สำหรับท่านใดที่มีประสบการณ์นี้...มาแชร์ความรู้สึกและวิธีแก้ปัญหาเรื่องนี้กันหน่อยสิครับ
เผื่อว่าตัวผมจะได้เอาใช้ในชีวิตประจำวันได้บ้าง...

สำหรับเรื่องของตัวผม..คือ ภรรยาผมไม่ชอบแม่ผมเอาซะเลย แต่ผมก็เข้าใจเธอนะเอาจริงๆ
นิสัยโดยส่วนตัวของแม่ผมนี่แหละที่เป็นปัญหา ซึ่งผมก็รู้ดีว่าแม่ตัวเองเป็นคนยังไง แต่ทำยังไงได้
ในเมื่อท่านเป็นแม่เรา...ก็ได้แต่รับฟังเธอให้ได้มากที่สุด และก็ค่อยปลอบเธอให้อดทนเพราะท่าน
ก็ไม่ได้อยู่กับเราไปทั้งชีวิต การวางตัวเป็นคนกลางค่อยไกล่เกลี่ยเนี่ยเหนื่อยใจจริงๆ
ทำงานยังไม่เหนื่อยเท่านี้ เห่ออ...

ผมว่าดีสุดคือแยกออกมาอยู่กัน 2 คนครับ

แต่ละครอบครัวก็มีปัญหาแตกต่างกันครับ ผมก็ไม่รู้จะช่วยยังไง ได้แต่เป็นกำลังใจให้นะครับ

แยกออกมาครับ ชีวิตครอบครัว คือ ครอบครัวของเราครับ

ถ้ามีคนอื่น ไม่ว่าจะเป็น พ่อ แม่ พี่น้อง ญาติ เข้ามา มีปัญหาแน่นอน

คือผมต้องสารต่อกิจการที่บ้านนะครับ..และที่สำคัญคือถ้าผมไปก็จะไม่มีใครอยู่ช่วยงานท่าน
และค่อยดูแลท่านด้วย

ถ้าอยู่ด้วยกัน แฟนท่านก็ต้องอดทนเอามากๆจนชนะใจท่านให้ได้ ถ้ามีพ่ออีกคนแล้วเข้าใจท่าน ช่วยคิดหาทางออกของปัญหาไปพร้อมกัน อันนี้ก็ช่วยได้ แต่ถ้ามีแต่แม่VSแฟนท่าน อันนี้ยาว ถ้าแม่ท่านมีคนดูแลอยู่ อาทิ น้อง พี่ ญาติ ให้แยกแฟนท่านไว้ให้ห่าง เพราะปัญหาครอบครัวเกิดจากความไม่เข้าใจกันเล็กๆน้อยๆแบบนี้แหละ เป็นเรื่องของช่องว่างระหว่างวัยด้วย เข้าใจท่านดีครับ ยังไงเสียก็รักทั้งคู่ เป็นคนกลางคอยไกล่เกลี่ยนี่มันเหนื่อย(ใจ)เอามากๆเลย

ผมยังไม่เคยนะ เพราะไม่ได้อยู่บ้านเดียวกัน

แต่กับลูกพี่ลูกน้องผม ตอนอยู่บ้านเดียวกัน ปัญหาเยอะมาก

ตอนหลังแยกกันอยู่ มาเจอกันแค่ตามเทศกาล ซื้อของมาฝากกัน

สถานการณ์ก็ดีขึ้นตามลำดับ

แค่แยกบ้านครับ ตอนเช้าท่านก็มาทำงานกับที่บ้านตามปกติ เสร็จงานปิดร้านก็กลับที่พักไปอยู่กับแฟน จะลดการปะทะได้เยอะ ถ้าช้าเกิดปะทะกันก่อนมันจะกินใจไปตลอด

เพราะถึงบางปัญหาแม่ท่านจะผิด ยังไงผู้ใหญ่ก็ไม่ค่อยยอมรับว่าตัวเองผิดเพราะคิดว่าตัวเองอาวุโสกว่า ท่านต้องอยู่ตรงกลาง นั้นก็เมีย นี่ก็แม่ แยกกันดีกว่าครับ

แต่งงานมา 11 ปี แฟนเข้าบ้านมา 13 ปี ผมทำงานกับที่บ้านคือธุรกิจของที่บ้าน แม่ผมเค้าโอเคกับคนที่ผมคบแต่นั่นแหละ ปัญหามันมีทุกบ้าน คนเราเวลาใช้ชีวิตร่วมกันมันไม่ได้ราบรื่นเสมอไปขนาดตัวเราเองที่เป็นลูกบางทียังมีปัญหากับที่บ้านเลย ปัญหาเล็กๆนะแบบทัวๆไปแหละ แฟนผมเค้าก็เจ้าอารมพอตัวแต่ดีที่เค้าเป็นคนขยัน รักความสะอาด มีความรับผิดชอบสูงมาก ตลอด 10 กว่าปีมานี้เค้าพิสูจตัวเองได้จนแม่ผมหรอ ทุกวันนี้จะทำอะไรนู่น ถามลูกสะไภ้ ไอ่เราหรอ หมาหัวเน่าสิครับ พอเราทำอะไรนี่โดนแทคทีมเลย เพราะงั้น บอกแฟนไปครับ อดทนเอา ใช้ความดีเข้าสู้ ถ้าผู้ใหญ่ไม่รับรู้ ผมว่ามันก็เกินไป แต่ของแบบนี้ใช้เวลานะ ไม่ใช่เดือนหรือปี

