แบบนี้มันได้ผลอยู่แล้ว แต่มันแค่มักง่าย ไร้สมอง
บ่งบอกความไร้สติปัญญาของผู้สอน ที่ไม่สามารถถ่ายทอดวิธีคิดให้เด็กได้

จริงๆการตีควรเป็นวิธีลงโทษขั้นรองสุดท้ายก่อนการไล่ออกอ่ะครับ เฉพาะเคสที่ร้ายแรงไม่ควรเอาเป็นเยี่ยงอย่าง

การลงโทษเด็กที่ประพฤติผิดต่อสังคมในโรงเรียนก็ต้องมีขอบเขต มีข้อตกลงกันก่อนกับผู้ปกครอง ถ้าเด็กแหกข้อตกลง บางทีก็สมควรปรามบ้าง ไม่งั้นเด็กคนอื่นที่ยังไม่ได้ก่อเหตุ เห็นบทลงโทษที่เบาบางก็เอาอย่างอีก

ทำข้อตกลงไปก่อนเลย ทำผิดร้ายแรงซ้ำซากก็ตีประจานหน้าเสาธง ถ้าเด็กมันสำนึกจริงๆ คงแก้ไขตัวเองก่อนจะถึงบทลงโทษด้วยการตีละมั้ง