ฟิลิปโป้ อินซากี้ ยิงประตูมามากมายตลอดชีวิตค้าแข้งของเขา ในเกมสำคัญทั้งฟุตบอลโลก, ฟุตบอลยุโรป และเกมชิงแชมป์ระดับสโมสร คุณสามารถไว้ใจการจบสกอร์ของเขาได้เสมอ



อย่างไรก็ตาม แทบจะทุกประตูของเขามักเกิดขึ้นในกรอบเขตโทษและได้ยิงโล่งๆ เพราะการเอาชนะกับดักล้ำหน้าจนทำให้คนสงสัยว่า “จริงๆ แล้วเขาแค่ฟลุกและโชคดีหรือเปล่า?”

เพื่อความชัดเจน เราจะมาดูกันว่าเหตุผลอะไรที่ทำให้ “ปิ๊ปโป้” กลายเป็น 1 เดียวบนโลกนี้ที่ยิงแต่ประตูง่ายๆ

ติดตามทั้งหมดได้ที่นี่



ดูง่ายๆ แต่อธิบายยาก
"เราต้องทำให้แน่ใจว่านักเตะที่แย่ที่สุดของคู่แข่งคือคนที่จะได้บอลมากที่สุด เพราะคุณจะได้บอลกลับคืนมาโดยเร็ว" โยฮัน ครัฟฟ์ ผู้ล่วงลับกล่าวไว้ ... สิ่งที่เขาพูดส่วนใหญ่มันมักจะถูกต้อง แต่สำหรับคำกล่าวนี้คงต้องยกเว้น ฟิลิปโป้ อินซากี้ ไว้สักคน






สไตล์คือสิ่งที่ทำให้นักเตะแต่ละคนมีเสน่ห์น่าหลงไหล ปฎิเสธไม่ได้หรอกว่าในยุคปัจจุบันนักเตะที่มีความเร็ว, ปราดเปรียว, เปี่ยมไปด้วยเทคนิค คือสไตล์พิมพ์นิยมสำหรับคอฟุตบอล ไม่อย่างนั้นนักเตะอย่าง เนย์มาร์, เอแด็น อาซาร์, คิลิยัน เอ็มบัปเป้, ฟิลิปเป้ คูตินโญ่ หรือแม้แต่ อุสมาน เดมเบเล่ คงไม่มีค่าตัวเกิน 100 ล้านปอนด์แน่นอน

อย่างไรก็ตาม ในขณะที่โลกชื่นชมนักเตะที่แสดงผลลัพธ์ในสนามได้อย่างเป็นรูปธรรมดังเช่นนักเตะที่กล่าวมา ทว่าหนึ่งในสไตล์ที่แทบจะหายไปจากโลกฟุตบอล กลายเป็นกองหน้าในสไตล์ซึ่งไม่มีชื่อเรียกเพราะไม่มีใครที่ทำแบบนี้ได้อีกแล้ว นั่นคือสไตล์การเล่นแบบ ฟิลิปโป้ อินซากี้ นักเตะที่ตรงตามบัญญัติไตรยางค์สำหรับคำจำกัดความที่ว่า "กองหน้าตัดสินกันด้วยประตู" อย่างแท้จริง

"คุณดูการเล่นของ อินซากี้ ดีๆ เขาเหมือนกับคนที่เล่นบอลไม่เป็นเลยด้วยซ้ำ เขาแค่ไปอยู่ในจุดที่ถูกที่ถูกเวลาเสมอ" นี่คือสิ่งที่ต้นตำรับฟุตบอลยุคใหม่อย่าง โยฮัน ครัฟฟ์ ชายผู้เชื่อว่าฟุตบอลที่มีประสิทธิภาพคือ "การทำในสิ่งที่ยากให้ดูง่าย" ว่าไว้

