ถ้าสมมุติว่า เบิร์กแคมป์ ไม่กลัวเครื่องบิน แล้วเดินทางไปเตะ UCL กะ น่อลตลอด คิดว่า น่อลจะมีโอกาสได้ UCL ไหมครับ

ปกติแกก็ไปแทบตลอดนะยกเว้นไกลๆแบบรัสเซียหรือยุโปตะวันออกหรือแบบเตะถี่ๆแล้วมีแมทสำคัญที่จะไม่ไป แกนั่งรถไปมั่งรถไฟมั่ง โครตอึด

เค้าก็ไปเตะตลอดนะนาย ไม่ใช่ไม่ไปเลย

ยังไงก็แห้วครับ ยุคแรกๆอาร์เซนอลผลงานไม่ดีในยุโรป เพิ่งจะผลงานเริ่มดีขึ้นในยุค ปิแรส อองรี

ปีที่ได้แชมป์ไลีกร้พ่าย ตกรอบคาบ้านต่อเชลชีชึ่งปีนั้นมีโอกาสสูงพอๆกับปีที่แพ้บาซ่านัดชิง

ลงสำรองนัดชิงครับ นำอยู่ก่อนโดนบาซ่า พลิกแซง

อะไรทำให้แฟนบอลหลายคนคิดว่าถ้าเบิร์กแคมป์ขึ้นเครื่องบิน จะทำให้ประสบความสำเร็จเยอะขึ้น

ก็อาจจะมีส่วน ในเรื่องของความฟิตนะ

เพราะการเดินทางโดยรถไฟหรือรถยนต์ มันก็ทำให้ล้าได้เหมือนกัน

แต่ช่วงพีคของแก องค์ประกอบในทีมไม่ได้เก่งขนาดมีลุ้นแชมป์ถ้วย UCL เท่าไหร่

ฟุตบอลเล่นกัน 11 คน

ไม่ใช่ว่ามีหรือไม่มีเบิร์กแคมป์หรอกครับ

นัดนั้นถ้าไม่มีเอโต้นี่ได้ UCL ไปแลเว

ยากครับ มันเพราะ แทคติกที่เจ๊ปล่อยยืดหยุ่นเกินไป

Ucl มันต้องเล่นรัดกุมมากๆครับสมัยนั้น พลาดแล้วเอาคืนยาก นักเตะปืนก็ไม่เขี้ยวลากดินด้วยนี่จบเลย

เจอเกมรับของ คูเปย์ ถึงกับจอดแพ้อินเตอร์คาบ้าน 0-3 นัดนั้นแสดงให้เห็นเลยว่ายังห่างชั้น ที่ชนะนัดเยือน 5-1 รู้สึกอินเตอร์จะเปลี่ยนโค้ชแล้วแต่มันก็แค่รอบแบ่งกลุ่ม

สมียมีรอบแบ่งกลุ่ม2รอบแทบไม่รอด ตกรอบประจำ

สมัยที่ชิงกับบาซ่า ผมมองว่ากรรมการใจร้ายเกินไป
ให้น่อลได้แดง เกมส์เปลี่ยนเลย ไม่จำเป็นต้องมีเบิกแคมป์หรอก
ถ้าน่อลได้UCL ผมว่าอองรีจะเป็นโคตรตำนานเหนือคนอื่ยๆอย่างแน่นอน

ตอนนั้นกองหน้าตัวหลักอินเตอร์เจ็บ ผมเห็นรายชื่อละยิ้มเลย ใครก็ไม่รู้
โอบาเฟมี มาตินส์

เสียดายปี2004 ถ้าชนะเชลซี มีสิทธิ์ชนะโมนาโก ปอร์โต้แล้วคว้าแชมป์ได้เลย

เป็นปี่ดีที่สุดทั้งในลีกที่ไร้พ่ายและฟอร์มดีในucl ถ้ารอบรองไม่ตัดสินใจทิ้งถ้วยfa ก็อาจได้แชมป์ก็เป็นได้

ปี2006ที่เสียใจสุดๆเพราะทุกอย่างปูทางมาเพื่อเตรียมให้อองรีจารึกชื่อตัวเองลงบนรางวัลนักเตะยอดเยี่ยมของโลกอยู่แล้ว
แต่พอเลห์มันน์โดนไล่ออกแล้วเห็นหน้าอัลมูเนียตอนกำลังจะลงสนามนี่คือเริ่มรู้ตัวละว่ามีสิทธิ์จบไม่สวย
ภาวนาอยากให้จบ0-0แล้วไปวัดกันที่จุดโทษไปเลย เพราะตอนที่ยัง0-0 ถึงเราจะ10คน แต่ก็สู้ได้ดีเลย ยังเล่นตามเกมตัวเองได้อยู่
แต่พอตอนเราขึ้นนำ1-0 น้ำตาผมแม่งไหลเฉยเลย บอกความรู้สึกไม่ถูกแต่มันเหมือนรู้ตัวว่าทีมกำลังจะพ่ายแพ้ ทั้งที่เพิ่งได้ประตูขึ้นนำ

