ผมพอจะรู้ละว่าทำไมถึงไม่ประสพความสำเร็จสักที

ในทุกระดับของทีมชาติ

เล่นบาสอาชีพ แต่ไม่เล่นแบบมืออาชีพ ไม่แปลกใจเลยครับ

เล่นไปยิ้มไป เดินเล่นไป ถนอมน้ำใจกันไป

แล้วแบบนี้พอไปแข่ง ระดับ ที่สูงขึ้น คุณก็มาอ้างว่าทำเต็มที่แล้ว แพ้จนชิ้น สุดยอดจริง ๆ บาสไทย ผมว่าไม่ต้องจ้างต่าง
ชาติมาหรอกครับ แทบไม่ได้ช่วยยกระดับอะไรเลย ลีคเลย

มันไม่ค่อยมีการกระจายสู่ชนบทเท่าไหร่

อีกอย่างสนามก็หาเล่นได้ยาก มีสนามไม่มีคนบ้าง มีคนไม่มีสนามบ้าง

ที่สำคัญ บ้านเราพวกที่รูปร่างสูงแทบจะมีสกิลต่ำเตี้ยเรี่ยดินสุดๆ เพราะ สูงก็สบายแล้วบ้านเราอ่ะ

สังเกตเวลาแข่งกับต่างชาติดิ่ โดดโหนๆ แล้วโหนสู้เค้าไม่ได้ ก็ทำไรไม่ได้ ไม่มีสเต็ปการเล่นอะไรเลย

เอาตรงๆนะ มีนักบาสตามที่ต่างๆหลายคนเก่งกว่าในพวกตัวลีคก็มีนะครับ เพียงแต่มันยังยึดเป็นอาชีพจริงๆจังๆไม่ได้ไง

พวกที่เล่นลีคก็พวกเด็กจาก อัสสัม เบญ ทิว(ตอนนี้อยู่นนละ) คริสเตียน ก็หลักๆมีแค่นี้

แต่ถ้าเลือกชอบผมชอบ มศว. นะ ผมว่าเป็นที่ๆนึงที่มีระบบและพัฒนานักบาสได้ดีเลยทีเดียว หลายๆคนเข้าไปที่นั่นแล้วพัฒนาขึ้นชัดๆ

แล้วเหตุผลสำคัญเวลาขึ้นเวมทีระดับชาติสู้เค้าไม่ได้เลยนั่นก็คือ ทำอะไรได้ก็จะทำได้แค่อย่างเดียวครับ

ผมขอยกตัวอย่างนะ

>>> เจ้าหรั่ง : ยิงแม่นอย่างเดียว เลี้ยงบอลเก้ๆกังๆ เข้าหาห่วงนี่แทบง่อย สูง 190 นะนั่น แต่บางมาก

>>> บิ๊ก ธีรวัฒณ์ : อาศัยตัวใหญ่ ลูกเล่นสำหรับวงในโคตรน้อยเลย คือ สเต็ปในการเล่ยวงในหงอยมาก ไม่แปลกใจที่หลังๆมาสู้โอมไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

>>> เป้ ชิดชัย : อาศัยวิ่งเร็วและโดดโหน จริงๆตอนขึ้นมาแรกๆดีกว่านี้นะ ตอนนั้นผมว่าแกยังแม่นบ้าง แต่จังหวะการเล่นไม่ยืดหยุ่นเลยอ่ะ

ตำแหน่งสำคัญเลยที่เหมาะกับคนรูปร่างบ้านเรานะ นั่นคือ PG ตอน PG บ้านเรากลับเล่นได้ไม่โอเคเลย

>>> พีท หลักหาญ : วิ่งเร็วมาก เลี้ยงคล่องอยู่นะ ยิงก็ใช้ได้ แต่คอนโทรลเกมส์ไม่ดี จังหวะเล่นไม่ค่อยหลากหลาย ลองเทียบกับวุยแซงของอินโดแล้วคนละระดับเลย การ์ดรุ่นใหม่ที่ขึ้นมาแทนวุยแซงของอินโดก็ยังเก่งกว่าหลายช่วงตัว

