รีวิวงานCherprang ‘s Fanmeet-Me and My Cats 17/11/2019
(จากความรู้สึกของแถวหน้าสุดติดขอบเวทีจ้า (ขิงหน่อย) เมี๊ยววว )
เป็นงานที่ผมเฝ้ารอและตื่นเต่นกับมันมาก ถึงขนาดที่ว่าเมื่อวานผมตื่นตั้งแต่ 6 โมงเช้า
แต่งานมันเริ่ม 16.00 จะตื่นมาทำแมวอะไรก็ไม่รู้ งานนี้จัดที่ MCC Hall เดอะมอลล์บางกะปิ
เปิดขายบัตรตั้งแต่วันที่ 18 ต.ค. จนสุดท้ายแล้วก็ไม่ Sold Out แฮะ แต่เหลือแค่ 9 ใบ (จาก 2800 ใบ)
ด้วยแต้มบุญของผม + เพื่อนๆที่ช่วยเหลือทำให้ผมกดบัตรแถวหน้าสุดได้เป็นผลสำเร็จ
.
เริ่มงานด้วยวิดีโอแนะนำกฎต่างๆในการรับชม โดยที่เฌอมาแนะนำเอง
แค่วิดีโอแนะนำกฎก็เรียกเสียงกรี๊ดได้ลั่นฮอลล์แล้ว (รวมถึงผมด้วย)
.
โชว์แรกเริ่มต้นด้วยการเล่นไวโอลินของเฌอพร้อมกับ Live Band และวงเครื่องสาย (เรียกไม่ถูกอ่ะ)
ด้วยเพลง 365 วันกับเครื่องบินกระดาษ ขอเสริมหน่อยนึงเรื่องไวโอลิน มันคือสัญญาใจระหว่างเฌอกับแฟนคลับ
เพราะเฌอเคยรับปากไว้ว่าจะเล่นให้แฟนๆดูแต่ก็ไม่มีโอกาสและเวลาที่พอเหมาะสักที
จนกระทั่งงานนี้แหละมันเหมาะสมที่สุดแล้ว (งานเดี่ยวของตัวเองทั้งทีเนอะ)
จริงๆจะพูดว่าเพราะไวโอลินนี่แหละที่ทำให้เกิดงานในครั้งนี้ได้ก็ไม่ผิดมากนัก
เล่นไวโอลินไปได้ครึ่งเพลงก็สลับมาเป็นร้องด้วยเนื้อเพลงญี่ปุ่นสลับกับเนื้อไทยจนจบเพลง
เป็นการเปิดตัวที่ผมเซอร์ไพรส์มาก
เพราะไม่คิดว่าเฌอจะเล่นไวโอลินตั้งแต่โชว์แรก เรียกเสียงปรบมือได้เกรียวกราวตั้งแต่โชว์เปิดหัวเลยทีเดียว
.
เปิดตัว Guest คนแรกได้แก่ อิซึรินะ CGM48 ด้วยการร้องเพลง Reborn เวอร์ชั่น Live Band ร่วมกัน
เป็นอะไรที่ดีมากที่ได้ฟังเพลงของ BNK48 แต่ดนตรีเป็นแบบ Live Band ฟิลลิ่งมันเต็มอิ่มกว่ามากๆ
.
เริ่มกิจกรรมแรกคือการจำลองงานจับมือมาไว้บนเวทีด้วยการสุ่มผู้โชคดีจำนวน 3 คน
แต่ผิดพลาดทางเทคนิคนิดหน่อยทำให้ได้ไปทั้งหมด 6 คน
ปกติเราสามารถจับมือได้แค่ 8 วิ แต่บนเวทีนี้ได้ถึง 20 วิ โดยมีอิซึรินะเป็นคนจับเวลา
และที่สำคัญคือต้องพูดออกไมค์ด้วย!!! ไม่ต้องถามว่าแต่ละคนเสียอาการกันขนาดไหนนะครับ 555+
.