อินซากี้ คือนักเตะผู้มีนิยามตรงข้ามกับสิ่งที่ตำนานอย่าง ครัฟฟ์ ให้คำจำกัดความของการเล่นฟุตบอลโดยสิ้นเชิง ปิ๊ปโป้ ยิงประตูเกือบ 200 ลูกตลอดชีวิตค้าแข้ง และส่วนใหญ่เป็นการจบสกอร์ในกรอบ 18 หลาเสมอ ไม่ว่าจะเป็นการแท็ปอิน (ชาร์จลูกเปิดของเพื่อนร่วมทีม) หรือกระทั่งการทำในสิ่งที่เป็นเครื่องหมายการค้าของเขามากที่สุดนั่นคือการ "เอาชนะกับดักล้ำหน้า"

สิ่งที่กล่าวมาคือสิ่งที่น่าปวดหัวเพราะไม่รู้จะจัด อินซากี้ ให้อยู่ในหมวดหมู่นักเตะสไตล์ไหนดี เพราะถึงแม้เทคนิคของเขาจะไม่ดีเหมือนที่ ครัฟฟ์ บอกว่าไม่เหมือนนักฟุตบอลอาชีพ แต่ความสามารถของเขานั้นกลับสัมพันธ์กับคำพูดของ ครัฟฟ์ ซึ่งเป็นคำคมอมตะของโลกฟุตบอลที่มีอยู่ว่า "ฟุตบอลเป็นเกมที่เล่นด้วยสมอง ส่วนเท้ามีไว้คอยช่วยเหลือ" ... หากว่าคุณกำลังสับสน ลองไล่เรียงดูสักนิดเพื่อหาคำตอบว่า อินซากี้ เป็นนักเตะแบบไหนกันแน่?



ผู้เชี่ยวชาญด้านสมองซีกขวา
แม้ อินซากี้ จะไม่ใช่นักเตะที่ทักษะดีหากเทียบกับผู้เล่นชาวอิตาเลียนยุคเดียวกันอย่าง อเลสซานโดร เดล ปิเอโร่ หรือ ฟรานเชสโก้ ต็อตติ ที่เป็นพวกเทคนิคสูงรอบด้าน ขณะที่กองหน้าระดับหัวแถวในยุคนั้นอย่าง โรนัลโด้ และ อังเดร เชฟเชนโก้ ก็มีทั้งความรวดเร็ว, แข็งแกร่ง และถูกเรียกว่าอัจฉริยะ แต่ด้วยความด้อยกว่าในเรื่องของทักษะและพรสวรรค์ มันทำให้เขาพยายามหาแนวทางการเล่นในแบบที่เป็นตัวของตัวเองชนิดที่ว่ายอดกองหน้าบนโลกนี้คนไหนก็ทำไม่ได้






"ถ้าคุณไม่ได้เกิดมามีพรสวรรค์แบบ โรนัลโด้ และ กาก้า เชื่อเถอะว่าคุณสามารถเป็นนักเตะที่ยิ่งใหญ่ได้ และสิ่งที่จะทำให้ไปถึงจุดนั้นได้คือความเพียรและความรักในสิ่งที่คุณทำ" อินซากี้ อธิบายถึงตัวเขาไว้แบบนั้น ... แล้วมันหมายถึงอะไร?

โรเจอร์ ดับเบิลยู. สเปียร์รี่ ผู้เชี่ยวชาญด้านประสาทวิทยา (Neurobiologist) เจ้าของรางวัลโนเบลในปี 1981 ได้ศึกษาการทำงานของสมองมนุษย์และพบว่าสมองของมนุษย์แบ่งเป็นซีกซ้ายและซีกขวา โดยแต่ละซีกมีหน้าที่ต่างกันชัดเจน

