ผมยืนยันคำเดิม แบบไม่ต้องอ้างพระไตรปิกก ที่ต้องไปเปิดตารางเปรียบเทียบระดับและ level ของบุญที่ไหน

สั้น ๆ ง่าย ๆ

บาปคือทุกข์ สุขคือบุญ

ถ้าจะเข้าใจในธรรมะ
เราจะสามารถประเมินเหตุและผลของ ศีลและข้อกำหนด การห้ามปฏิบัติในสังกัด องค์กร หรือแม้แต่ในศาสนาต่าง ไ ได้ว่า

มันถูกสร้างขึ้นเพื่อแก้ปัญหาในสังคมนั้น ๆ



สำหรับยุคนี้ สมัยนี้
แค่คุณอยู่เฉย ๆ ไม่ทำ Here อะไร
ไม่ทำให้สังคมเดือดร้อน ไม่ละเมิดคนอื่น (ตราบเท่าที่จะสมควรในการถูกละเมิดหรือป้องกันตัวเอง)

แค่นี้คุณก็โคตรจะทำบุญแล้วครับ

เชื่อผมเถอะ.....
ไม่มีเทวดา ยมฑูต ยมบาลที่ไหนมานั่งนับหน่วยความดีของเราหรอกครับ
ทุกวันนี้ลำพังแค่สัมภเวสีเร่ร่อนเติมบ้านเมือง หรือพวกมอมเมาคนด้วยสิ่งงมงายก็ตามจับตามเคลียร์กันไม่ทันแล้ว


อย่าลืมว่า
แค่ไม่ทำให้สังคมเดือนร้อน ไม่ละเมิดคนอื่น
นั้นก็เป็นคนดีทำบุญแล้วครับ

ปล.
แต่ถ้าสังคมที่คุณอยู่ มองการทำบุญเป็นแบบนั้น
และพยายามกีกัดคนไม่ร่วมทำบุญด้วยการกระทำต่าง ๆ

ก็ต้องรับสภาพนั้น ๆ ให้ได้นะครับ

ส่วนตัวผมไม่สนใจคนพวกนี้
เพราะถ้ามันตีความว่าผมเลว จากการที่ผมไม่ร่วมทำบุญกับพวกมัน

.... กูอยู่คนเดียวได้
แต่ถ้ามาละเมิด ก็แลกหมัดกันไป

ไม่ผิด ผมก็ไม่ทำ ไม่ได้เชื่อเรื่องบุญ คิดว่าเก็บเงินไว้ใช้เองดีกว่า ของที่อยากได้ยังไม่ครบเลย จะให้คนอื่นไปทำไม

เอาจริงๆ พอโตมาผมยึดแต่หลักวิทยาศาสตร์ ไม่เคยคิดเลยว่าทำบุญแล้วจะเกิดที่ดีๆ มีใครจำได้มั่งว่าชาติที่แล้วเป็นอะไร

อันดับแรกเลยได้บุญแน่ บุญคือความสุขใจ

การที่เราไม่ทำบุญในเขตพระพุทธศาสนา อาจจะส่งผลเสียในแง่เข้านิพพานได้ช้า คือถ้ายังต้องเวียนว่ายตายเกิดอีกก็จะต้องทนทุกข์ทรมานขึ้นๆลงๆแต่ละภพภูมิตามผลกรรมที่ทำไว้

บุญที่ทำสำหรับสาธารณะประโยชน์ เช่น สร้างโรงเรียน โรงพยาบาล ศาลาที่พัก ถนน ขุดบ่อ ให้เป็นประโยชน์ต่อคนส่วนรวมอันนี้จัดเป็นวิหารทาน ก็เป็นบุญเหมือนการสร้างโบสถ์ สร้างวัด ซึ่งถือเป็นบุญใหญ่ที่สุดรองจากธรรมทานและอภัยทาน

ก็ไม่ผิดอะไรนี่ครับ จบ

ทำตามสะบายใจครับ ทำก้อทำไม่ทำก้อไม่ทำมันแค่นั้นไม่เห็นต้องคิดไรมาก เหตุในการกระทำทำสำคัญกว่า โจรปล้นคนอื่นเเล้วมาทำบุญกับคุณที่อยุ่เฉยๆไม่สร้างกรรมกับใครไม่ทำบุญ คุณว่าอันไหนมันดีกว่ากัน ทานการให้เป็นการเสียสละทรัพย์หรือสิ่งของที่เรายึดติดมันไว้ให้ผู้อื่นนำไปใช้ประโยชน์ บุญคือความสุขใจที่ได้ให้ กุศลคือการแผ้วถางขจัดกิเลสที่มีในตัวเรา ถ้าไปยึดว่าทำบุญแบบนั้นแบบนี้ต้องได้แบบนั้นแบบนี้ป่านนี้ทุกคนคงเกิดมารูปสวยรวยทรัพย์กันทุกคน ทำความดีละเว้นความชั่วทำจิตใจให้ผ่องแผ้วทำได้สามอย่างนี้ก้อพอแล้ว