คั่นด้วย VTR ที่ให้ฟิลลิ่งเหมือนเราได้ไปเที่ยวกับเฌอและทำกิจกรรมด้วยกัน ที่แรกเป็นที่ Chocolate Ville
โดยเป็นการไปถ่ายรูปเล่นด้วยกล้องฟิล์มให้กันและกัน (นั่งเขินกันตัวบิดตัวงอ)
.
โชว์ที่สองเป็นการเปิดตัวเพลงรองของซิงเกิ้ลที่ 7 เป็นที่แรก เพราะว่าเพลงนี้เป็นเพลงเดี่ยว(solo)ของเฌอนั่นเอง
เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์ Real Me ของ BNK48 (น่าจะเข้าฉายต้นปีหน้า)
มาร้องโชว์ก็ว้าวแล้วแต่ที่ว้าวกว่าคือเนื้อเพลงเป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด
ร้องไปได้ครึ่งเพลงก็ถึงเวลาเปิดตัว Guest คนที่สองได้แก่ จิ๊บ BNK48 ขึ้นมาร้องเพลงร่วมกัน
เพลงนี้เฌอมาเฉลยตอนหลังว่ายังไม่มีชื่อเพลงเลย หรือจะให้แฟนๆตั้งให้ดี
.
กิจกรรมที่สองเป็นการสุ่มผู้โชคดี 5 คน แล้วเฌอจะโทรไปหาและคุยด้วยเดี๋ยวนั้นทันที
ด้วยเหตุผลที่ว่าอยากได้ยินเสียงแฟนๆจากทุกโซนเลยขอโทรไปหาละกัน
ซึ่งผู้โชคดีหลายคนถึงกับร้องไห้พูดอะไรไม่ออก จะมีสักกี่ครั้งในชีวิตกันนะที่เฌอจะโทรไปหา
ไอนี่ก็นั่งกำโทรศัพท์แน่นเลยแต่ก็ไม่มีสายเรียกเข้า ฮืออออออ เป็นเศร้า
.
คั่นด้วย VTR ไปเที่ยวคาเฟ่แมวกับฌอ (ส่วนตัวคือชอบอันนี้ที่สุดแล้วน่ารักมากกก)
.
เปิดตัว Guest คนที่ 3 (และอีก 1 ตัว) ได้แก่ ฝ้าย BNK48 และเจ้าหมูเด้งแมวของฝ้าย
ก่อนเริ่มโชว์ที่สามมีการเกริ่นเล็กน้อยของเฌอและฝ้ายว่ามีอยู่วงนึงที่เราสองคนชอบมาก
เลยอยากเอาเพลงของเขามาร้องที่นี่ ซึ่งวงนั้นคือ One Ok Rock
และเพลงที่หยิบมาร้องร่วมกันในโชว์นี้คือเพลง Wherever You Are
มันเกินกว่าที่ผมคิดเอาไว้มากที่หยิบเอาเพลงนี้มา ว้าวววว (ว้าวอีกแล้ว 555+)
เท่าที่ผมรู้มางานนี้น่าจะเป็นงานแรกของตระกูล 48G ที่ใช้เพลงของวงอื่นมาขึ้นโชว์ ว้าวไหมล่ะ
.
กิจกรรมที่สามมีชื่อว่า “รู้จักกันเบอร์ไหน” โดยสุ่มผู้โชคดีขึ้นมาตอบคำถามบนเวที 10 คน
คัดออกไปเรื่อยๆจนเหลือผู้ชนะเพียงคนเดียว แน่นอนครับไม่มีผมในรายชื่อเหล่านั้น ฮือออออออออออ
และรางวัลคือการที่เฌอเอาโทรศัพท์ของผู้ชนะไปถ่ายวิดีโอด้วยกล้องหน้า !!!
โคตรของรางวัลประจำงานนี้เลยก็ว่าได้ ขิงได้ยันลูกบวชอ่ะครับคลิปนี้
(วาร์ป : https://twitter.com/mons7ae/status/1196049806155603969?s=19)
.