.....อันนี้เป็นมุมมองส่วนตัวนะ ผมเองก็เป็นคนเล่นบาส ดูบาสบ้านเราตลอดตั้งแต่รายการเด็กๆยันผู้ใหญ่แข่งกัน แต่คิดว่าพักหลังมานี้เราไม่ได้พัฒนาขึ้นซักเท่าไหร่เลย มีนักบาสที่น่าสนใจขึ้นมา นอกจากเจ้าโอมแล้ว ผมเล็งเห็นแค่ เจ้าบูม เด็กจากการไฟฟ้า คนนี้แววดีจริง รูปร่างก็สูงเหมือนกำลังอัดเหวทอยู่ ถ้าหนาได้บอกเลยว่าเป็นการ์ดที่น่าสนใจในบ้านเรามากๆ

หงุดหงิดมาจากไหนครับ ขอที่มาที่ไปหน่อย

บาสไทยยังมี รายการรัฐ รายการเอกชน รายการอาชีพ ที่ยังใช้ตัวปน ๆ กันอยู่เลย
ไป ๆ มา ๆ ก็เพื่อนกันหมด เพื่อนกันแบบแข่งกันรายการนึง อีกรายการนึงเพื่อนกัน

อัตราการแข่งขันไม่สูง เพราะการกระจายตัวในแต่ละพื้นที่ของนักกีฬายังน้อย
เด็ก ๆ พอเริ่มเด่นขึ้นมาก็ดึงตัวกันละ สุดท้ายก็มีแต่เพื่อน ๆ กันไปหมด

ถ้าเทียบของต่างประเทศนี่คือ เล่นกีฬาแล้วได้เข้าลีคอาชีพถือว่าประสบความสำเร็จ
ของไทยนี่บางคนมองแค่ตัวเองได้ทุนการศึกษาก็ถือว่าประสบความสำเร็จละ

บางคนก็โดนรัฐดึงตัว แบบพวกกีฬาสี่เหล่าทัพเงี้ย ก็จะลอยตัวละ ติดยศเรียบร้อย
การเล่นบาสแทบจะกลายเป็นงานธรรมดาไป ไม่มองเรื่องการแข่งขัน เพราะรายได้มั่นคงแล้ว

ต้องใช้เวลาปรับโครงสร้างกันอีกเยอะครับ ตราบใดที่ยังเป็นระบบอุปถัมภ์
เห็นคนอื่นดีกว่าไม่ได้ ขัดแข้งขันขากัน กว่าอะไร ๆ จะดีขึ้น คงต้องใช้เวลากันอีกพักใหญ่ ๆ

เมื่อช่วงบ่ายดูคู่ shoot it vs raptor ดูได้นาทีเดียวปิดเลย
เล่นกันแบบไร้สาระมาก ไม่มีการเซตแผน ไม่วิ่ง ชู้ตมั่วๆ
ไม่มีเกมส์ป้องกัน

มันไม่ค่อยมีการกระจายสู่ชนบทเท่าไหร่

อีกอย่างสนามก็หาเล่นได้ยาก มีสนามไม่มีคนบ้าง มีคนไม่มีสนามบ้าง

ที่สำคัญ บ้านเราพวกที่รูปร่างสูงแทบจะมีสกิลต่ำเตี้ยเรี่ยดินสุดๆ เพราะ สูงก็สบายแล้วบ้านเราอ่ะ

สังเกตเวลาแข่งกับต่างชาติดิ่ โดดโหนๆ แล้วโหนสู้เค้าไม่ได้ ก็ทำไรไม่ได้ ไม่มีสเต็ปการเล่นอะไรเลย

เอาตรงๆนะ มีนักบาสตามที่ต่างๆหลายคนเก่งกว่าในพวกตัวลีคก็มีนะครับ เพียงแต่มันยังยึดเป็นอาชีพจริงๆจังๆไม่ได้ไง

พวกที่เล่นลีคก็พวกเด็กจาก อัสสัม เบญ ทิว(ตอนนี้อยู่นนละ) คริสเตียน ก็หลักๆมีแค่นี้

แต่ถ้าเลือกชอบผมชอบ มศว. นะ ผมว่าเป็นที่ๆนึงที่มีระบบและพัฒนานักบาสได้ดีเลยทีเดียว หลายๆคนเข้าไปที่นั่นแล้วพัฒนาขึ้นชัดๆ

แล้วเหตุผลสำคัญเวลาขึ้นเวมทีระดับชาติสู้เค้าไม่ได้เลยนั่นก็คือ ทำอะไรได้ก็จะทำได้แค่อย่างเดียวครับ

ผมขอยกตัวอย่างนะ

>>> เจ้าหรั่ง : ยิงแม่นอย่างเดียว เลี้ยงบอลเก้ๆกังๆ เข้าหาห่วงนี่แทบง่อย สูง 190 นะนั่น แต่บางมาก

