เก็บขยะ ทำความสะอาดละมั้ง

เหมือนผมเลย 55555555555

เป็นอะไรที่โคตรทรมานเลย โดนทั้งคาบบ้วนทีอ้วกต่อตลอด

ผมนี่ โดนหยิกหู หยิกตัว เขียวหมดเหมือนกันนะ

ถ้าเป็นสมัยนี้ อาจเป็นเรื่องเป็นราวได้เหมือนกัน เพราะถือว่าเป็นการทำโทษที่ค่อนข้างรุนแรงเกินไป

แต่ผมก็เจออยู่ครั้งเดียวนะ ตอน ป.6

ผมว่าอาจารย์เขาคงเป็นจิตๆอ่ะ ผมคิดงี้จริง

แต่ก็ผ่านมานานละ ตอนนั้นผมก็รับได้กับสื่งที่เกิดขึ้น

ก็แปลก

คงเพราะ 20 ปีก่อน การลงโทษแบบตี แบบบิดหู แบบหยิก ยังคงไม่เป็นเรื่องใหญ่มั้ง

แปลกๆก็ รดน้ำต้นไม้ ล้างรถ บลาๆๆๆๆ เยอะมาก

หนมจีบแล้วเอาแปรงเคาะ แม่มเจ็บกว่าตีอีก จังหวะนั้นอยากสวนฉิบ

ยืนเวรทางเข้าโรงอาหาร

ปกติแต่ระยะดับชั้นจะมีห้องประจำของแต่ละชั้น แต่ตอนม.2 พวกในชั้นบางวันไม่ทำเวรทำความสะอาด ห้องรก อ.ประจำชั้น ไล่ไปอยู่ศาลาเล็กๆข้างสนามเด็กเล่นแทน อยู่อย่างนั้นเป็นเทอม

ส่วนมากก็จะเอากระเป๋าไปวางกัน ใครกลัวของหายก็สพายเอา

ปล. ช่วงนั้นแต่ละวิชาจะมีห้องใครห้องมัน ก็เดินเรียนวนไปตามคาบวิชานั้นๆ

สมัยผม

ผมว่าโดนตีหน้าเสาธง กลางหมู่นักเรียน นี้แมร่งแย่สุด ๆ ละ

เจ็บไม่เท่าไหร่ แมร่งอายด้วยนี้แหละ

ยิ่งประกาศชื่อออกไมค์ด้วยนะ

ผมกะเพื่อคุยกันหลังเคารพธงชาติ โดนครูสั่งให้ไปคุกเข่ากลางสนามหญ้าจนถึง8.20
แล้วมันมี นร ทั้งรร ประมาณ4000คนอยู่ล้อมรอบ lol

fark

ป1 วิ่งชนมุมโต๊ะครับ คิ้วแตก ครูพาไปทำแผลที่ห้องพยาบาล แล้วก็โดนลงโทษ ครูพามาหน้าห้องเรียน
แล้วให้ถกกางเกงกับกางเกงในลง โชว์ช้างน้อยหน้าห้องเรียนเลย
เนื่องจากเป็นโรงเรียนเอกชนที่เข้มงวดมาก
โชคดีที่อีกปีก็ลาออกไปอยู่อีกโรงเรียน จนจบม6
โชคดีจริงๆที่ได้เติบโตจากโรงเรียนที่ไม่เข้มงวดจนเกินไป ให้ความรักความใส่ใจกับเด็กๆ
มีความเข้มงวดทางวิชาการแต่ไม่กดดัน เพื่อนๆก็รักกันมาก ไม่งั้นไม่รู้ว่าตอนนี้ผมจะกลายเป็นคนยังไงไปแล้ว
ขอบคุณคุณครูโรงเรียนที่2จากใจครับ
.. ไม่งั้นผมอาจจะกลายเป็นพวกชอบโชว์ของลับก็เป็นไปได้