เจ้าของคอนโดเปิดซะทีเดียววันนี้คนสูบบุหรี่จมโคลนเลย

ขับรถเปิดกระจกแล้วเขี่ยมอไซค์ตามมาก็ซวยรับละอองหิมะขี้เถ้ารัวๆ เขี่ยป๊าบๆ ยับเลยมอไซค์

ผมเวลาเจอคนพวกนี้จะแกล้งอุทานว่า”เชี้ยเหม็นบุหรี่จากไหนว่ะ” ถ้าคนรู้ตัวก็จะรีบดับแลเวขอโทษ

เคยเจอพวกสวนกลับมาด้วยว่า”แล้วมึงจะทำไม” เกือบจะมีเรื่องกันจนคนแถวนั้นต้องมาห้าม ตอนนั้นพวกผมเยอะกว่าฮ่าๆๆ

ผมสาปแช่งในใจครับ เดินหนีก็แล้วอะไรก็แล้ว ยังต้องเจออยู่ดี
เรื่องนี้พูดยาก ในความหมายและบริบทที่ว่า ทำยังไงถึงจะหนีพวกนี้ได้ บอกเลยว่าไม่มีทางได้เพราะมันเยอะมากจริงๆ เตือนไปคนนึงก็ต้องเจออีกคนนึงตลอด แถมใช่ว่าเตือนแล้วเขาจะสนใจ มากสุดก็แค่ ณ ตอนนั้นบางคนดีหน่อย เจอดีๆเยอะนะที่เตือนแล้วก็รู้ตัวแล้วหนีไปสูบไกลๆ แต่บางพวกก็กุ๊ยจัดจริงๆ

ผมด่าแบบเต็มปากเต็มคำเลย เพราะคนใกล้ตัวอย่างพี่สนิทบางคน ญาติผู้ใหญ่ใกล้ตัวบางคนยังสูบเลยเพราะงั้นผมถึงด่าได้ว่าเรื่องนี้มันแย่จริงๆ บางคนนี่แบบไม่สนอะไรเลย บางคนอาจจะระวัง แต่ก็ไม่รู้ตัวอยู่ดีว่า ควันพวกนี้มันลอยไปได้ไกล แล้วก็ทำร้ายคนอื่นได้อยู่ดีเวลาสูบที่สาธารณะ เจอบ่อย เกลียดมาก ก็ขอให้สุขภาพคนพวกนี้มันเสื่อมๆแล้วก็ตายไวๆกันไปเท่านั้น นอกนั้นก็ได้แต่ระมัดระวังตัวเองที่ต้องคอยมารับเคราะห์จากควันบุหรี่มือสองจากคนพวกนี้ เราทำตัวเราเองให้ดีอย่างเดียวไม่พอ สังคมยุคนี้ต้องหาช่องทางตัวเองให้ไปอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ดีสุดเท่าที่จะไกลเรื่องเวรๆพวกนี้ได้ด้วย แม้จะหนีไม่พ้นก็ตามทีเพราะคนซังกะบ๊วยมันเต็มสังคมเราไปหมด

ไมเ่ป็นไรสุดท้ายคนพวกนี้มันต้องไปทรมานทรกรรมจนวาระสุดท้ายกับสุขภาพมันอยู่ดี ขอให้กรรมตามทันไวๆ

ทำงานแถวห้วยขวางเจอทุกวัน คนจีนเดินสูบบุหรี่ทางเท้า
โครตเซ็งทำไรมันไม่ได้ ถ้าคนไทยยังพอด่าได้

ผมคนนึงที่สูบ อยากบอกว่าบ้านเราการจัดการมันห่วย
สิงคโปร์ ฟุตบาทจะมีพื้นที่ตีเส้นไว้เลย ตรงนี้คือที่สูบ
หน้าห้างก็มีเส้นเหลืองตีกรอบไว้ สนามบินเค้าก็มีจัดไว้ให้
ส่วนบ้านเรา ผมเคยเจอคนแอบสูบในห้องน้ำที่ดอนเมือง
ฮา แม่บ้านมาเคาะประตูด่า
อยากใช้คำว่าดัดจริต กฏหมายห้ามสูบนั่นนี่ ปั๊มก็จะห้าม
ซื้อบุหรี่จากเซเว่นมา แล้วจะให้ไปยืนดูดตรงไหน?
งั้นเอ็งห้ามขายไปเลยดีกว่าไหม
คือ...กรูไม่รู้จะไปดูดได้ที่ไหน

ส่วนตัวไม่เห็นด้วยที่สูบแล้วทำให้คนอื่นรำคาญ
แต่ช่วยจัดการให้มันดีกว่านี้ได้ไหม?
ปล เคยยืนดูดใต้สะพานลอย เพราะไม่มีใครมาใกล้
ควันบุหรี่+กลิ่นเยี่ยว ไม่ทำใครเดือดร้อนด้วย

