ประสบการณ์คือสิ่งที่โอเล่ ไม่มี รองลงมือคือ กึ๋นของการแก้เกมส์ ทุกครั้งที่โดนยิงนำ กล้องแพลนไปจับที่สีหน้า มันว่างเปล่าจริงๆ รู้ทั้งรู้ว่าเกมส์เป็นรองก่อนจะโดน แต่นั่งเฉย เหมือนไม่เดือดร้อน

ผมมองว่า ถ้าคนมันพยายาม ไม่จำเป็นต้องมีมาด มันต้องดิ้นรนทำทุกอย่างเพื่อแก้ไข ไม่ใช่รอในห้องแต่งตัว

จริงๆ ดันเด็กก็ดันไม่สุด จะบุกเอาประตูคืนก็ไม่กล้าแลก เปลี่ยนตามตำแหน่ง บ่งบอกถึงความขี้ขลาดได้เป็นอย่างดี หรือบางทีบอลเสมอก็ไม่กล้าโหมเอา 3 แต้ม กลัวโดนสวนแพ้ไรงี้ คือทุกวันนี้ยังไม่เห็นข้อดีของโอเล่เลย

คือถ้าจะใช้เด็ก มันต้องมีซีเนียร์ที่มีความเป็นผู้นำในทีม คอยคุมในสนาม ซึ่งไม่มี

แล้วถ้าไม่มี โค้ชมันก็ต้องมีความฉลาดในการสอนเรื่องแทคติก การบริหารคน คอยคุมภาพรวม ซึ่งก็ไม่มี

สรุป ไม่มีอะไรเลย

เอาอยู่ทางเดียว ปอดแหก

เล่นในบ้าน ปรับเทคติค ด้วยการเป็นตัวแบบตำแหน่งต่อตำแหน่ง

โคตรกระจอก โคตรไร้สมอง

ลองอ่านบทสัมภาษณ์หลังเกมเมื่อคืนสิครับ รู้เลยว่าโคตรกลวงอ่ะ

- ดาวรุ่งฟอร์มไม่สม่ำเสมอเป็นเรื่องปกติ (ที่ไม่ปกติคือมันกากมากกว่าดีโว้ย)

- เรื่อง top 4 เป็นเรื่องอนาคต ปล่อยให้เป็นไปตามทางของมัน (คิดได้แค่นี้จริงๆเหรอ???)

- เราคุมเกมไม่ได้นะ แต่เราไม่รู้จะทำยังไง (อ้าว!! แล้วมึงไม่วางแผนมาเหรอ??? ไม่แก้เกมเหรอ???)

แค่นี้สำหรับผมมันก็เห็นทัศนคติชัดเจนแล้วว่าไม่มีความเป็นแชมป์เลย กระจอกที่สุด

ยามด้วยเหรอท่าน