สมองซีกซ้ายมีหน้าที่ควบคุมทักษะต่างๆ ของร่างกาย อะไรก็ตามที่เป็นตรรกะและวิทยาศาสตร์สามารถพิสูจน์ได้ ส่วนสมองซีกขวา ทำหน้าที่ในเรื่องของความเข้าใจการเห็นภาพสามมิติ ความรู้สึกดื่มด่ำและความมีสุนทรียะจากสิ่งต่างๆ ที่สำคัญที่สุดคือสมองซีกขวาส่งผลต่อการเสริมสร้างจินตนาการอีกด้วย เราอาจเรียกสมองส่วนนี้ว่า "ส่วนของการสร้างสรรค์" ... แม้นักเตะอย่าง โรนัลดินโญ่ และ ลิโอเนล เมสซี่ จะมีความปราดเปรื่องทางด้านนี้เช่นกัน แต่สำหรับ ฟิลิปโป้ อินซากี้ มันเป็นความอัจฉริยะที่แตกต่าง เพราะสิ่งที่เขาคิดคือ "การหาหนทางจบสกอร์"

"ปิ๊ปโป้" ทำในสิ่งที่เหมือนกับการใช้จินตนาการและการสร้างภาพในหัวลึกล้ำเกินกว่าคนอื่นๆ ในสนามไป 1 จังหวะเสมอ บางครั้งบอลกระดอนชิ่ง 2-3 ต่อ ทว่าสุดท้ายมันก็มาถึงเขาทุกครั้งไป นั่นเป็นเพราะว่าเขารู้ว่าจะเอาตัวเองไปอยู่จุดไหน และก็เปรี้ยง! ทำประตู ... จบเรื่องอย่างง่ายดาย





เปรียบเทียบให้เห็นภาพชัดเข้าไปอีก เราขอยกตัวอย่างในเกมนัดชิงชนะเลิศ ยูฟ่า แชมเปี้ยนส์ ลีก ปี 2007 ที่ เอซี มิลาน ต้นสังกัดของ อินซากี้ พบกับ ลิเวอร์พูล ในเกมนั้น "ปิ๊ปโป้" ยิง 2 ประตูและส่งทีมเป็นแชมป์ด้วยสกอร์ 2-1 ทว่ารายละเอียดในแต่ละประตูของเกมดังกล่าวแสดงให้เห็นตัวตนของเขาชัดเจนมากๆ

ประตูแรกมีจุดเริ่มต้นจากฟรีคิกของ อันเดรีย ปิร์โล่ ในระยะราวๆ 23-25 หลากลางประตู กรรมการเป่านกหวีดให้สัญญาณ ปิร์โล่ กำลังย่างเท้าเข้ามาที่บอลเพื่อยิง ทุกคนในสนามแม้แต่คนดูยังหยุดนิ่งเพื่อลุ้นว่าเจ้าพ่อลูกนิ่งอย่าง ปีร์โล่ จะยิงไปมุมไหน ... มีเพียง อินซากี้ คนเดียวเท่านั้นที่ฉีกตัวออกจากแนวกำแพงและวิ่งเข้าช่องที่ไม่มีผู้เล่นใดในสนามยืนอยู่ บอลกระทบกับตัวเขาเปลี่ยนทางเข้าประตูไป และทำให้ มิลาน เล่นเกมนี้อย่างได้เปรียบ

เอาล่ะ คุณอาจจะคิดว่านั่นมันแค่เรื่องของจังหวะและความฟลุกของเขา เพราะในเกมนั้น อินซากี้ มีทั้งจังหวะล้ำหน้าและจังหวะจับบอลพลาดให้เห็นจังๆ อยู่ 3-4 ครั้งแต่สิ่งที่ อินซากี้ ทำในประตูที่สองอาจจะทำให้คำว่าฟลุกนั้นถูกลืมไปเลยทีเดียว

ประตูที่ 2 เกิดจาก กาก้า เลี้ยงบอลเข้าใส่ผู้เล่นลิเวอร์พูลที่เซ็ตแนวรับไว้ถึง 7 คน (ยืนยันโดยมุมกล้องการถ่ายทอดสด) ขณะที่ มิลาน ขึ้นมา 3 คน คนแรกคือคนที่ได้ครองบอลอย่าง กาก้า คนที่สองคือฟูลแบ็กอย่าง มัสซิโม่ อ็อดโด้ ที่ยืนชิดริมเส้นฝั่งขวา ส่วนคนที่ 3 คือ อินซากี้ ที่เผชิญหน้าพร้อมกับการตั้งโซนของกองหลัง ลิเวอร์พูล 4 คน