ทุกวันนี้ยังงง บุหรี่นี่มันมีข้อดีอะไรบ้าง
มีเหตุผลอะไรไหมที่เราควรจะสูบมัน

พวกที่ติด แม่งก็ตั้งใจให้ตัวเองติดแต่แรกทั้งนั้น
การติดบุหรี่ มันไม่ใช่โรคที่เกิดขึ้นเอง หรือเลือกไม่ได้ที่จะติดซะหน่อย

ลองสูบครั้งแรก ก็เห็นมีแต่คนไอแค่กๆ
ไม่มีทางที่จะติดได้จากการลองดูดทีแรกทีเดียวหรอก

ครั้งต่อมามันก็พยายามฝืนที่จะทนให้ได้ ด้วยจุดประสงค์คือเลือกที่จะเสพติดเองอยู่แล้ว

เจอพวกสูบตามห้องน้ำนี่ ผมสาปแช่งเลย รีบๆเป็นมะเร็งปอด แล้วหายๆไปซะ

- ไปบ้านดำของอจ.ถวัลย์ ดัชนี ป้ายห้ามสูบบุหรี่ก็มี นี่แกสูบหรา
- ไปพระตำหนักดอยตุง ระหว่างทางเดิน ไปพระตำหนัก มันก็สูบบุหรี่ แต่พอคนมามันแอบซ่อนในมือ
ทั้งสองเคสคือ พี่จีนทั้งคู่

ยิ่งเดี๋ยวนี้เจอพวกบุหรี่ไฟฟ้าควันโขมง ที่ชอบคิดว่าสูบที่สาธารณะก็ได้ไม่ใช่บุหรี่จริง. ไอ้เราเดินผ่านนี่จะอ้วก

เข้าใจเลยครับ ยิ่งช่วงอากาศดีๆ นะ

ออกมาสูบกันนั่งสูบสบายใจเฉิบ

หน้าป้ายรถเมล์งี้ คนยืนรอเต็ม

ช่วงป่วยไปโรงบาลนะ มานั่งสูบกันหน้าป้ายรถเมล์ รับอากาศเย็นๆ

ต้องใจ....ขนาดไหน? เด็กๆ คนแก่ยืนรอรถเมล์

ผมนี่ต้องหนีเลย โบกขึ้นแท็กซี่ก็ได้

ไอพวกที่สูบในที่สาธรณะแล้วพ่นควันทำคนอื่นต้องสูดดมไปด้วยเนี่ย ผมมองเป็นขยะสังคมรูปแบบหนึ่งเลยหละ

ขยะจริง พวกที่สูบไม่เป็นที่อ่ะ

ถึงสูบเป็นที่แต่โชยมาที่ที่ ไม่ควรสูบก็ไม่ไหวอ่ะ

อยู่บ้านเดียวกับคนสูบบุหรี่นี่ เห้มาก จะเปิดหน้าต่างนอนก็ไม่ได้ แม่งออกมาดูดทั้งคืน

นึกย้อนไปสมัยมหาลัย เวลาดื่มกันผมกับเพื่อนๆจะนั่งดื่มกันในบ้านก็ดูดแม่งในบ้านนั่นแหละ
มีคนไม่ดื่มไม่สูบสองคนนั่งอยู่ชั้นบน สงสารแม่งแทนเลยผม แต่มันก็มาขอตรงๆแหละว่าให้ไปสูบนอกบ้านได้ป่าว

เคยนั่งทำงานกับเด็กที่สูบบุหรี่ ถึงมันไปสูบในสวน เดินมาแม่งยังติดตัวมาอยู่ดีเห้อ
ทำไมเราต้องมาทนนะ

ไม่ได้จะแซะหรือแขวะคนสมัยนี้นะ

แต่เห็นคนสมัยนี้โวยวายเรื่องควันบุหรี่ในที่สาธารณะ แล้วลองนึกย้อนกลับไปสัก 30-40 ปีที่แล้ว คนสมัยนั้นคือดูดควันบุหรี่กันเป็นปกติเลย ขนาดมีคนสูบในห้องทำงาน คนไม่สูบก็ยังเฉยๆนั่งดมกันเป็นปกติซะงั้น

คนสูบบุหรี่ส่วนใหญ่ต่อมหาสถานที่สูบเค้าพังครับ

เค้าก็จะมีข้ออ้างนู่นนี่ไปเรื่อยว่าหาที่สูบยาก แล้วก็จะสูบในที่ไม่ควรแบบไม่รู้เอาอะไรคิด

เหมือนพี่ที่ทำงานผมเล่าเลย นั่งดูดปุ๊ยๆตอนทำงานหรือประชุม แก๊งสเตอร์จัด