แต่มันก็หมายถึงการที่เวนเกอร์ต้องปรับแท็คติดเพื่อมาอุดเต็มตัว แล้วสถิติในรายการนี้ที่ผ่านมาครั้งก่อนๆ ยามที่่เวนเกอร์ตัดสินใจ
ให้ลูกทีมลงไปเล่นเพื่ออุดไม่ให้เสียประตู ผลลัพธ์คือล้มเหลวโดยสิ้นเชิง ไล่มาตั้งแต่บาเลนเซีย รอบ8ทีมปี2001 เชลซีรอบ8ทีมปี2004 รวมถึงบียาเรอัลรอบรองปี2006ด้วยที่ถึงแม้แมทช์นี้จะรอดมาได้ แต่นั่นก็เป็นเพราะเลห์มันน์สวมบทฮีโร่เซฟจุดโทษนาทีสุดท้าย
ไม่งั้นก็อาจจะเรียบร้อยไปแล้ว แล้วสถานการณ์ในขณะนั้น ฮีโร่จากนัดก่อนก็ได้ถูกไล่ออกไปก่อนแล้ว จะหวังให้โกล์หนุ่มผู้ไร้แวว
แถมยังไร้ประสบการณ์ กลายมาเป็นวีรบุรุษในชั่วข้ามคืนด้วยการที่ต้องมาเผชิญหน้ากับ เอโต้ โรนัลดิญโญ่ ชูลี่ นี่แม่งไม่มีทางจะเป็นไปได้เลย ให้อองรีไปโชว์โซโล่ลากผ่านผู้เล่นมาดริดเข้าไปยิงอีกรอบยังมีโอกาสเป็นไปได้มากกว่า

แต่ถึงสุดท้ายต้องอกหักได้รองแชมป์ไป ก็ยังไม่น่าเสียดายเท่ากับปีก่อนๆที่อุดจนแพ้ทั้ง2นัดที่ได้กล่าวถึงไปก่อนหน้านี้
โดยเฉพาะปีที่แพ้เชลซีนี่โคตรบื้อสุดๆ โอกาสสร้างประวัติศาสตร์ทริปเปิ้ลแชมป์แล้วไร้พ่ายในลีกอยู่ไม่ไกลเกินเอื้อมแล้วแท้ๆ
แล้วเจอเชลซีที่สมัยนั้นเวลาเจอกัน เราเคี้ยวนิ่มๆแทบทุกนัด แล้วได้เปรียบเพราะบุกไปเสมอเกมเยือนก่อน กลับมาเล่นไฮบิวรี่
ทุกๆอย่างแทบจะข่มมิด แถมนำก่อนไปแบบชิลๆ อยู่ๆก็ทะลึ่งไปอุดจนโดนแซงตกรอบ ร้องไห้หนักมากไปสิ
หลังจากนั้นก็แทบจะไม่เคยชนะเชลซีอีกเลย แถมกลายเป็นฝ่ายโดนยำเละแทนอีกต่างหาก

ปล.ตอบคำถามเจ้าของมู้ครับ ผมคิดว่าก็อาจมีสิทธิ์ได้ลุ้นในรอบลึกๆมากขึ้น เพราะการมีผู้เล่นระดับสูงอย่างเบิร์กแคมป์
ที่สภาพร่างกายฟิตสมบูรณ์เข้ามาช่วยในเวลาต้องลงเล่นเกมเยือนที่ถือเป็นจุดอ่อนสุดๆของทีมสมัยนั้น ย่อมส่งผลดีมากกว่าอยู่แล้ว
ถ้าคิดให้ถึงแชมป์เลยใกล้เคียงสุดก็คงปี2001อะครับ ถ้าแมทช์ไปเยือนบาเลนเซียมีเบิร์กแคมป์ที่ฟิตพร้อม อาจจะช่วยเพิ่ม
ประสิทธิภาพการโต้กลับให้บาเลนเซียต้องพะวงบ้าง สุดท้ายอาจจะได้ผลเสมอกลับออกมาและได้เข้ารอบต่อไป
แล้วจากนั้นก็ไปผ่านลีดส์ ในรอบรอง สุดท้ายค่อยไปวัดกับพี่บิ๊กอย่างบาเยิร์นเอาในนัดชิงว่าจะทำได้หรือไม่
แต่ปีที่โดนเชลซีไม่นับนะครับเพราะไม่ต้องเดินทางไกล แถมยังตกรอบคาบ้านด้วย