หลักการทำบุญคือ ทำแล้วเราต้องสบายใจครับ... ถ้าไม่สบายใจที่จะทำ ทำไปก็ไม่ได้บุญครับ... ผมคิดแบบนี้นะ

เหมือนกันครับ

ผมไม่ได้สนใจเลย ว่าจะบุญ ชาติหน้า หรือ ภพหน้าอะไร

สนแค่ ถ้าเราให้ ผู้ถูกรับต้องได้ประโยชน์ คือเห็นผลตรงนั้นเลย

เมื่อก่อนตอนเด็กๆชอบทำครับ แต่ไม่รู็ทำไมโตมายิ่งหัวกบฏก็ไม่รู้
คือผมชอบให้สัตว์โลกที่ลำบากเช่น หมา แมว หรือคนที่ลำบากจริงๆมากกว่า

พวกวัดอะไรพวกนี้ผมไม่ค่อยทำเลย ปีนึงน่าจะไม่เกิน 2 ครั้งมั้ง
คือพวกที่มีตู้หยอดๆทำบุญ เวลามาวางเรียงๆติดกันผมหยอดพวกช่วยคนตาบอด
อาหารสัตว์ แต่พวกเกี่ยวกับวัด ผมไม่หยอดเลย

เพื่อนผมบวชแค่ สองอาทิตย์ เงินได้เยอะกว่าเงินเดือนผมอีก
แล้วภาษีก็ไม่เสีย คิดดูว่าพวกมหาเอย เจ้าอาวาสเอย น่าจะเป็นมิลเลียนแนร์แล้วมั้ง

พอคิดถึงตรงนี้ทำไม่ลงจริงๆครับ

คุณคิดเหมือนผมเลย ผมคิดนะทำไมบางประเทศไม่มีศาสนา หรือไม่ค่อยเคร่งศาสนา ประเทศเค้าถึงอาชญากรรมต่ำ เช่น ญี่ปุ่น เกาหลี ถ้าประเทศไหนเคร่งศาสนามากไปผมรู้สึกไม่อยากไปเที่ยวเลย

ผมเป็นพุทธ แต่ ไม่ทำบุญ ไม่อยากได้บุญ ผมก็ไม่แน่ใจจริงๆว่ามันผิดมั๊ย เพราะคนพุทธส่วนใหญ่ก็ทำบุญกันทั้งนั้น ที่ผมบริจาคให้มูลนิธิ ก็ไม่ใช่เพราะอยากได้บุญคับ แค่อยากให้เฉยๆ