>>> บิ๊ก ธีรวัฒณ์ : อาศัยตัวใหญ่ ลูกเล่นสำหรับวงในโคตรน้อยเลย คือ สเต็ปในการเล่ยวงในหงอยมาก ไม่แปลกใจที่หลังๆมาสู้โอมไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

>>> เป้ ชิดชัย : อาศัยวิ่งเร็วและโดดโหน จริงๆตอนขึ้นมาแรกๆดีกว่านี้นะ ตอนนั้นผมว่าแกยังแม่นบ้าง แต่จังหวะการเล่นไม่ยืดหยุ่นเลยอ่ะ

ตำแหน่งสำคัญเลยที่เหมาะกับคนรูปร่างบ้านเรานะ นั่นคือ PG ตอน PG บ้านเรากลับเล่นได้ไม่โอเคเลย

>>> พีท หลักหาญ : วิ่งเร็วมาก เลี้ยงคล่องอยู่นะ ยิงก็ใช้ได้ แต่คอนโทรลเกมส์ไม่ดี จังหวะเล่นไม่ค่อยหลากหลาย ลองเทียบกับวุยแซงของอินโดแล้วคนละระดับเลย การ์ดรุ่นใหม่ที่ขึ้นมาแทนวุยแซงของอินโดก็ยังเก่งกว่าหลายช่วงตัว

.....อันนี้เป็นมุมมองส่วนตัวนะ ผมเองก็เป็นคนเล่นบาส ดูบาสบ้านเราตลอดตั้งแต่รายการเด็กๆยันผู้ใหญ่แข่งกัน แต่คิดว่าพักหลังมานี้เราไม่ได้พัฒนาขึ้นซักเท่าไหร่เลย มีนักบาสที่น่าสนใจขึ้นมา นอกจากเจ้าโอมแล้ว ผมเล็งเห็นแค่ เจ้าบูม เด็กจากการไฟฟ้า คนนี้แววดีจริง รูปร่างก็สูงเหมือนกำลังอัดเหวทอยู่ ถ้าหนาได้บอกเลยว่าเป็นการ์ดที่น่าสนใจในบ้านเรามากๆ

บางคนก็ไปไม่สุด พอเริ่มเก่งกว่าคนทั่ว ๆ ไป (อาจเคยติดระดับจังหวัด ระดับสโมสร แล้วหลุด) ก็อาศัยความเก่งกว่าตรงนี้ เน้นตบมือสมัครเล่น เดินสายก็มี ไม่ได้มองไประดับที่สูงขึ้น

โคตรจริง ผมดู จนจบเกมส์ ไฮเทคที่เค้าว่าเก่ง นี้ผมมองต่างเลยนะ

เป็นกีฬาที่บ้านเราไม่ค่อยนิยมเล่นกันด้วย

เอาแค่ร.ร.ในเมืองไทยกี่ที่ที่มีสนามบาสดีๆแบบมาตราฐาน กี่ที่

แล้ววงการบาสในไทยผมว่าเล็กมากเลยนะ

พอคนเล่นน้อยบุคลากรที่จะมาพัฒนามันก็น้อยตาม คนดู คนเชียร์ก็น้อย

ยิ่งคิดจะให้ภาครัฐมาส่งเสริม หรือมีเอกชนใหญ่ๆเข้ามาสนับสนุน ยิ่งยากเลย

ผมไม่ได้ตามดูบาสไทยมานานละ
เข้าสนามไปดูครั้งสุดท้าย 2 ปีที่แล้วมั้ง
สมัยนี้เล่นกันซอฟต์หรอครับ
เมื่อก่อนผมเข้าไปดูทีไรเล่นกันแรงมาก
จะตีกันตลอด บางคู่ถ่ายทอดสดแท้ๆ
พวกตีกันโชว์ ยกเก้าอี้ทุ่มเฉย

ส่วนเรื่องนักกีฬา ผมว่าเป็นเพราะขาดแรงจูงใจจริงๆ
ยกตัวอย่างเพื่อนผมเองพอโดนดึงเข้าธนาคารปุ๊ป
ถือว่าขีวิตถึงจุดหมายละ บาสกลายเป็นงานรอง

