พ่อแม่ลำบากมาตลอดชีวิต ถ้าการเห็นลูกเรียนจบได้ปริญญาคือความฝันความสุขของเขา ท่านก็ทำให้เขาเถอะ

เคยเห็นหลายๆคนเริ่มเรียนปี 1 ตอนอายุ 30 ทั้งมหาลัยปิด มหาลัยเปิด

คิดถึงเพื่อนผมเลยอีกคน เรียนมาด้วยกันยันขึ้นปี 4 มหาลัยผมเรียน 3 เทอม เรียนไปแล้ว 2 เทอม แล้วเทอม 2 เนี้ยะมีติด f เยอะเพราะต้องกลับบ้านไปช่วยทำงาน สุดท้ายไม่มีตังเรียนต่อ กลับบ้านยาวเลยทุกวันนี้ยังไม่จบ ถ้าจบมาการันตีมีงานทำแน่นอน

สู้ๆครับ ถ้าไม่ชอบเรียนจริงๆก็ต่อรองพ่อท่านเหลือ ป ตรีพอ

ส่วนไปอยู่หอนี่ ผมว่าโอกาสจบน้อยกว่าอยู่บ้านอีกนะ เพราะหอมันอิสระมาก แล้วเราจะตืดเพื่อน ถ้าได้เพื่อนดีก็ดีไป ถ้าเพื่อนไม่เรียนนี่เป๋ยาวๆเลย

เรียนสาขาที่มันง่ายๆครับ

แล้วก็หาเพื่อนเรียนเก่งที่สุดในห้องเลยครับ จะได้ลากกันเรียนจบ อยู่หออาจเป็นดาบ 2 คม

แนะนำว่าควรกลับไปเรียนครับ เข้าเรียนระบบเปิดก็ได้ครับ ม.ราม มสธ. ค่อยๆทยอยลงทะเบียนตามกำลังทรัพย์ สู้ๆครับ

คิดได้ช้าแต่ก็ยังดีกว่าไม่ได้คิดนะครับ สู้ๆครับ ความยากจนมันน่ากลัวนะครับ วันใดวันนึงที่คุณต้องเผชิญและใช้ชีวิตอยู่บนโลกใบนี้คนเดียว ไม่มีใครคอยช่วย มันลำบากนะครับ อย่างน้อย ป.ตรี มันไม่ใช่ทุกอย่างก็จริงอยู่ แต่ก็ปฎิเสธไม่ได้ว่ามันเป็นส่วนสำคัญในชีวิต อนาคตคุณจะต้องเจอคนอีกมากมาย และคำถามที่จะต้องเจอไปทั้งชีวิตคือ คุณจบอะไรมา สู้ๆครับ จบช้ายังดีกว่าไม่จบนะครับ

ผมอายุ30กว่ายังต้องไปเรียน ป ตรีวันอาทิตย์
เทอมหน้าโดนค่าเทอมเกือบ 45000 แทบร้อง


ด้วยตัวเราเองเรามองว่า จบ ปวส ทำงานเป็นนายช่างก็พอแล้ว

พอเข้าสักวันๆถึงจุดอิ่มตัวอยากอัพเงินเดือน เราเอา ปวส ไปยื่นไม่ได้ เพราะผู้ใหญ่ไม่ยอม มันขัดกับหลักองค์กร อย่างน้อยๆต้อง ป ตรี ก่อนเท่านั้น เขาถึงจะอัพให้แบบจะทันทีเลย

ซึ่งบางครั้งสิ่งที่เราคิดว่าใช่อยู่แค่นี้ก็อยู่ได้บางทีมันก็เป็นความคิดที่ผิดเหมือนกันนะ เพราะเราคิดของเราอยู่คนเดียว ฝ่ายบริหารสูงๆเขาไม่คิดด้วยนี่.....

เป็นกำลังใจให้ครับ ผมเองก็พึ่งเริ่มเรียน ปวส ตอน อายุ 24 ครึ่งปีนี้ก็จะจบแล้ว ผมทำงานแต่เด็กแต่ติดเที่ยวติดเล่นมาก จนวิชาที่ผมไปลงเรียนราม(ไม่เชิงไม่จบแต่วิชาที่ลงต้องเข้าไปเรียนเลยหยุดเรียนเอาดื้อๆเพราะไม่มีเวลา) พึ่งมาสำนึกได้ไม่นาน จบแล้วผมคงต่อ ป.ตรีภาคพิเศษไปอีก

