LuLLaZZx พิมพ์ว่า:
darklike พิมพ์ว่า:
LuLLaZZx พิมพ์ว่า:
ผมกำลังสงสัยอยู่
ยุคป๋าอะ เจอโบลตันแมนยูยังรับแล้วสวนเลยนะ จริงๆเกมที่เน้นครองบอลไปเรื่อยๆจนได้ยิงนี่น้อยนะ แมนยูอาศัยการเข้าทำฉาบฉวยมาตลอดอยู่แล้ว
ที่สงสัยคือ ตอนนั้นป๋าทำยังไงให้ทุกทีมที่เจอแมนยูรู้สึกว่า การบุกใส่แมนยูเป็นเรื่องที่ดี ได้หว่า
ทุกทีมกลัวแมนยู ทุกทีมมาเล่นรับโต้กลับ บางทีมมาหวังเสมอด้วยซ้ำ แต่แมนยูก็สามารถหาจังหวะการเข้าทำเร็วจากการโต้กลับได้กับทุกทีมเลย
ในความทรงจำผมเหมือนป๋าจะไม่รับสวนนะครับ ใช้แผนนี้เฉพาะทีมใหญ่ หรือ ทีมที่รู้ว่าคนรองบอลสู้ไม่ได้แน่ๆ แต่จำได้ว่าป๋าทะลวงทีมรับลึก หรือ ทีมสวนกลับด้วยการโยนและมีตัวส่องแถวสอง
ป๋าไม่ได้เน้นรับครับ แต่จะมีจังหวะที่ลงไปรับเพื่อรอสวนอยู่ทุกเกม
ไปดูไฮไลต์ประตูย้อนหลังของสโมสรดูครับ คนพากษ์จะใช้คำว่า soaks up the pressure บ่อยมาก ก็คือรับรอจังหวะ แล้วสวนได้ประตู
ถ้าในเวลาทีมนำ ผมไม่แปลกใจนะ
แต่เวลาที่สกอร์มันยังเสมอ ป๋าทำยังไงให้อีกฝั่งมันบุกจนแมนยูมีพื้นที่สวนได้
แต่การเจาะทีมที่ตั้งโซนรับลึกป๋าทำได้ดีอยู่แล้ว แค่ประตูที่มาจากการสวนกลับกับทีมเล็กๆก็มีอยู่ไม่น้อยเลย
ผมเห็นด้วยนะ สมัยเซอร์อเล็กซ์ก็ไม่ใช่ระบบทีมที่เล่นครองบอลจ๋า ขี่ด้วยการครองบอล ผ่านบอล คุมเกมอะไรแบบนั้น เป็นระบบโต้กลับเช่นเดียวกัน เรามาครองบอลจ๋าเลยก็ยุคฟานกาวนั่นแหละครับ แต่ยุคเซอร์อเล็กซ์ที่ทำได้ดีและเป็นภาพติดตาว่าเราเล่นเกมบุกเพราะเกมรุกโต้กลับเราหลากหลาย และมีประสิทธิภาพมากและรุกได้ทุกทาง
อย่างทางปีกซ้ายขวาพอตัดบอลได้ปุ๊บถ้าขึ้นซ้ายกิ๊กส์นี่เลี้ยงสปีดหลบซ้ายหลบขวาก่อนเลยวูบวาบมากและเข้าไปเปิดแบบมีทีเด็ดทีขาด ส่วนถ้าทางขวาเป็นเบ็คที่แม้ไม่เร็ว แต่พอได้บอลสามารถครอสบอลได้จากทุกตำแหน่งแบบแม่นๆ ข้ามผู้เล่นฝั่งตรงข้ามที่พยายามเข้ามาบล็อคได้ตลอด (จนมีสกู๊ปข่าวต่างประเทศเกี่ยวกับการวางเท้าเปิดบอลของเบ็คว่าทำยังไงที่บอลโค้งหนีผู้เล่นที่มาบล็อกได้ทุกที) แล้วมันแม่นแบบเข้าตีน เข้าหัวกองหน้า กองกลางที่อยู่ในตำแหน่งที่จบได้ หรือพอลูกถึงแดนกลางก็มีสโคลส์ มีคีนที่สามารถรับและวิ่งสอดเข้าไปยิงหรือต่อบอล หรือไม่ก็ยิงไกลๆ ตูมเข้าไปเลย ซึ่งจะเห็นว่าเรามีปีกที่คล่องหรือวางบอลแม่นทั้งนั้น ตั้งแต่ชาร์ป กิ๊กส์ แคนแคน เบ็ค โด้ นานี่ บลอมควิสต์
คือการเล่นแบบเซอร์อเล็กซ์ที่ทำให้ติดตาติดใจจนคิดว่ายูไนเต็ดเล่นรุกมันเป็นเพราะเราขึ้นบอลแล้วได้จบ ซึ่งคือสิ่งที่เซอร์อเล็กซ์เคยให้สัมภาษณ์ว่าถ้าขึ้นบอลไปสุดท้ายต้องให้ได้ยิงเข้าไม่เข้าอีกเรื่อง มันเลยดูอันตรายเกือบทุกจังหวะที่ได้ขึ้นบอล และแดนกลางเราก็แน่นแย่งบอล พัวพันเก่งมาก ไม่ใช่แค่คีน แต่เรามีทั้ง เฟรช โอเชีย คาริก ฮากรีฟ มันทำให้ดูเหมือนว่าทีมเราไม่ถูกกดแบบรับจ๋าแล้วรอสวนอย่างเดียวขนาดนั้นครับ ซึ่งเวลาเล่นกับปืนใหญ่มันเลยสูสีและมันมากเพราะกลางแน่นและปะทะหนักไม่ยอมกันเช่นเดียวกัน
ดังนั้นถ้าบอกว่ายูไนเต็ดเล่นแบบครองบอลเหนือกว่าหรือเน้นรุกใส่คู่แข่งเป็นหลักในยุคป๋า ผมเห็นต่างนะ เกมรุกของยูไนเต็ดที่ทำให้ผมชอบมันอยู่ที่พอได้รุกสวนกลับแล้วมันดุดันและรุกได้ทุกด้านนั่นแหละทั้งด้านข้างและตรงกลาง ภาพคล้าย ๆ 35 นาทีแรกของเกมกับซิตี้เมื่อคืนแต่จะไม่ถูกครองบอลใส่ขนาดนั้น (ที่เห็นโดนครองบอลเหนือกว่ามากๆ ก็ทีมบาเยิร์นในรอบชิงยูโรเปี้ยนคัพ และบาร์ซ่านั่นแหละ) ยูไนเต็ดในยุคเซอร์เวลาครองบอลจะไม่ค่อยมีผู้เล่นกล้าเพลสหนักๆ เท่าในยุคนี้ (ในลีก) เพราะหลายคนในตอนนั้นจ่ายบอลค่อนข้างแม่น คือถ้าวิ่งเข้ามาแล้วแย่ง กดดันแต่ไม่ได้บอล บอลจะถูกจ่ายแม่นๆ หลุดไปแดนหน้าง่ายมากครับ