ผ่านมาเกือบเดือนได้แล้วแต่ผมยังคิดถึงผมอยู่เลย เขาเข้ามาในความคิดผมเวลาที่ผมอยู่ตัวคนเดียวบางทีเขาอาจไม่คิดอะไรด้วยซํ้า แต่ผมชอบเธอมากจริงๆ วันที่ผมเข้าไปที่ร้านผมเห็นเธอยิ้มและพยายามหลบสายตาผมหรือวันที่เธอเดินผ่านหน้าร้านผมเป็นสิ่งที่ผมจำไม่ลืมเลือน ในใจผมคิดถึงเธอเหลือเกินแต่ว่าผมก็รู้ว่ามันคงเป็นไปไม่ได้ขนาดคนรอบข้างผมยังไม่อยากจะมองหน้าผมเลย ในใจนึงผมก็ถือคติว่า ผมอยากเห็นเธอมีความสุขแม้ความสุขนั้นจะไม่มีผมอยู่ก็ตาม แต่อีกใจผมก็คิดถึงเธออยากเห็นหน้าอยากเจอเธออีก แต่ผมไม่รู้จะมีความกล้าที่จะเดินไปเจอเธอมั้ยผมไม่รู้ว่าเธอคิดยังไง เฮ้อ ผมขอโทษที่ทำมู้ดีๆตกไปผมเพียงแค่อยากมาระบายความรู้สึกแค่นั้นล่ะครับ

สู้ต่อไป

อันนี้คือเลิกกันถูกปะ 55

ก็คงจะเป็นคำคลาสิกเดิมๆที่เค้าบอกกันแหละฮะ

เวลาเท่านั้นที่จะช่วยท่านได้ ผมเข้าใจนะช่วงเวลาแบบนั้นก็พอจะเคยผ่านมา แต่มันก็ทำไรไม่ได้จริงๆอะ 555 ถ้ามันไม่มีหวังก็จมอยู่กับความทุกข์ให้พอแล้วก็ลุกขึ้นมา แค่นั่นแหละ

ที่ทำได้ก็แค่อย่าทำไรผิดพลาดเหมือนเดิมก็พอแล้ว

ทำไมผมอ่านแล้วงง เหมือนจะพิมผมและเธอสลับๆกัน

ต้องทนอะท่าน เดี๋ยวก็ผ่านไป

เราเข้าใจนายนะ

ผมไม่ได้เป็นแฟนกับเขาหรอกด้วยหน้าตาที่ขี้เหร่แบบผมให้ไปจีบเธอคงไม่สนหรอก ผมแค่แอบชอบเธอน่ะ แต่ผมก็ดีใจนะที่เธอยังเดินผ่านสถานที่ที่ผมเคยทำงาน

งั้นอันนี้มันยังง่ายกว่าเลิกกันอีกนะ

ก็ถ้าลองจีบเขาก็ 50/50 แต่ถ้าไม่ลองก็0 อย่าดูถูกตัวเองขนาดนั้นเลย ไม่มีใครไม่มีอะไรดีหรอก แล้วก็ไม่ใช่ทุกคนที่ชอบคนหน้าตาดี ลองดูก็ไม่เสียหายนะ