แกรักหลานแกมากๆ...แกไม่ยอมแน่ๆ 555

แม่เมียลูกเขยแทนได้มั้ย 55

ผมอยู่บ้านแฟนมา 4 เดือนละ ประหยัดค่าที่ ค่ากิน แล้วก็ทำงานที่บ้านด้วย
แม่แฟนผมก็ไม่ทำงานแล้ว แกก็ออกไปลัลล้ากับเพื่อนๆของแก
กลับมาบ้านก็ทำกับข้าวให้ลูกกิน นั่งดู Netflix ตอนเช้า แกก็จะปลุกไปออกกำลังกาย
ผมก็ต้มกาแฟให้แกกิน เลี้ยงข้าว เช้า

ผมก็ทำหน้าที่ลูกเขยที่ดีก็ ทำงานบ้านทุกอย่างเลย เพราะแม่แฟน แฟนผมเล่นไม่ทำซักอย่างเลย

บ้านคนละสภาพกับบ้านผมเลย

ถ้าให้สลับกัน

แฟนผมไปอยู่บ้านผม แฟนผมเข้ากับคนอื่นยาก(แต่สนิทกับแม่ผมอยู่แล้วนะ แต่แค่ไม่เคยอยู่บ้านผมยาวๆแค่นั้น) แต่แม่ผมอ่ะมนุษย์สัมพันธุ์ดีกับทุกคนบนโลกใบนี้
แต่แม่ผมอ่ะจุกจิกจู้จี้ แฟนผมก็คงจะรำคาญอ่ะ ผมยังรำคาญเลยบางที ก็แกมองเราเป็นเด็กตลอดเวลาอยู่แล้วอะ 55

ผมโชคดีมากที่แม่ผม ไม่มีปัญหาเรื่องนี้เลย ยังคุยกับภรรยาอยู่บ่อยๆ เวลามีใครเจอปัญหาเรื่องนี้ว่าเราโชคดีจังเลย แต่ผมก็ย้ายออกมาอยู่ต่างหากด้วยแหละมั้ง

ของผมเป็นแม่ยายกับลูกเขยครับ แม่ผมกับแฟนผมรักกันดี

เผลอรักกันมากกว่าที่รักผมอีก ไปต่างประเทศซื้อของฝากกันตลอด ผมไม่เคยได้อะไรเลย

เข้าเรื่องแม่ยายกับลูกเขย ของผม คือเค้ารับความเป็นคนหัวสมัยใหม่ของผมไม่ได้

เอาที่จริงเป็นทั้งบ้านผม หัวสมัยใหม่กันหมด ส่วนบ้านแฟน หัวโบราณนิดๆ กันทั้งบ้าน

แถมยังเชื่อเรื่องไสยศาสตร์กันอย่างจริงจังอีก พูดอะไรเป็นเชิงวิทยาศาสตร์ไม่ได้เลย

เลยไปกันไม่ได้เท่าไหร่ ผมก็ได้แต่ อดทน

เพราะรักลูกเค้า อดทนมาตลอด ทั้งๆ ที่บางที เค้าผิด เราก็ต้องทำเป็นขอโทษ

หลังๆ แยกกันอยู่แบบชัดเจน ไม่ยุ่งเกี่ยวใดๆ เลย ไม่สุงสิง

ก็กลายเป็นว่าพยายามทำให้ลูกเค้ากับแม่ไม่รักกันอีก

กลายเป็นเกลียดผมไปใหญ่ สุดท้าย ได้แต่รับกรรม และอดทน แหละครับ

เราทำอะไรไม่ได้หรอก แยกตัวออกมา เจอกันให้น้อย พูดกันให้น้อย แค่นี้แหละครับ ทางออก

ปัญหาเดียวกับผมเลยยยยยยยย

ผู้ชายมักจะเห็นแก่ตัวนะครับ

ต้องดูแลแม่ ต้องดูแลกิจการที่บ้าน
เมียต้องทนไป...

มันใช่ซะที่ไหนล่ะ

บ้านมันควรจะเป้นพื้นที่ที่สามารถเป็นตัวของตัวเอง สบายๆ ได้
นี่มีใครไม่รู้ มาแทรกเข้ามาในพื้นที่ เละซิครับ

ครอบครัวไทย-จีน ชอบเป็นแบบนี้กัน
แล้วก็เอาคำว่ากตัญญู คำว่าหน้าที่ มากดหัวผู้หญิงให้ทน
ตรงๆ ...น่ารังเกียจ กดขี่ เอารัดเอาเปรียบ... ครับ