ส่วนตัวความคิดผมขอเป็น

ญี่ปุ่น เวียดนาม ไทย ฮ่องกง สิงคโปร์

ญี่ปุ่น = ผมมองโลกตามความจริงว่า ถ้าไทยอยากเข้ารอบ 12 ทีมได้นั้นค่อนข้างที่จะเป็นที่ 1 ได้ยาก ต้องเข้าจากการเป็นที่ 2 ที่ดีที่สุดเท่านั้น และทีมที่จะช่วยให้เราเป็นที่ 2 ที่ดีที่สุดได้ก็ คือ ญี่ปุ่น ที่มีความสามารถพอที่จะปราบเหงียน ฮ่องกง สิงคโปร์ได้อย่างไม่ยากเย็นนัก รวมไปถึงว่าถ้าได้โค้ชนิชิโนะมา เราอาจจะต่อกรกับญี่ปุ่นได้มากขึ้น อย่างดีก็เสมอ ญี่ปุ่นเลยกลายเป็นตัวแปรที่เราสำคัญสำหรับผม (ตัวแปรที่เราสามารถพอจะต่อกรได้ถ้านิชิโนะมีของและตัวแปรที่สามารถปราบอีก 3-4 ทีมในกลุ่มได้อย่างไม่ยาก)


เวียดนาม = หลักคิดง่าย ๆ เลยคือ เจอเหงียนเราก็รู้ว่ามันออกได้ทั้ง 3 หน้าทั้ง แพ้ ชนะ เสมอ อีกทั้งทีมไทยน่าจะมีความมั่นใจว่าเราสามารถเอาชนะเหงียนได้ถ้าเทียบกับทีมอื่นในกลุ่ม ซึ่งดูจะแข็งกว่ารวมไปถึงความเหนื่อยล้าของการเดินทางที่ค่อนข้างไกลกว่าเหงียน


ฮ่องกง , สิงคโปร์ = เหตุผลง่าย ๆ คือ 2 ทีมจากโถ 4-5 สำหรับผมไม่ได้ต้องการสมันให้ทีมไทยตุนลูกได้เสีย ถ้าทีมไทยถลุงได้ เหงียน ญี่ปุ่นก็สามารถถล่มได้เช่นกัน ไม่เป็นการดีแน่ถ้าเราจะแข่งเอาที่ 2 โดยอาศัยลูกได้เสีย ฉะนั้นผมเลยเลือกทีมกลาง ๆ ค่อนไปทางล่างหน่อยที่จะโดนถลุงไม่เยอะ และสามารถต่อกรได้ อย่างน้อยก็มีศักดิ์ศรีบอลอาเซียนอย่างสิงคโปร์ที่คงไท่ทำให้เหงียนเคี้ยวหมูได้แน่ๆ รวมไปถึงปัจจัยระยะการเดินทางที่ไม่ไกลมาก และเป็นประเทศที่น่าจะมีสนามที่มีความพร้อมกว่าตัวเลือกอื่น  

ลูกได้เสียที่เขากังวลคือเทียบกับกลุ่มอื่นๆครับ อันดับ2ที่ดีที่สุด  

ผมมองแค่สถานการณ์ในกลุ่มก่อนครับ ว่าเราอาจจะต้องแย่งที่ 2 กับเวียดนาม เลยไม่อยากให้อีกฝ่ายถลุงสมันในกลุ่มจนเมามันแล้วเป็นคู่แข่งเบียดเราขึ้นที่ 2 ส่วนปัจจัยกลุ่มอื่นมันเกินจะคาดเดาครับ เลยโฟกัสแค่ในกลุ่มก่อนดีกว่า ว่าทำไงถึงจะเป็นที่ 2 ได้แล้วไปวัดที่กลุ่มอื่นอีกที ซึ่งผมมองว่าตอนนี้เหงียนไม่ได้เคี้ยวง่ายเลย