ทันทีที่ ยอห์น อาร์เน่ รีเซ่ ขยับเข้ามาขวางการเลี้ยงกินพื้นที่ของ กาก้า คู่เซ็นเตอร์ของลิเวอร์พูลอย่าง แดเนี่ยล แอ็กเกอร์ ขยับขึ้นมาขวางช่องจ่ายบอลไปถึงหน้าประตู และคนสุดท้ายอย่าง เจมี่ คาร์ราเกอร์ ที่รู้ทั้งรู้และทำการบ้านมาอย่างดีจ้องมาที่ อินซากี้ และขยับตัวขึ้นเช็คล้ำหน้าแบบวัดใจ ... แต่ อินซากี้ รู้ล่วงหน้า "คาร์ร่า" 1 ก้าว






ปิ๊ปโป้ วิ่งสอดเข้าช่องมาในไทมิ่งที่เป๊ะมาก ... หากจะถามว่ามันเป๊ะขนาดไหน ก็ต้องบอกว่าเมื่อไลน์แมนไม่ยกธงนั้น เจมี่ คาร์ราเกอร์ ถึงกับถอนหายใจ เอามือจับหัวเข่าตัวเองด้วยความท้อแท้ และไม่ตัดสินใจวิ่งตาม อินซากี้ เลยทีเดียว และสุดท้าย ปิ๊ปโป้ ก็หลุดเดี่ยวเข้าไปยิงลอดตัว เปเป้ เรน่า แบบเหนือชั้น

จะเห็นได้ว่า อินซากี้ ทำให้แนวรุกที่มี 3 คน เอาชนะแนวรับที่มี 7 คนด้วยสมองซีกขวาของเขาอย่างแท้จริง "ไม่จำเป็นต้องยิงสวยแต่ขอแค่ยิงเข้าก็พอ" นั่นแหละหน้าที่ของเขาล่ะ

ทั้ง 2 ประตูคือลูกยิงระดับซิกเนเจอร์ของ อินซากี้ การยิงลักษณะนี้คือสิ่งที่เขาทำมาตั้งแต่เล่นให้กับ อตาลันต้า, ปิอาเซนซ่า, ยูเวนตุส และ มิลาน จนกระทั่งในนัดชิงวันนั้นซึ่งเขามีอายุ 34 ปี



เคล็ดลับของผู้เชี่ยวชาญ
สิ่งหนึ่งที่ทำให้แฟนบอลทั่วโลกยอมซูฮกในความเป็นเอกลักษณ์ของ อินซากี้ คือสัญชาตญาณของเขา นักเตะอย่าง อินซากี้ แม้แต่จะเรียกว่ากองหน้าก็ยังไม่เหมาะ เพราะคำที่บอกตัวตนของเขาจริงๆ คือคำว่า "ตัวจบสกอร์" จึงจะถูกที่สุด






หลายคนบอกว่ามันเป็นเรื่องของพรสวรรค์ในการไปอยู่ถูกที่ถูกเวลา และการอ่านจังหวะการวิ่งของกองหลังคู่แข่งเพื่อเอาชนะกับดักล้ำหน้าไปทำหน้าที่ "ตัวจบสกอร์"

พรสวรรค์อาจจะถูก แต่นั่นแค่ครึ่งเดียวเท่านั้นเพราะ อินซากี้ คงไม่สามารถมาถึงจุดที่ทำซ้ำแล้วซ้ำเล่าจนยิงได้เกือบ 200 ลูกเพียงเพราะแค่มีพรสวรรค์อย่างเดียวแน่นอน คู่แข่งทุกคนรู้ว่าเขาชอบเอาชนะกับดักล้ำหน้า และหลายครั้ง อินซากี้ ก็โดนจับล้ำหน้าอยู่บ่อยๆ จนแฟนบอลทั้งโลกจำภาพเขาไว้แบบนั้น