ก่อนโชว์ที่สี่เฌอถามว่าไวโอลินที่เล่นไปเมื่อต้นงานจุใจหรือยัง ซึ่งคำตอบของทุกคนก็แน่นอนครับว่า ยัง !!!
เฌอเลยบอกว่าเมื่อก่อนเฌอเคยเล่นกับวงนะ งั้นวันนี้เล่นกับวงอีกทีละกัน
จึงเริ่มโชว์ที่สี่ด้วยการเล่นไวโอลินของเฌอร่วมกับวงเครื่องสาย เมดเลย์ไป 3 เพลงรวด ได้แก่เพลง
BNK48, Beginner, 77 ดินแดนแสนวิเศษ โดยเป็นการเรียบเรียงดนตรีใหม่ทั้งหมด
สาเหตุที่เอาทั้ง 3 เพลงนี้มาเล่นก็เพราะว่าเป็น 3 เพลงที่เฌอได้เป็นเซ็นเตอร์นั่นเอง
ตลอดทั้งโชว์นี้สิ่งที่ผมเห็นคือความสง่างามของเฌอเวลาที่เล่นไวโอลิน
สายตาที่เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น แลสมาธิที่ใช้ในการโชว์อย่างสูง
ได้เห็นเฌอเล่นไวโอลินด้วยตาตัวเองใกล้ๆแบบนี้แม่งโคตรคุ้มค่าละครับ
.
คั่นด้วย VTR ไปช็อปปิ้งกับเฌอที่ห้างแห่งหนึ่งแล้วจบด้วยการกินไอติม นั่ลล้ากกก
.
โชว์ที่ 5 เริ่มต้นด้วยการเปิดตัวสมาชิกวงที่ได้แสดงซีรี่ย์ One year 365 วันบ้านฉันบ้านเธอ
ซึ่งกำลังจะออนแอร์แล้วในวันที่ 28 พ.ย.นี้ ได้แก่
มิวนิค BNK48, จูเน่ BNK48, ปัญ BNK48, วี BNK48, ฟ้อนด์ BNK48, น้ำใส BNK48, เจน BNK48
(รวมถึงเฌอด้วยที่ได้แสดงเรื่องนี้) ขึ้นมาแสดงบทบาทที่ได้รับในซีรี่ย์ เรียกเสียงหัวเราะได้ดีเลยทีเดียวจัดหนักจัดเต็มกันมาก
และทั้งหมดก็ได้ร่วมกันโชว์ร้องเพลงประกอบซีรี่ย์ที่มีชื่อว่า สายซัพ ซึ่งเปิดตัวที่งานนี้เป็นที่แรกอีกเช่นกัน !!!
.
โชว์สุดท้ายก่อนช่วงอังกอร์(Encore)เป็นการร้องเพลง รักคือ... (ของ Gift Monotone) ร่วมกันของเฌอ
และ Guest ทุกคนที่มาร่วมในงานวันนี้ ผมก็แหกปากร้องตามสิครับเพลงสมัยรุ่นๆร้องได้อยู่แล้วสบาย
แต่ที่น่าขำคือน้องข้างๆผมร้องเพลงนี้ไม่ได้ เพราะว่าเขาเกิดไม่ทันแน่นอน ขนาดดำน้ำยังไม่ได้ ถถถ
.
ตามธรรมเนียมของวงเมื่อโชว์ปกติจบแฟนๆจะตะโกนว่า “อังกอรุ” (Encore) แปลเป็นไทยก็ประมาณว่าเอาอีกๆ
แต่นี่คืองานแฟนมีตของเฌอ แฟนๆจึงเปลี่ยนคำเป็น “เฌอปุรัง” (เฌอปรางในภาษาญี่ปุ่นจะออกเสียงว่าเฌอปุรัง)
ตะโกนไปสักพัก VTR ก็ฉายบนจอ รอบนี้เฌอพาเราไปกินข้าวนั่นเองฮ่าๆ
จบด้วยการที่เฌอยื่นกล่องของขวัญสีแดงมาให้และก็ตัดเข้าสู่โชว์ทันที
.
