เรื่องพระเอกนี่ ผมมีสันนิษฐานเกี่ยวกับกระบวนท่าฮิโนะคามิคางูระอยู่อย่างนึงครับ
จากที่มีflashback ความทรงจำของทวด (หรือทวดของทวด) ของพระเอกได้พูดคุยกับโยริอิจิ (น่าจะนะครับ คิดว่าคงไม่ใช่นิชิมัตสึหรอก) ซึ่ง โยริอิจิได้กล่าวว่าเขาเสียใจที่ไม่มีผู้สืบทอดวิชาดาบของเขา ทวดของทันจิโร่เลยกล่าวว่ามีสิ่งใดให้เขาได้เพื่อเชิดชูวีรกรรมของซามูไรผู้นี้หรือไม่ ฮิโนะคามิ คางูระจึงน่าจะเป็นสิ่งที่ส่งต่อรุ่นต่อรุ่นของตระกูลคามาโดะเพื่อเชิดชูสิ่งที่โยริอิจิได้ต่อสู้ปราบอสูรมาโดยกระบวนท่าที่ร่ายรำก็คือกระบวนท่าปราณตะวันของโยริอิจินั่นแหละ พระเอกที่สืบทอดท่าร่ายรำนั้นรุ่นต่อรุ่นอยู่แล้วเลยใช้ได้ (แต่ก็มีตอนที่สู้กับคาคิเหมือนกันที่เพิ่งเปลี่ยนปราณมาจนร่างกายรับไม่ไหว)

ส่วนไอ้สองตัวที่เหลือนี่เห็นด้วยอย่างยิ่งครับ เหมือนซากุรางิเพิ่งเริ่มเล่นบาสได้แปปเดียวแต่ไปสูสีกับพวกที่เล่นมานาน ไอ้สองตัวนี่ผมว่าเกินหน้าเกินตาพระเอกอีก ปราณเทพทรูก็ไม่ใช่ด้วย หมูป่านี่ก็คิดกระบวนท่าเองได้เป็นสิบๆท่า ส่วนไอ้หัวเหลืองนี่ไปใหญ่เลย
ที่ผมบอกว่าเรื่องนี้คุมscaleพลังได้ดีคือ ที่ผ่านมาอสูรจันทราข้างขึ้น จะไม่ถูกจัดการด้วยนักล่าอสูรเพียงคนเดียว (ต่อให้เป็นเสาหลักก็เถอะ 1-1 ก็ยังจัดการไม่ได้) แต่พอไอ้หัวเหลืองมาสู้ดันอัจฉริยะคิดกระบวนท่าที่ 7 (ปราณอัศนีน่าจะมีแค่ 6 ท่านะครับ)ขึ้นมาจัดการศิษย์พี่มันได้

OK ผมแถให้ ไกคาคุมันประมาทถือว่าตัวเองเป็นอสูรที่เหนือกว่าศิษย์น้องขี้แยที่ใช้ได้กระบวนท่าเดียวนั้นหลายขุม รวมทั้งมันเพิ่งมาเป็นอสูรได้ไม่กี่ปี ต่างจากอสูรจันทราข้างขึ้นตัวอื่นๆที่เป็นมานับ100ปีแล้ว (แต่ก็นะ อสูรข้างขึ้นนะเห้ย มุซันมันยอมรับฝีมือจนให้อันดับเชียวนะ)