อย่างไรก็ตาม อินซากี้ รู้ว่ากองหลังก็พยายามจะเอาชนะเขา ดังนั้นเขาจึงหยุดนิ่งไม่ได้ ... ทุกสิ่งทุกอย่างเกิดจากการขัดเกลาสิ่งที่ตัวเองมีให้ "เป็นหนึ่งในปฐพี" และไม่ว่า อินซากี้ จะโดนจับล้ำหน้าไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งใน 1 เกม เขาขอเอาชนะได้แค่เพียงครั้งเดียวเท่านั้นพอที่จะเปลี่ยนมันให้เป็นประตู

อินซากี้ แพ้คุณด้วยการที่เขาโดนจับล้ำหน้าร้อยครั้งนั่นไม่ใช่เรื่องน่าซีเรียส แต่ถ้าคุณแพ้ อินซากี้ ครั้งเดียว นรกจะมาเคาะประตูแนวรับคุณแน่นอน ... ภายใต้ความพยายามครั้งแล้วครั้งเล่าของ อินซากี้ บอกอะไรได้บ้าง?

อินซากี้ เป็นกองหน้าตัวเป้าที่ไม่ได้ปักหลักอยู่กับที่เพื่อรอพักบอล แม้ว่าเขาจะเป็นนักเตะที่สามารถพิงและพลิกตัววิ่งเข้าหาเขตโทษได้ดี แต่สิ่งที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังการจบสกอร์ผ่านการเอาชนะกับดักล้ำหน้าของเขาคือ "พละกำลัง" นั่นเอง

"ปิ๊ปโป้" ขยับตัวตลอดเวลา เขาไม่ท้อที่จะวิ่งหาช่องให้เพื่อนเปิดให้ แม้บางครั้งจะต้องตีรถเปล่าเหนื่อยฟรีเพราะบอลมาไม่ถึง เขาอาจจะไม่เหนื่อยกับการเลี้ยงบอลหรือไล่บอลเหมือนนักเตะคนอื่นๆ แต่เขาก็ต้องใช้พลังงานไม่น้อยในการพยายามวิ่งเพื่อเอาชนะกับดักล้ำหน้าและหาช่องในการทำประตู

ดังนั้นการดูแลร่างกายของเขาจึงสำคัญมากๆ อินซากี้ คือนักเตะสายเฮลตี้ที่ให้ความสำคัญกับความฟิตของตัวเองสูงมาก อะไรที่ไม่มีประโยชน์และผิดหลักโภชนาการเขาจะไม่แตะมันเลย เรื่องนี้ถูกยืนยันโดย เจนนาโร่ กัตตูโซ่ เพื่อนร่วมทีม เอซี มิลาน ของเขาเอง

"เขากินพาสต้าหรือข้าวโดยแทบไม่ใส่ซอสมะเขือเทศเลย (มีโซเดียม, มีน้ำตาล ส่งผลเสียต่อสุขภาพ) เขากินอาหารเพื่อสุขภาพของเขาล้วนๆ เนื้อวัวก็ต้องเป็นแบบอบด้วยความร้อน ส่วนของหวานของเขาคือ เบบี้ รุสก์ส (Baby rusks : คุกกี้ข้าวโอ๊ตสำหรับเด็กเล็กที่อุดมไปด้วยแคลเซียมและวิตามิน) เวลาผมอยากให้เขาแฮปปี้กับอาหาร ก็แค่เอาไข่ไก่ไปให้เขาแค่นั้นเอง คุณคิดดูเอาก็แล้วกัน"