เฌอปรากฏตัวด้วยชุดเดรสสีแดงเพลิงสุดแซ่บ แค่เห็นชุดทุกคนก็หวีดกันจนเสียงหลงตัวบิดตัวงอกันหมดแล้ว
เพลงดังขึ้นเฌอก็เริ่มเต้นทันที เป็นเพลงในตระกูล 48G นี่แหละแต่ผมไม่รู้จัก
แต่สิ่งที่เห็นบนเวทีคือแม่สาวเดรสสีแดงเพลิงกำลังเต้นด้วยความเซ็กซี่และความแซ่บแบบที่ไม่เคยเห็นมาก่อน
เสียงกรี้ดยังดังแบบไม่ขาดสายจนจบเพลง ส่วนผมคือตัวเหลวคาเก้าอี้ไปตั้งแต่เห็นชุดแล้วครับ
ยิ่งนั่งแถวหน้าสุดด้วยนะความดันขึ้นแน่นอนผมรู้สึกได้เลย 555+
ณ ตอนนี้ผมยังมูฟออนจากแม่สาวเดรสแดงเพลิงไม่ได้จริงๆ มันยังคงอยู่ในโสตประสาทเอาออกไปไม่ได้
และผมก็มาหาชื่อเพลงทีหลังมันคือเพลงนี้ครับ Akai Pin Heel To Professor
(วาร์ป : https://www.youtube.com/embed/LiukCjh5Aos)
.
และก็มาถึงโชว์สุดท้ายของงานในวันนี้จริงๆแล้ว ก่อนเข้าเพลงเฌอพูดว่า
“มันเป็นเพลงที่ทุกคนร้องให้เฌอมาตลอด แต่เฌอคิดว่ามันน่าจะเป็นเพลงที่เฌอควรร้องให้ทุกคนมากกว่า วั
นนี้ เฌอเลยอยากใช้โอกาสตรงนี้ ร้องเพลงนี้ให้ทุกคนฟัง” และเพลงนั้นคือเพลง ขอบคุณที่รักกัน (ของ Potato)
ร้องไปได้ไม่กี่ท่อนเฌอร้องเพลงไปสลับกับร้องไห้ไปซะแล้ว
เพราะเพลงนี้เป็นเพลงที่มีความหมายระหว่างเฌอกับแฟนคลับมากๆ
ไอผมก็เห็นน้ำตาผู้หญิงไม่ได้ซะด้วย ร้องตามสิครับจะไปเหลือซากอะไร
และเซอร์ไพรส์สุดท้ายคือการที่เฌอลงมาเดินร้องเพลงบริเวณโซนด้านหน้า และโบกมือทักทายกับแฟนๆ
ซึ่งเฌอเดินผ่านหน้าตรงที่ผมนั่งด้วยตอนนั้นคือแบบคอมพลีทแล้วโว้ย โคตรคุ้มแล้วงานนี้
เพลงจบลงเฌอก็กล่าวขอบคุณแฟนๆ ขอให้เดินทางกลับอย่างปลอดภัยทุกคน
และปิดท้ายด้วยการถ่ายรูปร่วมกันเป็นอันจบงาน Cherprang ‘s Fanmeet-Me and My Cats
.
นี่เป็นการจัดแฟนมีตติ้งครั้งแรกของเฌอ โดยภาพรวมแล้วโชว์และกิจกรรมในงานดีกว่าที่ผมคิดเอาไว้มาก
เฌอเอาใจใส่และเป็นห่วงความรู้สึกแฟนๆดีมากครับ เพราะหลังจบโชว์ทุกครั้งเฌอจะถามตลอดว่า
มันโอเคมั้ย ทุกคนโอเคกับโชว์และกิจกรรมมั้ยคะ
แต่สำหรับผมว่ามันว้าวแทบทุกโชว์เหมือนที่เฌอเคยสปอยล์ไว้ก่อนหน้านี้ว่า
โชว์ในงานนี้ทุกคนไม่เคยเห็นที่ไหนมาก่อนแน่นอนและอาจจะไม่มีโอกาสได้เห็นอีกแล้ว สมราคาคุยจริงๆ
แต่โชว์ที่ผมประทับใจมากที่สุดก็คือแม่สาวเดรสสีแดงเพลิงสุดแซ่บนั่นแหละครับผมยกให้เป็นเดอะเบสของงานครั้งนี้เลย
ยังมูฟออนไม่ได้จริงๆ
.