ไม่ผิดครับ แล้วแต่ศรัทธา

อะไรที่ทำแล้วสบายใจนั่นคือบุญครับ

เพราะฉะนั้น ทำเฉพาะที่อยากทำครับ จบ

พอดีผมเห็นท่านตอบกระทู้บ่อยครั้ง โดยเฉพาะกระทู้การเมือง ผมก็เข้าไปแผล่บบ้างตามโอกาสและความเห็นที่โดนใจ เลยนึกอยากมาตอบที่ท่านเม้นท์มาในกระทู้นี้ และหวังว่าจะเป็นประโยชน์กับท่านและผู้ที่ผ่านเข้ามาอ่านนะคับ
ผมขออนุญาตวิเคราะห์จากที่ท่านพิมพ์มานะคับ พฤติกรรมการทำบุญที่เปลี่ยนแปลงของท่านนั้นน่าจะเกิดจากพฤติกรรมของพระโดยส่วนใหญ่ที่เปลี่ยนไปในทางที่เสื่อมลงตามยุคสมัยและเทคโนโลยี ทำให้ท่านหมดความศรัทธาในศาสนาซึ่งคนส่วนใหญ่ก็คงเป็นเหมือนท่านนั่นแหละคับ เพียงแต่ว่าผมก็เสียดายโอกาสของเพื่อนสมาชิกหลายๆท่าน ไม่อยากให้เสียโอกาสในการทำบุญกับพุทธศาสนาในบางสถานที่ที่ดีจริงๆ เพียงเพราะเหตุผลที่ท่านกล่าวมาข้างต้น
ก่อนอื่นเลย ผมต้องขอชี้แจงก่อนว่าทำไมจึงบอกว่าเสียดายโอกาส เพราะว่าถ้าเราย้อนมาดูจุดมุ่งหมายสูงสุดของพุทธศาสนาคือการปฏิบัติเพื่อกำจัดกิเลศภายในใจ เพื่อให้พ้นจากการเวียนว่ายตายเกิด ซึ่งเป็นต้นเหตุแห่งความทุกข์ทั้งมวล (โดยส่วนตัวผมว่าแท้จริงแล้วเรื่องนี้เป็นจุดหมายสูงสุดของทุกชีวิตที่ต้องการความสุขและพ้นจากทุกข์ เพียงแต่บางคนอาจจะยังไม่รู้วิธีหรือรู้แต่ยังไม่สามารถทำได้ถึงเป้าหมายสูงสุดแต่ก็อยู่ระหว่างทาง) ดังนั้นการทำบุญกับสิ่งที่เกี่ยวข้องหรือสนับสนุนในเป้าหมายนี้ย่อมเกิดบุญกุศลมากตามมา ถึงแม้ว่าท่านจะไม่ได้คาดหวังผลลัพธ์จากการทำบุญก็ตาม ซึ่งจากที่ผมกล่าวมาก็เลยเป็นสาเหตุให้สังคมไทยในสมัยก่อนให้ความสำคัญกับพระมาก แม้กระทั่งกษัตริย์ยังต้องก้มลงกราบพระ
โดยส่วนตัวผมแล้ว ผมก็แทบไม่ค่อยได้ใส่บาตรเลยเนื่องจากผมอยู่ใน กทม.ความรู้สึกคงจะคล้ายๆกับหลายๆท่าน แต่ผมมักจะเลือกให้ความสำคัญในการทำบุญกับการศึกษาไม่ว่าจะเป็นโยมหรือพระเพราะมองว่าการศึกษาทำให้คนมีความรู้ ความรู้ทำให้คนมีปัญญาเพื่อแก้ปัญหาชีวิตที่เข้ามา รวมทั้งเรื่องของสุขภาพโดยการบริจาคเลือดหรือช่วยค่ารักษาพยาบาล ช่วยเหลือสัตว์บ้างตามโอกาส เพียงแต่ใน กทม.เองก็มีหลายๆวัดที่มีกิจกรรมดีๆ เช่น สวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น รวมทั้งเทศน์แสดงธรรม เช่น วัดสุทัศน์ วัดคุณแม่จันทร์ เป็นต้น ผมเลยไม่อยากให้เพื่อนสมาชิกตัดโอกาสในด้านนี้ซะทีเดียว เพียงแต่อาจจะต้องใช้ความพยายามเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในการค้นหาวัดที่เหมาะสม
สุดท้ายนี้ถ้าเพื่อนสมาชิกหลายๆท่านมีความรู้สึกเบื่อหน่ายกับพระที่ทุศีล หรือวัดที่เอาแต่เรี่ยไร ผมขอแนะนำสถานที่นึงซึ่งผมเคยแนะนำไปแล้วในหลายกระทู้คือ วัดป่าอัมพวัน อยู่เส้นถนนชลบุรี-บ้านบึง จ.ชลบุรี อยู่ติดอ่างเก็บน้ำช่องมะเฟือง วัดอยู่ในหุบเขา เดินทางจากมอเตอร์เวย์แค่ 1 ชม. เป็นวัดสายหลวงปู่ชา บรรยากาศเป็นป่าร่มรื่น ชาวบ่้านจะมารวมกันสวดมนต์/นั่งภาวนา/ถวายจังหัน (หมายถึงมื้ออาหารที่พระฉันมื้อเดียว) อาหารที่เหลือชาวบ้านที่มาทำบุญหรือที่ยากจนก็จะมาแบ่งกันไปทานเป็นโรงทาน น้ำท่วมอุบลที่ผ่านมาเจ้าอาวาสท่านก็เป็นเรี่ยวแรงในการชักจูงชาวบ้านให้ร่วมกันบริจาคสิ่งของหรือปัจจัยและท่านก็เดินทางไปแจกจ่ายด้วยตนเอง เป็นพระที่ทำประโยชน์เพื่อชุมชนและศาสนาอย่างแท้จริง ผมเลยอยากให้เพื่อนๆที่เบื่อหน่ายในพุทธศาสนาไปสัมผัสด้วยตนเอง อย่างน้อยก็คิดซะว่าไปพักผ่อนเที่ยวอ่างเก็บน้ำก็ได้คับผม

ขอบคุณในสิ่งดีๆที่ร่วมแบ่งปันให้กันครับผม จริงงๆจะว่าผมอคติกับพระทุศีลก็คงใช่
เลยพลอยให้ไม่ได้ทำบุญกับพุทธศาสนาเลย แต่ถ้าเกี่ยวกับสายวิปัสสนาแบบที่ท่านว่าก็ถือว่า
ผมยังมีความศรัทธาอยู่ครับ ไว้ถ้าว่างผมจะลองถือโอกาสไปดู