สมัยนั้น ผมด่าแกเยอะนะ ตอนนี้ผมยอมรับ ว่าคิดถึงแกจริงๆ มันไม่ใช่แค่ว่าเอามาเป็นโค้ชอ่ะ มันเหมือนเอาไอดอลนักบอลมาปลุกใจนักเตะ ถ้าถามถึงฝีเท้่านักเตะ ก็ไม่ได้ดีขึ้นหรอก ดูเหมือนแย่ลงด้วยซ้ำ แต่คนที่จะปลุกใจ ผมไม่เห็นจริงๆ ทั้งราเยวัช ทั้งโน๊ะ เห็นยืนติ๋มๆอยู่ข้างสนาม ถึงจะเป็นโค้ชที่เก่ง แต่ก็คงปลุกใจนักเตะไม่ได้เท่าพี่โก้ แล้วที่แกเอาชุดเดิมลง ตอนนั้นผมก็ด่าเหมือนกัน แต่ตอนนี้ผมพอเข้าใจแกแล้ว ว่าแกอยากเอานักเตะที่เล่นด้วยกันตลอด และรู้ใจกันมาลงแข่ง อารมณ์เหมือนแกจะปั้นเป็นยุคดรีมทีม แต่เราดันเอาไปเทียบกับบอลฝรั่ง ที่ยึดตามฝีเท้าในสโมสร จนลืมไปว่า นักเตะเราไม่ได้เก่งขนาดนั้น มันต้องอาศัยความรู้ใจเป็นพื้นฐาน ซึ่งจะเห็นเลยว่า ในอาเซียนแทบจะกดอยู่เกือบทุกเกม แต่หันมาดูตอนนี้ เจออาเซียน ต้องลุ้นแล้ว ลุ้นอีก

อีกเรื่องที่ผมเห็นชัดเจนในชีวิตจริงของผมคือ ญาติพี่น้องดูบอลไทยน้อยลง เพราะผมอยู่บ้านยาย ซึ่งมีญาติพี่น้อง อยู่กันหลายคน ตอนสมัยพี่โก้ ทั้งพี่ป้า น้า อา มารวมกันหน้าทีวี แต่หลังจากพี่โก้ไป ก็เหมือนค่อยๆหายไปเรื่อยๆ จนตอนนี้มีผมดูอยู่คนเดียว คนอื่นนั่งกดโทรศัพท์เล่น ไม่สนใจบอลเลย คิดแล้วก็เศร้านะ ถึงพี่โก้จะไม่ใช่โค้ชที่เก่ง แต่แกทำให้คนอื่นที่ไม่ใช่ ชายไทย วัยรุ่น หันมาเชียบอล ผมว่าแกก็ไม่ธรรมดาเหมือนกันครับ  

เอ่อออ ทีมอื่นเขาก็พัฒนาขึ้นนะครับ  

เขาพัฒนาขึ้น แต่เราไม่พัฒนาไง เพราะคิดแต่แบบนี้แหละ สมัยพี่โก้ทำมาเหนือกว่าชาติอื่นชัดเจนแล้ว โค้ชใหม่มา มันต้องพัฒนาออกไปดิ อันนี้ปล่อยเขามาไล่ทัน แปลว่าเราหยุดพัฒนาไง  

เขาพัฒนาขึ้น แต่เราไม่พัฒนาไง เพราะคิดแต่แบบนี้แหละ สมัยพี่โก้ทำมาเหนือกว่าชาติอื่นชัดเจนแล้ว โค้ชใหม่มา มันต้องพัฒนาออกไปดิ อันนี้ปล่อยเขามาไล่ทัน แปลว่าเราหยุดพัฒนาไง