โคตรห่วย ไม่มีระบบเลยครับ ความสามารถเฉพาะตัวก็ห่วยสุด ๆ

จะว่าคนเล่นน้อยหรืออะไรก็แล้วแต่นะครับ

แต่รายการแข่งขันสมัยนี้เยอะมากๆเลยนะ เทียบกับสมัยผมเป็นนักกีฬาโรงเรียนนี่แทบจะ 2 ถึง 3 เท่าตัวได้เลยครับ

แต่คนเล่นกลับน้อยลง ในจังหวัดบ้านเกิดผมนี่ จากเมื่อก่อนมีโรงเรียนแข่งกันดุๆ 8-10 โรงเรียนเลยนะ ตอนนี้เหลือถึง 5 มั้ยไม่รู้

ก้ต้องเหนใจนักกีฬาบางคนด้วยครับ เล่นดีมาตลอดแต่พอเจออาการบาดเจ็บรบกวนอยุ่ตลอดเวลา มันก้ทำให้โชว์ศักยภาพได้ไม่สุดเหมือนแต่ก่อน

ผมให้เรื่องทีมชาตินี่ผิดที่โค้ชและระบบการคัดตัวมากๆครับ ยิ่งโค้ชฝรั่งจากโมโนคนก่อนนี่ใช้แต่ผุ้เล่นตัวเอง เรียกแต่ทีมโมโนที่ไปเล่นรายการทีมชาติซะส่วนใหญ่ นักกีฬาดีๆและเก่งๆขยันๆซ้อมนังมีอีกเนอะครับ แต่แค่ไม่ได้รับโอกาสเฉยๆ ดูอย่างเจ้าอาร์ม ณัฐกานต์การ์ดจ่ายที่ผมคิดว่าครบเคร่องที่สุดในทีมชาติไทยในตอนนี้ ไม่มีติดทีมชาติซักรายการเลย 2-3ปีได้แล้วมั้ง น่าคิดมั้ยละครับว่าทำไมไม่ติดเลยทั้งๆที่ก้ไม่ได้เจบอะไรเลย

ปล. อยากเหน5ตัวจริงทีมชาติเปน อาร์ม หรั่ง ปาล์ม โอม บิ๊กมากๆเลย ชุดนี้ถ้าได้โค้ชทีมชาติดีๆนี่ผมว่าน่าดูมากๆ

ผมว่ามันก็เยอะขึ้นตามยุคสมัยแหละ

แต่ถ้าเทียบอัตราส่วนกับกีฬาที่นิยมๆอย่างฟุตบอลหรือฟุตซอลนี่เทียบกันแทบไม่ได้เลย

อย่างบาสเพิ่มขึ้น2-3เท่าตัว แต่บอลนี่แทบบจะเพิ่มเป็น10-20เท่าเลยด้วยซ้ำ

อย่างนึงที่ทำให้บาสไม่ค่อยนิยมอาจจะมีส่วนจากมันจำเป็นต้องมีอุปกรณ์หลักก็คือแป้นบาส

ซึ่งมันหาอะไรมาแทนได้ค่อนข้างยาก เมื่อเทียบกับกีฬาอื่นๅ

บอล ผมไม่ได้แปลกใจอะไร ผมเล่นทั้ง 2 กีฬา

เทียบกันกับบอล มันเทียบไม่ได้ยุละ บอลกับฟุตซอลมันกีฬาประจำบ้านเรา บาสเทียบยาก

แต่แค่แปลกใจ รายการแข่งขันเพิ่มมากขึ้น แต่รู้สึกได้เลยว่าความบูมมันลดลง

รายการเพิ่ม แต่ทีมที่แข่งไม่เพิ่ม (ไม่เชิงไม่เพิ่ม แต่ค่อนข้างหน้าเดิม)
ระดับอาชีพ มีคนลงมาทำน้อย ได้ไม่คุ้มเสีย เลยไม่ค่อยมีคนมาลงทุน

บาสไทยเลยกลายเป็นแบบ บาส นร แล้วข้ามไป บาสอาชีพหรือบาสมหาลัยเลย
ทำให้สัดส่วนของคนที่ได้ไปต่อจากระดับ นร มันน้อยมาก ๆ ที่จะเด่นจนเข้าอคาเดมีหรือได้ทุนมหาลัย
ส่วนบาสกึ่งอาชีพกลายเป็นสิ่งที่เรียกว่าบาสงานวัด เข้าถึงเป็นท้องที่ ๆ ไป
มีขาประจำ ที่เน้นเดินสายในภูมิภาค มาเก็บรางวัลไปเรื่อย ๆ เป็นคนดูยังแอบเบื่อหน้าเลย