มันไม่ใช่เรื่องใหม่อะไรเลยเพราะ อินซากี้ กินแบบนี้มาตั้งแต่เริ่มรู้ว่าตัวเองจะเป็นนักฟุตบอลแล้วด้วยซ้ำ จานคาร์โล อินซากี้ ผู้เป็นพ่อเล่าว่าลูกชายของเขาเข้มงวดเรื่องอาหารมากจนเขาเครียดแทน ... "ว่าตรงๆ คือผมเห็นแล้วปวดหัวตึ๊บเลย เขากินอะไรซ้ำๆ มาเป็นระยะเวลาถึง 30 ปีแล้วนะ คุณคิดดูเอาแล้วกัน" จานคาร์โล กล่าว

ทั้งหมดคือส่วนหนึ่งของการทำให้ร่างกายมีแรงมากพอที่จะวิ่งจนกว่าจะเอาชนะกับดักล้ำหน้าได้ แต่มันยังไม่จบแค่นั้น อินซากี้ ไม่ใช่คนที่จบทุกอย่างในสนามซ้อมและโต๊ะอาหารเท่านั้น

นอกจากเขาจะใช้แรงในการสร้างโอกาสแล้ว เขายังใช้การศึกษาและการเตรียมพร้อมสำหรับเพิ่มเปอร์เซนต์การเอาชนะกับดักล้ำหน้าด้วย ... กัตตูโซ่ คนเดิมเล่าว่า "ปิ๊บโป้" อ่านจุดอ่อนของกองหลังคู่แข่งผ่านการดูเทปวีดีโอแบบใช้เวลาวิเคราะห์เป็นวันๆ เลยทีเดียว

"โชคดีไม่มีจริงหรอก มันเป็นเรื่องทักษะและการเตรียมการเพื่อเอาชนะมากกว่า ทุกอย่างสำหรับ อินซากี้ ต้องเป๊ะ ขนาดในสนามซ้อมเขายังโวยแหลกเลยถ้านักเตะตำแหน่งปีกเปิดบอลมาผิดจุดที่เขาคำนวนไว้" กัตตูโซ่ ยืนยันให้มันชัดขึ้นอีก



เพราะต้องการจึงแสวงหา
สิ่งสุดท้ายนั้น มันเป็นเรื่องที่ไม่เกี่ยวกับสมองซีกขวา, พละกำลัง, การดูแลร่างกาย หรือแม้กระทั่งการเปิดเทปเพื่อศึกษาคู่แข่ง แต่สิ่งที่ทำให้ "ปิ๊ปโป้" ยิงประตูได้ไม่หยุดจนถึงวันแขวนสตั๊ดคือเขาเป็นคนที่มีความกระหายในระดับที่หาคนมาเปรียบเทียบยากจริงๆ






ทุกคนบนโลกนี้คุ้นตากับประตูของ อินซากี้ ที่ดูเป็นประตูที่ง่ายๆ จนแทบไม่มีอะไรที่พิเศษเลย ทว่าทุกประตูที่ อินซากี้ ทำได้จะสังเกตได้ว่าเขามักจะดีใจกับมันอย่างบ้าคลั่ง ... แหกปากโวยวาย กระโดดชกลม วิ่งกางปีกไปทั่วสนาม และเหตุผลที่เขาต้องดีใจขนาดนั้นเพราะมันคือการฉลองความสำเร็จจากการทำงานหนัก ที่สำคัญคือเขารักการยิงประตูในระดับที่เข้าเส้น

ความคลั่งไคล้และหลงใหลในการยิงประตู ทำให้ภาพลักษณ์ของ อินซากี้ ถูกมองว่าเป็นกองหน้าที่เห็นแก่ตัว แต่นั่นล่ะคือตัวเขา มีน้อยคนจะรู้ว่าเขาเล่นด้วยสไตล์ยิงอย่างเดียวมาตั้งแต่เด็ก เขาเป็นดาวซัลโวมาตั้งแต่อายุ 11 ขวบกับการเล่นให้ทีมท้องถิ่นอย่าง ซาน นิโคโล่