รวมไปถึงการแสดงศักยภาพของเฌอในด้านการร้อง การเต้น ที่เป็นจุดอ่อนของเฌอ และโดนสบประมาทมาโดยตลอด
แต่งานในนี้เฌอจัดให้ครับ ด้วยการร้องสดทุกเพลง เล่นไวโอลินโชว์ และการเต้นในแบบที่แฟนๆไม่เคยเห็นมาก่อน
ลบทุกคำสบประมาททิ้งได้อย่างหมดจด และพิสูจน์ให้เห็นแล้วว่า เฌอก็มีดีนะ และเฌอก็ทำได้(ดีซะด้วย) !!!
แต่ผมยังคิดว่าเฌอยังพัฒนาได้มากกว่านี้อีกเยอะครับ
.
แต่อีกสิ่งหนึ่งที่ผมประทับใจมากๆคือบรรดาแฟนคลับของเฌอนี่แหละครับ
คืองานนี้ทางผู้จัดเขาไม่มีบัตรแข็งแจกเป็นที่ระลึก เข้างานด้วยการสแกน QR Code
แล้วรับเข็มกลัดที่เฌอเป็นคนออกแบบเป็นที่ระลึกแทน
แฟนๆก็เลยร่วมใจกันลงขันเพื่อทำบัตรแข็งมาแจกให้กับกับทุกคนที่มาในงานครั้งนี้
รวมไปถึงการตั้งบู้ธถ่ายรูปฟรีไว้เป็นที่ระลึกอีกด้วย
รวมไปถึงความมีน้ำใจต่อกัน หลายคนมาจากต่างจังหวัดก็ติดดรถด้วยกันมาก็มี
หลายคนอยู่ในกทม.แต่เดินทางไปเดอะมอลล์บางกะปิไม่เป็น ก็ชวนเดินทางมาพร้อมกัน
ใครจะไปคิดละครับว่าจุดเริ่มต้นจากหญิงสาวตัวเล็กๆคนนึง มันจะสามารถส่งต่อสิ่งดีๆ
และความรู้สึกดีๆให้กับคนได้จำนวนมากขนาดนี้
ผมคิดว่าถ้าเฌอรู้ (ซึ่งผมคิดว่ารู้) หัวใจของน้องน่าจะพองโตด้วยความปิติยินดีแน่นอน
.
ขอบคุณทางบริษัทที่อนุญาตให้เฌอจัดงานแฟนมีตนี้ขึ้นมา แถมทุ่มทุนสร้างด้วยการยอมจ่ายค่าลิขสิทธิ์เพลงนอก
ให้เฌอเอามาใช้แสดงในครั้งนี้ ซึ่งผมก็ว้าวนะเพราะปกติโคตรจะขี้เหนียวไม่ยอมจ่ายอะไรแบบนี้แน่ๆ แต่ทำดีก็ขอชื่นชมครับ
ขอบคุณทีมงานทุกฝ่ายบรรดาคุณครูของเฌอทุกท่านที่ร่วมกันเนรมิตงานแฟนมีตครั้งนี้ออกมาได้ตามที่ใจเฌอต้องการ
และสุดท้ายนี้ “ขอบคุณที่โลกนี้มีเฌอครับ”

ป.ล.ขอบคุณทุกคนที่อ่านมาถึงตรงนี้นะครับ ขอบคุณที่อ่านตั้งแต่ต้นจนจบ
ป.ล.2 อาจจะมีตกหล่นไปบ้างเพราะผมช้อตโน๊ตไว้แค่หัวข้อ แต่หลักๆคือนั่งเหลวคาเก้าอี้