[RE: ประสบการณ์รับน้องขึ้นดอยมช.]
liveranfield พิมพ์ว่า:
springfield9 พิมพ์ว่า:
สำหรับผม
ปี 1 เป็นปีที่มหาโหดยังระบบเดิมก่อนจะมาเปลี่ยนแปลงรุ่นหลังๆละ super night ปล่อยน้องเที่ยงคืน
ตี3ครึ่งเรียกเข้าคณะมาเตรียมตัว ให้ยืนโง่ๆตั้งแต่ตี 3ครึ่งเปลี่ยนเสื้อตี4 ให้ยืนๆนั่งๆกว่าจะออกคณะล่อไปตี 5 กว่า
ออกวิ่งไปหน้าม.ตั้งขบวน 6 โมงออกวิ่ง ง่วงก็ง่วงรุ่นพี่ก็ให้เบียร์จิบตามทางบ้าง(รุ่นพี่ที่จบไปแล้ว สมัยนั้นไม่เคร่งมากนัก)
พอถึงยอดไหว้พระข้างบนขึ้นสวนสน เปิดสายรหัส สายรหัสก็จะซื้อข้าวขนมมาให้ ตอนแรกก็ดีใจพี่ให้ขนมเยอะ
แต่ที่ไหนได้หายนะมากเพราะรุ่นผมยังเป็นรุ่นที่ปี 1 ต้องวิ่งลง วิ่งไปทั้งๆที่ขนมข้าวที่กินไม่หมด บ้าหอบฟางวิ่งไปทั้งอย่างนั้น ทั้งน้ำทั้งขนม
ตอนแรกดีใจที่ไหนได้แกล้งกูชัดๆ แล้วจะมีรถกระบะขับมาขนาบข้างแถวปี 1 จะฝากขนมมั้ยแต่ถ้าฝากแล้วไม่ได้คืนละนะ
สุดท้ายโมโหวิ่งไปกินไปพักนึงแล้วค่อยโยนขนมขึ้นไปเหลือเลย์ไว้ 2 ถุง ลงมาบ่าย 2 กว่าๆได้ fine art กำลังรำขึ้นดอยพอดี จบ
ปี 2 วิ่งขึ้น นั่งรถลงไม่มีปัญหาอะไร ปี 3 นั่งรถขึ้นนั่งรถลง ปี 4 ตื่นสายนั่งรถขึ้นเดินลงตามธรรมเนียม
ตั้งแต่เรียนจบ ไม่ได้ชึ้นอีกเลยรอเปิดสายในคณะอย่างเดียว
โหหห โคตรโหด วิศวะรึป่าวครับเนี่ย มีเปิดสายวันขึ้นดอย
ใช่แล้วครับ ผมชอบนะเปิดสายข้างบนมันดู outdoor ดี ดีกว่ามานั่งฟังอาจารย์พูดในคณะ
ตอนนั้นมันกึ่งๆบังคับให้รุ่นพี่วิ่งขึ้นดอยกันด้วยไม่ใช่แค่นั่งรอเปิดสายข้างล่างแบบปัจจุบัน อย่างรุ่นผมปีนี้มากันเยอะนะ แต่ส่วนใหญ่นั่งรอเด็กในคณะ ส่วนน้อยจะวิ่งขึ้น