นอกจากนี้ความ "บ้ายิง" ของเขายังเคยถูกเอามาเป็นประเด็นมาแล้วสมัยที่ยังเล่นให้กับ ยูเวนตุส มีเกมหนึ่งที่พบกับทีม เวเนเซีย และยูเว่ นำ 2-0 เกมดำเนินมาถึงช่วงทดเวลาบาดเจ็บ อินซากี้ ได้โอกาสหลุดเดี่ยวดวลกับประตู ซึ่งถ้าเขาเลือกจ่ายให้กับ เดล ปิเอโร่ ที่ตามมามันจะง่ายกว่ามาก ที่สำคัญในตอนนั้น เดล ปิเอโร่ เพิ่งหายจากอาการบาดเจ็บและต้องการประตูเพื่อเรียกความมั่นใจ แต่สุดท้ายสิ่งที่ อินซากี้ ทำคือเขาเลือกยิงเองและมันก็เข้าประตูไป

จังหวะดังกล่าวทำให้หนังสือพิมพ์ Corriere dello Sport พาดหัวข่าวว่า "ฟิลิปโป้ อินซากี้ คือกองหน้าจอมฉกฉวยโอกาสและมีอีโก้ส่วนตัวสูงที่สุดในเซเรีย อา" เลยทีเดียว

อย่างไรก็ตาม นั่นไม่ใช่ปัญหาอะไรเพราะในเมื่อเขาเปลี่ยนโอกาสให้เป็นประตูได้ นั่นคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในเกมฟุตบอล ... ถึงจะอยากด่าแต่ก็คงด่าได้ไม่เต็มปากนักหรอก และในทางตรงกันข้าม ความชอบในการยิงประตูนั่นแหละที่ทำให้พยายามพัฒนาตัวเองทุกด้านโดยเฉพาะการเอาชนะกับดักล้ำหน้า ที่ไม่ว่าจะเหนื่อยเท่าไหร่แต่สุดท้ายมันก็คุ้มค่าเหนื่อยหากเขาทำสำเร็จ

"ไอ้หมอนี่มันเกิดมาเพื่อล้ำหน้าจริงๆ นะ เวลาที่เขาวิ่งผ่านไหล่กองหลังตัวสุดท้ายเขาจะถูกจับล้ำหน้าหลายครั้งใน 1 เกม แต่ถ้าเขาผ่านมันไปได้สักครั้งแล้วล่ะก็นั่นหมายถึงการการันตีประตูเลยทีเดียว" เซอร์ อเล็กซ์ เฟอร์กูสัน พูดถึง ความเป็นเอกลักษณ์ของ ปิ๊ปโป้






อินซากี้ ยิงประตูได้ทุกส่วนของร่างกาย เท้าขวา เท้าซ้าย หัว ไหล่ ท้อง แล้วแต่คุณจะนึกได้ เขายิงประตูได้ทุกสถานการณ์ทั้งประตูจากลูกส้มหล่น, ประตูที่แสนแปลกประหลาด, ประตูง่ายๆ หรือแม้กระทั่งการยิงเข้าทั้งๆ ที่ล้ำหน้า แต่สุดท้ายแล้วเมื่อถึงวินาทีชี้ขาดเกม ทุกคนสามารถมั่นใจในดาวยิงที่บ้าคลั่งการทำสกอร์คนนี้ได้แน่

ฟิลิปโป้ อินซากี้ อาจจะเกิดมาเพื่อล้ำหน้าจริงอย่างที่เฟอร์กี้ว่า แต่ที่ทุกคนปฎิเสธไม่ได้คือ เขาคนนี้ก็เกิดมาเพื่อทำประตูเช่นกัน



แหล่งอ้างอิง

https://www.theguardian.com/football/2002/oct/06/sport.comment
http://www.theacmilanblog.com/pippo-inzaghi-the-footballer-people-loved-to-hate
https://www.quotetab.com/quotes/by-filippo-inzaghi#Gqt8dTwzD8hJHXLU.97
https://www.uefa.com/memberassociations/association=ita/news/newsid=2114883.html
https://www.elartedf.com/born-offside-pippo-inzaghi/