เป็นกำลังใจให้ครับ

เท่าที่อ่านออกแนวขี้เกียจมากกว่าหมดไฟนะครับ

ไม่กู้ กยศ ล่ะครับผมก็กู้เรียนตอนนี้ใช้หนี้หมดแล้ว

มาแนวเดียวกับผมเลย สายเอาตัวรอด งานกลุ่มก็ไปเกาะพวกเรียนเก่งๆ
ใกล้สอบก็ไปนั่งฟังเขาอ่าน ให้สาวๆติวให้

เรียนจบแล้ว มาบอกด้วยนะครับ

ขอให้ประสบความสำเร็จ ...ยินดีล่วงหน้าครับ

ผมที่บ้านขัดสนครับแต่ก็ขายทรัพย์สมบัติเรียนจบมาก็ได้งานที่มีความสุขแต่ไม่มีตังค์
ผมเข้าใจนะแต่ละบ้านก็จะมีปัญหาไม่เหมือนกัน ดังนั้นในมุมมองผมถ้าผมเป็นแบบคุณผมจะลองไปต่างประเทศดูมันน่าจะช่วยอะไรได้หลายๆอย่างไม่ว่าจะเป็นประสบการณ์หรือสังคมใหม่ๆไม่ซ้ำเดิม มันอาจจะช่วยให้คุณรอดพ้นออกจาก Comfort Zone ไปได้และพัฒนาตัวคุณเองไปในทางที่ดีขึ้น หา Passion ใหม่ๆที่คุณไม่เคยพบในไทยมาก่อน สู้ๆนะครับ

ตอนแรกผมติดอยู่ 15ตัว+ อย่างน้อยเรียนต้องติด 2-3 ตัวทุกเทอม
เพราะติดเกมส์เหมือนท่านเลยครับ จนวันนึงครอบครัวบอกจะส่งไม่ไหวแล้วนะ
หลังจากนั้นผมก็พยายามตั้งใจเรียนจนแทบไม่ตกเลยแต่ละเทอม
แล้วก็พยายามลงเรียนแก้ทุกเทอมเลย จนมาทะเลาะกับเพื่อน
โดนรุมแบน เพราะเรื่องการเมือง(รวมหัวกันแบนผมทั้งๆ ที่หลายคนในกลุ่มคิดเหมือนผม แต่ไอนี่เป็นหัวโจก) กลายเป็นว่าผมกับไปเฟลกับทุกอย่างจนเหลือ 4-5 ตัว
เก็บตัวอยู่ในโลกเกมส์ จนแบบย่าป่วยเป็นมะเร็ง เขาอยากให้ผมจบก่อนเขาจะเสีย
ผมเลยพยายามเปลี่ยนตัวเอง(แต่ก็ยังขี้เกียจอยู่ 55 ) ตอนนี้เหลือ 2 ตัวจะจบแล้วครับ
เทอมนี้ถ้าเปิดหมู่เรียนได้หมดก็คงจะจบแน่นอนแล้ว เหลือแต่หาตังมาจ่ายค่ารักษาสภาพ
อ้อ ผมอายุ 25 แล้วนะครับ เพื่อนไปทำงานหมดแล้ว เห็นเขาได้งานทำแล้วก็เฟลๆ ครับ
บางทีก็เลือก อันฟอลไปบ้างเราจะได้ไม่เครียด สู้ๆ นะครับ

ลืมไปเลย มีช่วงนึงผมติด bdo มาก เล่นจนแบบเวลาไปไหนก็พอมีคนรู้จักบ้าง
อยุ่ๆ มีช่วงที่ไม่มีตังจ่ายค่าเทอมเลยครับ เพราะที่บ้านไม่มีเงิน พ่อก็ไม่ส่ง
ค่ากินก็ไม่มีต้องเอาค่าเทอมที่ย่าโอนมากิน จนสุดท้ายไม่มีเงินจ่ายค่าเทอมครับ
ผมเลือกจะขายไอดีเกมส์ที่ผมรักมากๆ ไป ไอดีนี้เล่นกับแฟนด้วย นั่งร้องไห้กันทั้งสองคนเลย แต่เราไม่มีทางเลือกแล้ว ยังไงก็ขอให้ท่านเลือกทางที่ถูกต้องนะครับ

จริงๆไม่ต้องเรียนก็ได้คับ แต่ท่านต้องทำอะไรเป็นชิ้นเป็นอัน แสดงถึงคุณค่าของตัวเอง ชีวิตคุณโคตรน่าอิจฉานะ ในมหาลัยมีหลายอย่างให้เรียนรู้ ลดอีโก้เพิ่มคุณค่าให้ตัวเองแค่นี้ทำได้ไม่ต้องนึกถึงเรื่องเรียนก็ได้