ที่มา : MAIN STAND

ถูกที่ถูกเวลา

ผู้เป็นตันแบบให้ตำนานหงส์ ณ ปัจจุบัน ..... ฟิลิปโป้ โอริกี้

ถูกที่ถูกเวลา

ผู้เป็นตันแบบให้ตำนานหงส์ ณ ปัจจุบัน ..... ฟิลิปโป้ โอริกี้

ฟิลิปว็อค โอซากี้

ถ้าผมมีลูกนะ จะปั้นให้เล่นบอลสไตล์อินซากี้นี่แหละ





















แต่ตอนนี้ต้องหาเมียก่อน

ไม่ใช่แค่โชคดี แต่ต้องพร้อมรับโชคด้วย

แปะลิงก์บทความจาก mainstand ไว้ด้วยดีมั้ยครับ หรือเอามาแค่เกริ่นแล้วเป็นลิงก์ไปก็ได้

พี่กุ้งของผม

เอาจริงๆตอนแกไปยูเว่ หลายๆคนยังบอกมีแววดับแน่ๆกับยูเว่ ที่ไหนได้กองหน้าจอมฉกฉวยโอกาสดีอันดับต้นๆเลยนะ คนอะไรจมูกไวจริงๆกับจังหวะจบสกอร์เนี่ย

ผมถึงบอกไงว่า แทมมี่ ทีมผมอ่ะ อยากให้เป็นสไตล์นี้ แบบอินซากี้มันเป็นอะไรที่เฉพาะตัวมาก Goal Poacher ต้นตำรับที่แท้ทรูเลย

กองหน้าสมัยนี้มันลีลาเลอะเทอะหลายคนอ่ะ สุดท้ายมันวัดกันที่ยิงเข้าประตูรึเปล่าแค่นั้นแหละ เทคนิคดี สวยงาม ยิงประตูไม่ได้ ก็คือ ไม่มีประสิทธิภาพในการเป็นกองหน้า แผนการเล่นปัจจุบันมันก็โอเคแหละ ต้องใช้เทคนิคเข้ามาเสริมบ้าง แต่ความจมูกไวในกรอบเขตโทษ อยู่ถูกที่ถูกเวลา โอกาสครั้งเดียวเป็นประตู มีสามอย่างนี้ เทคนิคไม่ต้องมีมากก็ได้ ได้บอล สับๆไปเลย จบ

ผมโคตรชอบอินซากี้ตรงนี้แหละ เหลี่ยมแกเล่นกับกองหลังมีหลอนกันไปข้างนึงบ้างล่ะ ใครจิตอ่อนโดนแกป่วนหมดจริงๆ บอลมั่วๆ กองหลังหาบอลไม่เจอ แกเอาทีนทิ่มเข้าประตู วิ่งแหกปากไปแล้ว ยังยืนงงกันอยู่ก็หลายครั้งนะ 55

แต่ก่อน ชิชา ก็สไตลนี้แหละ

ไอดอลผมเลย

เคยมีสัมภาษณ์ แกนั่งดูเทปกองหลังคู่แข่งวนไป ๆ ไม่แปลกใจเลยคนที่ทำงานหนักแบบนั้นเพื่อมาปรับใช้สิ่งที่ตัวเองถนัดจะโหดในแบบของตัวเองได้เหมือนกัน หาช่องโครตดี

หนึ่งในคนที่ทำให้ผมต้องคอยดูเทปย้อนหลังเกมตลอด​ หลังเลิกเล่นบอลไปผมนี่แทบหยุดดูบอลเลย​

ช่วงแรกก่อนมายูเว่ โหม่งทำประตูบ่อยมาก แบบยืนตรงช่องกลางระหว่างเซนเตอร์แล้วรอเปิดเข้าหัว

ยังงงบอลแม่มเข้าหัวเข้าตืนตลอด ยิงจนย้ายไปยูเว่อ่ะ